Friday, March 16, 2007

အညတရ ဘေလာ႔ခ္ဂါတစ္ေယာက္၏ တစ္ေန႔တာ…

နယူးေယာက္ၿမိဳ႔ရဲ႔ ေဆာင္းကားကုန္ခဲလွေပစြ...
ေဆာင္းကုန္ေတာ႔မည္ဟု ထင္ထားခဲ႔သည္႔ သူ႔အေတြးတုိ႔ကား Starbuck Coffee ဆုိင္မွ ထြက္လုိက္သည္႔ခဏ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ရသည္..
Lexington လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ တစ္ဖဲြဖဲြက်ေနေသာ ႏွင္းပြင္႔ေလးမ်ားက ဒီညေတာ႔ အရုိးကြဲေအာင္ ေအးဦးမည္ဟု ေႀကၿငာေနသေယာင္ေယာင္...

NorthFace ကုတ္အကၤ်ီကုိ ေခါင္းေဆာင္းထုတ္၀တ္လုိက္ရင္း၊ ဇစ္ကုိ လည္ပင္းအထိေရာက္ေအာင္ ဆြဲတင္ကာ အကၤ်ီအိတ္ထဲလက္ထည္႔ရင္း လမ္းကုိ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္လုိက္သည္... လမ္းေဘးက ေခ်ာင္ေလးတစ္ခုမွာေတာ႔ အိမ္ရာမဲ႔အဖြားအုိတစ္ဦး ေစာင္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလးၿခံဳလ်က္ အိပ္ေနရွာသည္။ သူဘယ္လုိမွ စိတ္ထဲမွတင္းထားလုိ႔မရေတာ႔ပါ.

ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္ႏႈိက္စမ္းႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ ေကာ္ဖီဆုိင္မွၿပန္အမ္းလိုက္ေသာ အေႀကြေစ႔တစ္ခ်ိဳ႔... ဒါေပမယ္႔ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထည္႔ထားေသာလက္ကုိ ၿပန္ထုတ္လုိက္ရင္း သူ႔လက္ကို NorthFace အက်ၤီအိတ္အတြင္းဘက္ႏိႈက္လုိက္သည္။ ၿပန္ထုတ္လုိက္ေတာ႔ သူ႔လက္ထဲမွာ အစိမ္းေရာင္ေငြစကၠဴတစ္ခ်ပ္...
သူ႔ကုိ အံ႔အားသင္႔စြာေမာ႔ႀကည္႔ေနေသာ အဖြားအုိ၏မ်က္လုံးမ်ားအားသူႀကာႀကာ ရင္ဆုိင္ႀကည္႔ႏုိင္စြမ္း မရွိပါ...
အားယူကာၿပံဳးၿပလုိက္ရင္း ဆက္ထြက္လာခဲ႔သည္....

သူသည္ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ေတာ႔မဟုတ္.
သုိ႔ေသာ္ ရဲရင္႔သင္႔သည္႔အခ်ိန္တြင္ရဲရင္႔၏..
သူသည္ ၿပည္႔စုံႀကြယ္၀ေနသူ တစ္ေယာက္ေတာ႔မဟုတ္.
သို႔ေသာ္ သူသည္ ႀကင္နာတတ္ေသာ ႏွလုံးသားကုိ ေမြးၿမဴတတ္သူတစ္ဦးၿဖစ္သည္..
သူ႔တြင္မိတ္ေဆြမ်ားမ်ားစားစားသိပ္မရွိပါ.
သုိ႔ေသာ္ ခင္မိသူတုိင္းကုိေတာ႔ သူကတန္ဖုိးထားဆက္ဆံတတ္သည္…
သူဆုိသည္ကား....


************************

ခင္မင္သူတစ္ခ်ိဳ႔က သူ႔ကုိ ဇြဲ ဟုေခၚႀကသည္..နာမည္ရင္းကေတာ႔ ဇြဲမာန္...နယူးေယာက္ မွာေက်ာင္းတက္ေနသည္...သခ်ာၤအထူးၿပဳ တတိယႏွစ္ေက်ာင္းသား.. ဒီေန႔သူ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္လုပ္ၿပီး ၿပန္လာၿခင္းၿဖစ္သည္..အိမ္ကုိၿပန္ခ်င္စိတ္က တားမရေအာင္ၿဖစ္ေနသည္
အဘယ္ေႀကာင္႔နည္း...

