အေမရိကားမွာ ေက်ာင္းတက္မယ္ဆုိရင္ (၁)

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ာ…

ျမန္မာျပည္က အထက္တန္းေအာင္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ အေမရိကားမွာ တကၠသိုလ္တက္ေရာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိမ်ိဳးေတြ ျပင္ဆင္ထားသင္႔တယ္၊ ဘာအခ်က္အလက္ေတြ သိထားသင္႔တယ္ ဆုိတာကုိ အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးေလးေတြ အေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးတင္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။ အခါအားေလ်ာ္စြာ အေမရိကားက ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကုိ အင္တာဗ်ဴးထားတာေလးေတြကိုလည္း တင္ဆက္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကားမွာ ေက်ာင္းတက္ေတာ႔မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ပထမဦးဆုံး စဥ္းစားရမယ္႔ အခ်က္က စေကာလားရွစ္ လုိမလုိ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင္႔ သည္လုိေမးရတာလဲဆုိေတာ႔ အေမရိကားကုိ ေက်ာင္းလာတက္မယ္ဆုိရင္ မိဘက စုိက္ထုတ္ေပးတဲ႔ ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ လာတက္သူေတြ ရွိသလုိ၊ ပညာသင္ဆု အကူအညီနဲ႔ လာတက္သူေတြလည္း ရွိတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ အုပ္စုတစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္အတုိင္း အဆင္႔ဆင္႔ ေျပာျပေပးသြားဖုိ႔ လုိတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။

သစ္ေၾကြရြတ္ေသာ ဟုိက္ကူ....

တနလၤာနဲ႔ အဂၤါႏွစ္ရက္ ကေလးေတြ ေက်ာင္းပိတ္တာနဲ႔ SPEC ေက်ာင္းေလးကုိလည္း ပိတ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ေက်ာင္းဖြင္႔ရက္ေတြမွာ အလုပ္မ်ားလြန္းတာေၾကာင္႔ ဘယ္ကုိမွ မသြားႏုိင္ျဖစ္ေနတုန္း ေက်ာင္းေလးႏွစ္ရက္ပိတ္လုိက္တာ အျပင္ထြက္ဖုိ႔ အခြင္႔အေရး တစ္ခုရလုိက္သလုိပဲ။

သ႑ာန္မဲ႔ တိမ္တုိက္မ်ား

တိမ္ေတြ လြင္႔ေမ်ာေနၾကတယ္…

အႏႈိင္းမဲ႔ က်ယ္ေျပာတဲ႔ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးထဲ အိပ္ေမာက်ခြင္႔မရတာ အေတာ္ၾကာခဲ႔ၿပီပဲ…

ေရမရေသာ ေတာင္စဥ္မ်ား...

နာရီသံ တခ်က္ခ်က္ၾကားမွာ ဘဝေတြဟာ မိန္းေမာေနၾကတယ္။ ေယာင္ယမ္းၿပီးေတာ႔မ်ား ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ သတိမရလုိက္နဲ႔။ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ အေၾကာင္းေျပာၾကမယ္။ အနာဂတ္ေတြအေၾကာင္း ခ်ေရးၾကမယ္။ လတ္တေလာထြက္ထားတဲ႔ ဒရာမာကားထဲက မင္းသမီး သိပ္ေခ်ာတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိ ရုရွသေဘၤာေတြ ေရာက္လာတာ သိပ္အရသာရွိတယ္။ တစ္ေန႔နဲ႔ တစ္ေန႔ မတူေအာင္ဝတ္၊ မထပ္ေအာင္စားေနၾကေပမယ္႔ အေတြးအေခၚေတြ ဆန္းသစ္လာမွာ၊ အေနအထားေတြ ေျပာင္းလဲသြားမွာ ဒါေတြကုိေတာ႔ သိပ္ေၾကာက္တယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ႔။ တစ္ေန႔ ေသရမယ္႔ သူေတြခ်ည္းပဲေလ…

အတၱစုတ္တံႏွင္႔ ေစတသိတ္ ကင္းဗတ္စ္...

