အျမဲစိမ္းသစ္တစ္ပင္သုိ႔....

ကုိေနဘုန္းလတ္ေရ…

ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မေတြ႔ျဖစ္တာ၊ စကားမေျပာျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားခဲ႔ျပီေနာ္.

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူးဗ်ာ. ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအတြက္ ပုိ႔စ္တစ္ခု သီးသန္႔ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာတာရယ္၊ ခင္ဗ်ားကုိ ထူးထူးျခားျခား သတိရေနခဲ႔တာရယ္ေၾကာင္႔ စာမေရးဘဲနားထားခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘေလာ႔ဂ္ေလးကုိ ျပန္အသက္သြင္းမိတယ္.

ေဖေဖာ္၀ါရီ (၆) ရက္ေန႔က ခင္ဗ်ားရဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေလး တစ္ႏွစ္ျပည္႔သြားခဲ႔တယ္ေနာ္. ခင္ဗ်ားသိလား. ဘေလာ႔ဂ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ခင္ဗ်ားအတြက္ အထူးသီးသန္႔ ပုိ႔စ္ေလးေတြ တင္ေပးၾကတယ္. ခင္ဗ်ားကုိ အားလုံးက သတိတရ ရွိေနခဲ႔ၾကတယ္.

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မတင္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး.

ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားအတြက္ ခံစားခ်က္မရွိလုိ႔ မဟုတ္ဘူး ကုိေန.

ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားအတြက္ အျပည္႔အ၀ခံစားခ်က္ရွိပါတယ္. ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကားမွာ ရွိေနခဲ႔တဲ႔ မိတ္ေဆြ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးက ၾကီးမားပါတယ္.

ဒါေပမယ္႔ အေၾကာင္းတစ္ခု မတုိက္ဆုိင္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္မတင္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး.

တကယ္ဆုိ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခင္ဗ်ားနဲ႔မွာ ေျပာစရာေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္.

ခင္ဗ်ားမရွိတုန္း ကၽြန္ေတာ္လည္း စာသိပ္မေရးျဖစ္ခဲ႔ဘူး. အလုပ္မအားတာထက္ ေရးဖုိ႔ မုဒ္မ၀င္ေတာ႔ဘူးဗ်ာ. ဒီၾကားထဲ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ကုိရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခဲ႔ရတဲ႔ မိတ္ေဆြဘေလာ႔ဂါတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ ကေတာက္ကဆေတြ ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္. ကၽြန္ေတာ္စာေရးခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိေတာ႔ဘူးဗ်ာ..

အရင္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အဲလုိခံစားခ်က္ေတြ ၀င္လာခဲ႔ရင္ ခင္ဗ်ားကၽြန္ေတာ္႔ကုိ အျမဲအားေပးတယ္ေနာ္. အက်ိဳးသင္႔အေၾကာင္းသင္႔ ရွင္းျပတယ္. ဟာသေလးေတြေႏွာျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ အစုိင္အခဲေတြကုိ ၾကိဳးစားေျဖေဖ်ာက္ေပးခဲ႔တယ္

ခင္ဗ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ မိတ္ေဆြေကာင္းတစ္ဦးပါပဲ.

ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကုိ သတိရလုိ႔ မ၀င္တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ႔ Gtalk ထဲကုိ ၀င္ခဲ႔မိတယ္.

ဘေလာ႔ဂါေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႔ ပရုိဖုိင္းလ္ပုံေလးေတြက ‘Free Nay Phone Latt’ တဲ႔.





ခင္ဗ်ားရဲ႔ အေကာင္႔နာမည္ေလးကုိ စိုက္ၾကည္႔ေနရင္း ခင္ဗ်ားတင္ထားတဲ႔ ပရုိဖုိင္းလ္ပုံေလးကုိ ဘာသာျပန္ေနမိခဲ႔တယ္. ကေလးေလးတစ္ေယာက္ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိ႔၊ မ်က္လုံးေလးမွိတ္လုိ႔ ေကာင္းကင္ဘုံကုိ ေမာ႔ၾကည္႔ရင္း တစ္စုံတစ္ရာကုိ ဆုေတာင္းေနတဲ႔ ပုံေလး…



ခင္ဗ်ားရဲ႔ ဆုေတာင္းသံကုိ ကၽြန္ေတာ္ၾကားလုိက္တယ္ ကုိေန…

ျပည္႔မွာပါဗ်ာ…. ျပည္႔မွာပါ…

ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ နားလည္မႈရွိတဲ႔ ခင္ဗ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဆုိတဲ႔ ဘာသာျပန္ဆုိခ်က္ေတြဟာ ခံစားခ်က္ပါတယ္. အျပစ္ကင္းတယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားသိမွာပါ.