ေၿမေအာက္ရထားဘူတာရုံမွအထြက္ ေဆာင္းေလေအးေအးက သူ႔ကုိ ေပြ႔ဖက္က်ီစယ္ေလသည္။ သူကား လူသာအေအးခံမည္။ ႏွလုံးသားေတာ႔ အေအးမခံ၀ံ႔ေသာေႀကာင္႔ ေခါင္းကုိခပ္ငိုက္ငုိက္ထားကာ လည္ပင္းကုိေလမတုိးေအာင္ ကာကြယ္လုိက္သည္။ ဒီလုိကာကြယ္ေနရင္းကပင္ သူ႔ရဲ႔ ႏွလုံးသားေအးစက္ေနခဲ႔သည္မွာ ႀကာပါၿပီ…

အိမ္တံခါးဖြင္႔ဖြင္႔ခ်င္း ကုတ္အက်ီၤမခၽြတ္ခင္ပင္ သူ႔ရဲ႔ Laptop ကုိ အရင္ဖြင္႔လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ password ကုိၿမန္ၿမန္ရုိက္ထည္႔။ Windows XP စာတမ္းေပၚေနစဥ္မွာပင္ သူအကၤီ်ၿမန္ၿမန္လဲလုိက္သည္။ ညစာကေတာ႔ အၿပင္မွာပဲဒီညစားခဲ႔သည္မုိ႔ စိတ္မပူရေတာ႔...

Firefox Browser ကုိဖြင္႔ၿပီး Myanmar Blogger Forum Website ကုိ၀င္၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူ႔ရဲ႔ Blog ကုိဖြင္႔ၿပီး မည္သူေတြကမ်ား မည္သုိ႔ေသာ Comments ေလးမ်ား သူ႔ရဲ႔ Cbox ထဲမွာေရးခဲ႔သလဲဆုိတာကုိ ခပ္သြက္သြက္ဖတ္လုိက္သည္။ Reply Message ေလးမ်ား ၿပန္ရုိက္ၿပီးသည္ႏွင္႔ Blogger Forum Website ကုိ Tab ႏွိပ္ၿပီး ေၿပာင္းႀကည္႔လုိက္သည္…

Wow. So many new messages…
ဘယ္ကစဖတ္ရမည္လဲ စဥ္းစားလုိက္ေတာ႔ ထုံးစံအတုိင္းသူတာ၀န္ယူေရးသားေနေသာ ကဗ်ာ ေကာ္နာကုိ အရင္ ဖြင္႔ၿဖစ္သည္။ ကဗ်ာေကာ္နာထဲတြင္ ကဗ်ာ အသစ္ကေလးမ်ားကုိ member မ်ားက အားတက္သေရာေရးထားသည္မ်ားကုိ ေတြ႔လုိက္ရေတာ႔ သူအရမ္းေပ်ာ္သြားသည္။

တစ္ၿခားဘယ္မွသြားမဖတ္ေသးဘဲ member မ်ားေရးထားေသာ ကဗ်ာေလးမ်ားကုိၿပန္စာေရးသည္။ ႀကိဳးစားၿပီး ကာရန္ေလးမ်ားရွာကာ ကဗ်ာေလးမ်ားကုိ ဖြဲ႔ဆုိေနစဥ္ခဏ၌ ကမၻာႀကီးကုိေရာ၊ သူ႔ကုိယ္သူပါ ေခတၱေမ႔ေလ်ာ႔သြားခဲ႔သည္…

ထုိ႔ေနာက္ Education Corner ကုိသြားကာ ေက်ာင္းမ်ားအေႀကာင္း member မ်ားမွေရးထားသည္မ်ားကုိ လုိက္ဖတ္ၿဖစ္သည္။ member တစ္ခ်ိဳ႔က ရုံးမွေနရင္း post ေလးမ်ားကုိ ေရးသည္ၿဖစ္သည္႔အတြက္ေႀကာင္႔ အဂၤလိပ္လုိသာရုိက္ထားသည္မ်ားကုိ ၿမန္မာလုိဘာသာၿပန္၊ စာေႀကာင္းေလးမ်ားကုိ အေရာင္ေလးမ်ားထည္႔ၿပီး ဖတ္ခ်င္စဖြယ္ ၿပင္ဆင္ၿပီး ခပ္ၿမန္ၿမန္ပင္ Post Reply Message မ်ားရုိက္ထည္႔လုိက္သည္…

