Monday, October 15, 2007

အားလုံးအတြက္ထုိးတဲ႔ ေခါင္းေလာင္းသံ...




ၾကယ္ပြင္႔တစ္ခ်ိဳ႔လည္း ေၾကြလြင္႔ကုန္ျပီ
မႈန္ရီေနတဲ႔ အနာဂတ္တစ္ခုအတြက္
ရက္လေပါင္းမ်ားစြာ ေဆြးေျမ႔ခဲ႔ရေပါ႔
အေတြးဆုိတာ ၀ကၤပါတစ္ခုမွ မျဖစ္သင္႔ခဲ႔တာ
အခါခါတက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔
ေခ်ာက္ကမ္းပါးရဲ႔ ေအာက္ေျခမွာ
ၾကြက္ျဖဴၾကြက္မည္းတုိ႔ကုိက္ျဖတ္ထားတဲ႔
ၾကဳိးတစ္ခ်ိဳ႔ပုံလဲေနေလရဲ႔…



မုိးေကာင္းကင္ကုိေမွ်ာ္ၾကည္႔ေနလည္း
ငါ႔ျမင္ကြင္းေတြက အကန္႔သတ္ခံထားရတယ္
အျမင္႔ကုိတက္ရင္း ငါျပဳတ္က်ေနတာလား
ငါဟာအျမင္႔ကုိ ပ်ံတက္ေနတာလား
ေ၀၀ါးေနတဲ႔ ငါ႔အသိေတြမွာ ႏႈိင္းရတစ္ခုလုိေနတယ္..



မႈိင္းမိေနတဲ႔ ျဖားေယာင္းမႈေတြမလုိခ်င္ဘူး
အစားအေသာက္ေတြ ေပကံ်ေနတဲ႔ မင္းႏႈတ္ခမ္းေအာက္က
ေမွာက္မွားေနတဲ႔ သီအုိရီေတြနဲ႔ ငါ႔ကို ေသြးမေဆာင္ပါနဲ႔
ေဖာက္ျပားမႈေအာက္မွာ ခရုသင္းသံ မသာယာႏုိင္ဘူးေလ…



ခြင္႔လႊတ္ပါ.
ငါလည္း မိသားစုတစ္ခုအတြက္ ထီးတစ္လက္ျဖစ္ခ်င္တာေပါ႔
ဒါေပမယ္႔
ငါ႔ထီးရဲ႔ ျပင္ပမွာ မီးေတြေတာ႔ မေတာက္ေလာင္ေစခ်င္ဘူး
အေဆာင္အေယာင္ေတြ ရဖုိ႔အတြက္
ရက္စက္မႈေတြကုိ မိတ္ေဆြမဖဲြ႔ပါရေစနဲ႔ေလ…



ငါဟာ အိမ္ငွားတစ္ေယာက္ပါ
ဒီအိမ္ၾကီးကို ေတာက္ပထင္ရွားေစခ်င္လုိ႔
ေဘးအိမ္ေတြကုိ မီးနဲ႔ရႈိ႔ဖုိ႔မခုိင္းေစပါနဲ႔
ငါ႔တန္ဖုိးေတြ မမဲ႔ခ်င္ဘူး
မေသခင္ ဒီအတၱေဘာၾကီးကုိ လုပ္ေကၽြးခဲ႔ျပီး
ေသရင္ေတာင္ ငါ႔၀ိညာဥ္ လိပ္ျပာမသန္႔ခဲ႔ရင္
သံသရာတစ္ခြင္မွာ ငါဘယ္လုိက်င္လည္ရေတာ႔မွာလဲ…



ငါ႔ရင္ထဲမွာ ေခါင္းေလာင္းသံတစ္ခုျမည္ဟည္းေနတယ္
အဲဒါဘယ္သူ႔အတြက္လဲ..

ငါ႔အတြက္လား…

မင္းအတြက္လား…

သူတုိ႔အတြက္လား…

ငါ႔ရင္ထဲကထြက္လုိ႔ ငါ႔အတြက္လား…

ဒါေတြ ငါမေျဖအားဘူး
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔
မေမ႔ေလ်ာ႔တဲ႔ သတိတစ္ခုကုိစဲြကုိင္လုိ႔
မယုိင္လဲတဲ႔ သတၱိတစ္စုံနဲ႔
ငါတုိ႔တုိင္းျပည္အတြက္
ဒီေခါင္းေလာင္းသံ ဆက္လက္ျမည္ဟည္းေနမယ္….





(ေရခဲငွက္)


1 comment:

Anonymous said...

ကဗ်ာေလးကို နွစ္သက္မိပါတယ္။

မေမ႔ေလ်ာ႔တဲ႔ သတိတစ္ခုကုိစဲြကုိင္လုိ႔
မယုိင္လဲတဲ႔ သတၱိတစ္စုံနဲ႔
ငါတုိ႔တုိင္းျပည္အတြက္
ဒီေခါင္းေလာင္းသံ ဆက္လက္ျမည္ဟည္းေနမယ္….

ဆက္လက္ျမည္ဟည္းေနပါေစ။