Saturday, December 12, 2015

အလြမ္းသင္႔ဒုိင္ယာရီ...



တစ္ခါတေလေတာ႔လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းကင္ျပာမွာ ေျပးခ်င္တုိင္းေျပးေနတဲ႔ တိမ္လႊာျဖဴျဖဴေလးေတြကုိ ေငးၾကည္႔ရင္း စိတ္ကူးေတြ ပ်ံ႔လြင္႔ေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ကေလးေတြမွပဲ တိမ္ေတြကုိ အကန္႔အသတ္မဲ႔ ေငးၾကည္႔ခြင္႔ ရထားတာမွ မဟုတ္တာ။ တကယ္ဆုိ ေငးၾကည္႔ျဖစ္ဖုိ႔ စိတ္ေလးရယ္၊ ေငးၾကည္႔ျဖစ္ဖုိ႔ အခ်ိန္ေလးရယ္ပဲ လုိတာပါ။