Ebook Corner တြင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းညီအစ္ကုိလုိခင္ေနႀကေသာ member တစ္ခ်ိဳ႔က Ebook အသစ္မ်ားကုိ ႀကိဳးစားတင္ထားႀကသည္ကုိေတြ႔လုိက္ရေတာ႔ သူ႔ရင္ထဲမွာ လႈိက္ခနဲ ၀မ္းသာသြားသည္။ တင္ထားသည္႔ Ebook နာမည္မ်ားကုိ Word ထဲတြင္ရုိက္ထည္႔၊ Copy and Paste လုပ္ၿပီး Ebook Corner ပထမစာမ်က္ႏွာမွာ စာအုပ္နာမည္မ်ားကုိ update လုပ္၊ Member မ်ားကုိ ေက်းဇူးတင္သည္႔ message ေလးမ်ားကုိ ရုိက္ထည္႔ၿပီး ေနာက္တစ္ေနရာသြားႀကည္႔သည္။

News Corner တြင္ေတာ႔ member တစ္ေယာက္မွွ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေရးထားသည္မ်ားကုိ ဖတ္ရင္း ရီလုိက္ရေသးသည္။ Admin ႀကီးကုိ ၀ိုင္းေနာက္ေနႀကသည္႔ member မ်ားထဲတြင္ သူလည္း တစ္ဦးအပါအ၀င္ပင္…


ႀကည္႔ပါဦး. မေန႔က World News Corner ထဲ၀င္၍

“Admin ႀကီး မႀကာမီ မဂၤလာေဆာင္ေတာ႔မည္ ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ သတုိ႔သမီးမွာ ခ်ယ္လ္ဆီးေဘာလုံးကလပ္ပုိင္ရွင္ ေအဘရာမုိဘစ္ခ်္၏ သမီးေထြးေလး ေမကလ်ာပ်ိဳမ်စ္ခ်္ ၿဖစ္ေႀကာင္း…” သူရုိက္ထည္႔ခဲ႔သည္…

ဟုသူရုိက္ထည္႔ခဲ႔သည္…

ဒီေန႔ Forum News Corner ထဲ ၀င္ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ member တစ္ေယာက္က ဒီလုိေရးထားၿပန္သည္...

“Chelsea Club ပုိင္ရွင္ ေအဘရာမုိဘစ္ခ်္ႏွင္႔ သူ႔ဇနီးတရား၀င္ ကြာရွင္းၿပတ္စဲႀကေတာ႔မည္ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ သို႔ၿဖစ္၍ Admin ႀကီး၏ မဂၤလာေဆာင္အား ရက္ အကန္႔အသတ္မရွိ ေရႊ႔ဆုိင္းထားေႀကာင္း….”

ေႀသာ္..ဥာဏ္ရႊင္ပါေပ႔ဗ်ာ…ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ သူ႔ရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ႔ ဒီ Forum မွာ သူေပ်ာ္ေမြ႔တာ တကယ္ေတာ႔ အဆန္းမဟုတ္ေတာ႔ၿပီ…

Lobby ထဲ၀င္၍ ၿမန္မာ ဘေလာ႔ခ္စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးအစီအစဥ္မွာ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးထားႀကသည္မ်ားကုိ ဖတ္ရင္း သူ၏ အႀကံၿပဳခ်က္မ်ား၊ တုိက္တြန္းခ်က္မ်ားကုိ ခပ္သြက္သြက္ရုိက္ထည္႔လိုက္သည္…

အၿခား Topic မ်ားကုိ လုိက္ဖတ္၊ Reply ၿပန္ရင္း နာရီကုိႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ ည ၈ နာရီထုိးေနၿပီ…
Computer ကို သီခ်င္းဖြင္႔ထားခဲ႔ရင္း ေသြးပူေလ႔က်င္႔ခန္းနည္းနည္းလုပ္လုိက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက မွန္ကုိႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ သူ႔ဆံပင္ေတာ္ေတာ္ရွည္ေနသည္ကုိ သတိထားမိလုိက္သည္…

“အင္း ဒီ Weekend က်မွ ဆံပင္သြားညွပ္ရဦးမယ္..”
Highlight ထည္႔ထားေသာ သူ႔ဆံပင္ နီညဳိေရာင္ေလးမ်ားကို ရႈပ္ယွက္ခက္သြားေအာင္ ထုိးဖြလုိက္ရင္း ေရခ်ိဳးကန္ထဲဆင္းစိမ္လိုက္သည္။
မ်က္စိကုိမွိတ္၊ အေႀကာမ်ားကုိေလွ်ာ႔ၿပီး တစ္ေနကုန္ ပင္ပန္းလာခဲ႔ေသာ စိတ္ကို ေခတၱ အနားေပးလုိက္သည္…
အာရုံထဲတြင္ေတာ႔ အဆင္ေၿပမႈမ်ားႏွင္႔ အဆင္မေၿပမႈမ်ားကုိ လင္းလုိက္ေမွာင္လုိက္ႏွင္႔ ေတြ႔ၿမင္ေနရသည္…


