Monday, July 09, 2007

ေ၀ဒနာျပတင္းေပါက္



တကယ္ဆုိရင္
ငါဟာမင္းအတြက္ ေနာက္ဆုံးလူပါကြာ

ေနာက္ဆုံးလူျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ
မင္းရဲ႔ ႏွလုံးသားထဲက လက္က်န္အခ်စ္ေတြကုိ
ေနာက္ဆုံးသိမ္းဆည္းခြင္႔ရခ်င္ပါတယ္
မင္းရဲ႔ အၾကင္နာလက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးကုိ
ေနာက္ဆုံးနမ္းရႈိက္ခြင္႔ရခ်င္ပါတယ္
မင္းရဲ႔ ခ်စ္ရည္ရႊမ္းေနတဲ႔ မ်က္၀န္းညိဳညဳိေလးေတြကိုိ
ေနာက္ဆုံးေငးေမာခြင္႔ ရခ်င္ပါတယ္
မင္းျမတ္ႏုိးတဲ႔ ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကုိ
ေနာက္ဆုံးဆုိျပခြင္႔ ရခ်င္ပါတယ္




ခုေတာ႔မင္းက
ငါ၀င္လာမွာစုိးလုိ႔တဲ႔
ႏွလုံးသားကုိ ျမဲျမံေနေအာင္ ေသာ႔ခတ္ထားတယ္
ငါနမ္းရႈိက္မွာစုိးလုိ႔တဲ႔
လက္ဖ၀ါးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတယ္
ငါစုိက္ၾကည္႔မွာစုိးလုိ႔တဲ႔
စကၡဳအစုံကုိ တင္းတင္းပိတ္ထားတယ္
ငါ႔သံစဥ္ေတြကုိ ရင္မခုန္ခ်င္ေတာ႔လုိ႔တဲ႔
နားအစုံကုိ ပိတ္ေလွာင္ထားခဲ႔တယ္…



ငါကေတာ႔
မင္းျပန္လာမယ္႔ေန႔ကုိ ကဗ်ာခ်ိဳေလးေတြေရးျပီးေမွ်ာ္ေနဆဲပဲ
မင္း၀င္လာႏုိင္ဖုိ႔ ငါ႔ရဲ႔ႏွလုံးသားျပတင္းေပါက္ကုိ ဖြင္႔လုိ႔
မင္းကုိၾကိဳဆုိဖုိ႔ ငါ႔လက္အစုံကုိ ဆန္႔တန္းလုိ႔
မင္းလာမယ္႔လမ္းကုိ မမွိတ္မသုန္ ေငးၾကည္႔လုိ႔
ခ်စ္သူလုိ႔ မင္းေခၚလုိက္မယ႔္အသံကုိ နားစြင္႔ထားလုိ႔


တကယ္ဆုိရင္
ငါဟာမင္းအတြက္ ေနာက္ဆုံးလူပါကြာ…




(ေရခဲငွက္)


2 comments:

Anonymous said...

ေကာ္ပီရုိက္ညိေနတယ္ ထင္တယ္
:)

MELODYMAUNG said...

ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳ ရယ္ ကဗ်ာခ်ိဳေလးေတြ ရယ္
နာကေတာ႕ အခ်ိဳၾကိဳက္သား(ဒီကဗ်ာေလးလဲၾကိဳက္သား)
ဒါေပသိ ေရခဲငွက္ရဲ႕ မ်က္၀န္းညိဳပိုင္ရွင္က အခ်ိဳမၾကိဳက္ဘူးနဲ႕ တူတယ္
ဒါေၾကာင္႕ ေ၀ဒနာျပတင္းေပါက္ေလးဖြင္႕ လို႕ ႏွလံုသားအခ်ိဳေလးလဲ ပုရြက္ဆိတ္တက္လို႕
ငွဲငွဲငွဲ ဒီလိုနဲ႕ ေရခဲငွက္လဲ အဘိုးၾကီးျဖစ္လာ
ကၽြတ္..ကၽြတ္..ကၽြတ္ အခ်ိန္ေတြလဲ ႏွေျမာစရာ