တေရြ႕ေရြ႕လြင္႔ေမ်ာေနတဲ႔ တိမ္ေတြကုိ ေငးၾကည္႔ရင္း ဘဝဆုိတဲ႔ ရထားႀကီးကုိ တစ္ခါတေလ ေခတၱခဏေလာက္ ရပ္တန္႔ထားၾကည္႔မိတယ္။ တစ္ရက္တစ္ရက္ လုပ္စရာကုိင္စရာေတြကလည္း ဘယ္ေတာ႔မွ ကုန္ဆုံးသြားတတ္တာမ်ိဳး မရွိ။ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြကုိ ထပ္ခါထပ္ခါလုပ္ရင္း ပုိကၽြမ္းက်င္လာသလုိ ဒါေတြကုိပဲ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္ေနရလုိ႔ တစ္ခါတရံက်ေတာ႔လည္း လူ႔ဘဝႀကီးကုိ ၿငီးေငြ႔တတ္လာျပန္တယ္။

အစြန္းမ်ား၏ အျခားတစ္ဖက္...

သည္ရက္ပုိင္း နယူးေယာက္ ၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးဟာ အပူအေအး ေတာ္ေတာ္ေလး မမွ်မတ ျဖစ္ေနခဲ႔သလုိ ရာသီဥတုကလည္း မွန္းရခပ္ခက္ခက္ ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။ အရင္တစ္ပတ္က အပူခ်ိန္ အႏုတ္ေအာက္ ၁၈ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ေလာက္ထိ က်သြားခဲ႔သလုိ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္ကက်ေတာ႔လည္း တိမ္ညိဳေတြ တစ္ေနကုန္ အုံ႔မႈိင္းၿပီး မုိးေတြ တစြပ္စြပ္ ရြာေနခဲ႔တယ္။ မေန႔က ျမဴေတြဆုိင္းေနၿပီး သည္ေန႔က်ျပန္ေတာ႔ ေလေတြက ကၽြတ္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ ေအးခဲေနျပန္ေရာ။ ဖုန္းထဲက Weather Apps ေလးကုိ ၾကည္႔ရုံနဲ႔တင္ မလုံေလာက္ဘဲ ကုိယ္တုိင္ အျပင္ထြက္ၿပီး လမ္းေလး နည္းနည္းေလွ်ာက္ၾကည္႔လုိက္မွပဲ အက်ၤီဘယ္ေလာက္ထူထူ ဝတ္သင္႔တယ္၊ လက္အိတ္ေဆာင္သင္႔၊ မေဆာင္သင္႔ကုိ ဆုံးျဖတ္လုိ႔ရတယ္။

ေလဆန္ငါး

ႏွစ္ေဟာင္းတစ္ခု ကုန္ဆုံးလုိ႔ ႏွစ္သစ္ကုိ ေရာက္ခဲ႔ျပန္ၿပီ။

အလြမ္းသင္႔ဒုိင္ယာရီ...

တစ္ခါတေလေတာ႔လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းကင္ျပာမွာ ေျပးခ်င္တုိင္းေျပးေနတဲ႔ တိမ္လႊာျဖဴျဖဴေလးေတြကုိ ေငးၾကည္႔ရင္း စိတ္ကူးေတြ ပ်ံ႔လြင္႔ေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ကေလးေတြမွပဲ တိမ္ေတြကုိ အကန္႔အသတ္မဲ႔ ေငးၾကည္႔ခြင္႔ ရထားတာမွ မဟုတ္တာ။ တကယ္ဆုိ ေငးၾကည္႔ျဖစ္ဖုိ႔ စိတ္ေလးရယ္၊ ေငးၾကည္႔ျဖစ္ဖုိ႔ အခ်ိန္ေလးရယ္ပဲ လုိတာပါ။