************************

ေရမုိးခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္တြင္မွာေတာ႔ ၈ နာရီခြဲလုေခ်ၿပီ။
ေက်ာပုိးအိတ္ကုိဖြင္႔၊ Physics စာအုပ္ကုိေကာက္ကုိင္ရင္း ဒီေန႔သင္လုိက္သည္႔စာတစ္ခ်ိဳ႔ထဲမွ မရွင္းသည္႔အခ်က္မ်ားကုိ ခဏၿပန္ဖတ္ေနလုိက္သည္။ Formula မ်ားကုိ Flash Card ေပၚတြင္ခ်ေရး၊ Homework problem မ်ားကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ႀကိဳးစားတြက္ခ်က္ႀကည္႔ရင္း စိတ္ကုိ စာထဲခဏႏွစ္ထားလုိက္သည္…
ထူးအိမ္သင္၏ “အရိပ္စစ္” သီခ်င္းက သူ႔ရဲ႔အခန္းထဲမွာ ေဆြးၿမည႔္စြာ ထြက္ေပၚေနသည္…

၁၂ နာရီထုိးခါနီးတြင္ သူ႔ Alarm Clock က ထၿမည္ေလေတာ႔သည္…
ေႀသာ္ Break Time ေပပဲ..
ေရခဲေသတၱာထဲမွ Coke တစ္ဗူးကုိ ေဖာက္ေသာက္လုိက္ရင္း Computer ေရွ႔ၿပန္ထုိင္ၿဖစ္သည္။ Ebook အသစ္ကေလးမ်ားတင္ရင္း၊ စိတ္ထဲမွာ ေရးခ်င္လာေသာ အေႀကာင္းအရာေလးမ်ားကုိ ခ်ေရးရင္း post အသစ္ေလးေတြကို သူဖန္တီးေနခဲ႔သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ Blog ေလးမ်ားကုိလည္း အေၿပးအလႊားသြားေရာက္ဖတ္ရႈၿဖစ္လုိက္ေသးသည္…
Blogger Forum ထဲၿပန္၀င္၊ စာၿပန္ေရးရင္း သူ႔ Gmail ကုိ ၀င္စစ္ႀကည္႔သည္။ တစ္ခ်ိဳ႔ေသာ Blog reader မ်ားက သူ႔ဆီကုိ email မ်ားပုိ႔ထားသည္မ်ားကို reply ၿပန္ရင္း DVB News ကုိ ဆက္ဖတ္ၿဖစ္သည္…

ည ၁ နာရီထုိးေပၿပီ.
စာအုပ္ကုိၿပန္ဖြင္႔ရင္း မနက္ၿဖန္အတြက္ ဖတ္စရာရွိသည္မ်ားကုိ ဖတ္ကာ အိပ္ယာကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၿပန္႔ၿပန္႔ၿပဴးၿပဴးၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္ဆင္ၿပီးသည္႔ေနာက္ သူ႔ရဲ႔တစ္ေန႔တာကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္သည္။


အိပ္ယာေဘးမွ ၿပံဳးႀကည္႔ေနေသာ အေမ႔ဓာတ္ပုံအားတစ္ခ်က္ေငးႀကည္႔ရင္း သူ၏ မ်က္၀န္းတစ္စုံအား ၿဖည္းညွင္းစြာအနားေပးလုိက္ေလသည္…..
ဧည္႔ခန္းထဲမွ နာရီက ၂ နာရီထုိးၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း တုိးညွင္းစြာၿဖင္႔ သူ႔ကုိ အသိေပးေလသည္…

ေကာင္းေသာညပါ ကမၻာေလာကႀကီးေရ…..

3 comments:

Thinzar said...

ဟိုက္ရွားပါး။ စာေရးေတာ္ေတာ္ ေကာင္းမွန္း အခုမွသိတယ္ .. ၾကည့္။ ဆက္ေရး.. ဆက္ေရး.. စာေရးဆရာလုပ္စားလို့ရျပီ။

Anonymous said...

Good writing...

Yan said...

Thanks for your comments!
I become great thanks to your encouragement...
Haha.

:D