နားမလည္ႏုိင္တဲ႔သူေတြအတြက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြဟာ ေတာ္ေနးဒိုးေတြလုိ ပတ္၀န္းက်င္ကုိပါ ဂယက္ရုိက္ခတ္ေနတယ္လုိ႔ ဆုိၾကေလရဲ႔ဗ်ာ…

ကၽြန္ေတာ္စာေရးဖုိ႔ ၾကိဳးစားတယ္. ခင္ဗ်ားကုိသတိရလုိ႔ ခင္ဗ်ားအတြက္ လုပ္ေပးႏုိင္မယ္ထင္တာေလး တစ္ခုကုိ အရဲစြန္႔ျပီး ေရွ႔ထြက္လုပ္ျပခဲ႔မိတယ္. အုပ္စုထဲက ခဲြထြက္ပ်ံသလုိ ျဖစ္သြားခဲ႔တဲ႔အတြက္လားမသိ. ကၽြန္ေတာ္ အပစ္ခ်ခံခဲ႔ရတယ္.

သင္ခန္းစာတစ္ခုေပါ႔ဗ်ာ. အုပ္စုကုိ ဂရုမစိုက္ခဲ႔မိလုိ႔မွ မဟုတ္ဘဲ. ျငိမ္သက္လြန္းေနတဲ႔ ကန္ေရျပင္ကုိ မခ်င္႔မရဲ ျဖစ္မိလုိ႔ ခဲတစ္လုံးနဲ႔ ေကာက္ေပါက္ခဲ႔မိတာပါ. တကယ္ေတာ႔ ကန္ေရျပင္ေအာက္မွာ မျမင္ႏုိင္တဲ႔ တြန္းကန္အားတစ္ခု ရွိေနခဲ႔တယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္အသိေနာက္က်ခဲ႔တယ္. သိလည္း မသိခဲ႔ပါဘူး. မသိရေကာင္းလားဆုိျပီး အျပစ္တင္လည္း ခံရုံပါပဲေလ.

၀မ္းနည္းေနတဲ႔ မုိးတိမ္ေတြ စုေဆာင္းမိလုိ႔
ဒဏ္ရာမုိးေတြ အျဖစ္ေျပာင္းရြာခ်လုိက္ေတာ႔
နူးညံ႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ရင္ဘတ္တစ္ခု
ေက်ာက္သားပကတိ ျဖစ္သြားခဲ႔ရတယ္.
ဒါဟာ ေက်ာက္သားကုိျဖစ္ေစတဲ႔ မုိးေၾကာင္႔လား.
မုိးကုိျဖစ္ေစတဲ႔ မိုးတိမ္ေၾကာင္႔လား.
မုိးတိမ္ကုိ ျဖစ္ေစတဲ႔ ခံစားခ်က္ေၾကာင္႔လား.
ခံစားခ်က္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစတဲ႔ ခဲတစ္လုံးေၾကာင္႔လား… … .. .
ဒိြဟအေတြးေတြၾကားမွာ
မလူးသာမလြန္႔သာ ျဖစ္ေနေပမယ္႔
တစ္ခုေတာ႔ ေျပာရဲတယ္.

ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကုိ အရမ္း သတိရတယ္ ကုိေန….

မွတ္တမ္းတစ္ခ်ိဳ႔…
March 08, 2007

3:57 AM nay: ျပန္လဲ မဟုိင္းပါလားဟ
me: ဟုိင္းၾကီးဟုိင္းေလး
ဟိုင္းလတ္
ဟုိင္းငယ္
3:58 AM ဟုိင္းေထြး
ဟုိင္းကေလး
3:59 AM nay: ဟုိင္းမယ့္ဟိုင္းေတာ့လဲ အစံုကုိိဟုိင္းေတာ့တာပဲ
စကားနဲနဲေလာက္ေျပာခ်င္လို႕ ရမလားဗ်
4:01 AM me: ေျပာဗ်ာ
နည္းနည္းေတာ႔ၾကာမယ္ေနာ္
း)
4:02 AM ေအာ္
ခင္ဗ်ားၾကာေနပါေပါ႔လား
ဟတ္ဟတ္
nay: ဟား ဟား
4:03 AM ဖိုရမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ စာျပန္ထားတာဖတ္ၿပီးၿပိလားဗ်
me: ကၽြန္ေတာ္ျပန္ထားတာေရာဖတ္ျပီးျပီလား
nay: မဖတ္ရေသးဘူး
4:04 AM အခု သြားေနၿပီ
me: အုိေက
4:05 AM nay: ကိုရန္
me: ေျပာ
nay: ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ထပ္ေပးရင္ရမလား
me: ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ
ရတာေပါ႔
ဘာလုပ္ခ်င္လဲ
မိန္းမယူမလုိ႔လား
ဟတ္ဟတ္
4:07 AM nay: ကၽြန္ေတာ္တို႕ လိုဂိုနဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္အတြက္ တစ္ပတ္ထပ္ၿပီးအခ်ိန္ယူမယ္ဗ်ာ
ကိုရန္ေအာင္တစ္ခုခု ေတာ့စီစဥ္ေပး
4:11 AM me: လုပ္ေလ
ဘာလုပ္ေပးရမလဲ



ကုိေန႔ ဘေလာ႔ဂ္ေလးရဲ႔ တစ္ႏွစ္ျပည္႔ေမြးေန႔မွသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ႏွလုံးေသြးနဲ႔ ဖန္တီးတဲ႔ အႏုပညာပန္းပြင္႔ေလးေတြ ဆက္လက္ ေမႊးပ်ံ႔ ရွင္သန္ႏုိင္ပါေစဗ်ာ….

ရန္ေအာင္