Tuesday, January 26, 2010

သက္ဆုိင္သူမ်ား သိသာေစရန္.....

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါ.

(ေခါင္းစဥ္ဖတ္ျပီး လန္႔သြားတယ္ထင္တယ္... ဟတ္ဟတ္ဟတ္.)

က်န္းမာေရး ျပန္လည္ထူေထာင္ေနဆဲမုိ႔လုိ႔ ဘေလာ႔ဂင္းကုိ ေခတၱနားထားတာပါ.

ဒီဇင္ဘာပထမပတ္ထဲမွာ ေဆးရုံတက္လုိက္ရတယ္. အေရးေပၚကုိေရာက္သြားတာဗ်ာ. ေက်ာက္ကပ္မွာ ေက်ာက္တည္လုိ႔တဲ႔...

လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းကို ေက်ာထဲက စူးစူး၀ါး၀ါးေအာင္႔တက္လာတာ. ေဇာေခၽြးေတြျပန္လာတယ္. လူေတာင္ ေမ႔လဲခ်င္သလုိလုိျဖစ္သြားတယ္. အဲ... လုိရင္းေျပာရရင္ေတာ႔ Emergency Room ထဲကုိ ေရာက္သြားတယ္ေပါ႔ဗ်ာ...

အတုိခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ႔ ေအာ္ပေရးရွင္း ၀င္လုိက္ရတယ္... :(

Monday, January 04, 2010

အေတာင္ပံမ်ားႏွင္႔....(၁)

ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမက်တက်နားေလးမွာ ရွိတဲ႔ ရမည္းသင္းဆုိတဲ႔ ျမိဳ႔ေလးမွာ ေမြးခဲ႔တယ္. အင္း. ေျပာသာေျပာရတာ. ေမြးျပီးကတည္းက ေျပာင္းလုိက္ရတဲ႔ ျမိဳ႔ေတြ မနည္းေတာ႔ဘူး. ရမည္းသင္းဆုိတာ ျဖဴသလားမည္းသလား ဆုိတာလည္း မသိေတာ႔ဘူး. ရမည္းသင္းမွာေမြး၊ သထုံမွာ သုံးေလးႏွစ္ေန၊ ျပီးေတာ႔ သူငယ္တန္းကေန ပဥၥမတန္း အေစာပုိင္းထိ ရန္ကုန္မွာၾကီး၊ အဲဒီ႔ေနာက္ပုိင္း စစ္ေတြေရာက္၊ ျပီးေတာ႔ ပဲႏြယ္ကုန္း၊ မိတၳီလာ၊ မႏၱေလး.. အဲဒီ႔ကမွ ရန္ကုန္ေရႊျမိဳ႔ေတာ္ၾကီး ျပန္ေရာက္ဆုိေတာ႔ ျမန္ျပည္တ၀ွမ္း နာမည္ဆန္းတဲ႔ ဘန္နီဘန္း (အဲေလ) ျမန္မာျပည္တစ္လႊား ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပး၊ အေနာက္ေျပး၊ အလယ္ေျပးနဲ႔ ေနရာစုံ က်င္လည္ခဲ႔ရဖူးတယ္. ဘယ္ကုိပဲေရာက္ေရာက္ ၀ါလကင္းလြတ္သီတင္းကၽြတ္ခါနီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္တတ္လဲ သိလား…

ဘုန္းၾကီး၀တ္တယ္လုိ႔ မေျပာနဲ႔.

၀ါကၽြတ္ခ်ိန္မုိ႔ အာ၀ါဟလား ၀ိ၀ါဟလားလုိ႔လည္း မေမးနဲ႔. ကေလးပဲရွိေသးတယ္. း)

ဘာလုပ္လဲဆုိေတာ႔….

အဟင္း..

Thursday, December 31, 2009

နရီမဲ႔အလြမ္းမ်ား...




‘Call’ ဆုိတဲ႔ ခလုတ္ေလးေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ၾကာ တုံ႔ဆုိင္းေနခဲ႔မိတယ္.
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ မုန္းမိလုိက္တာ
ဒီလုိေတြေ၀ေနျခင္းေတြ
ဒီလုိေ၀ခဲြမရႏုိင္ျခင္းေတြ
ဒီလုိဆုံးျဖတ္ရခက္ေနျခင္းေတြ
ဒီလုိစုိးရြံ႔ပူပင္ျခင္းေတြ
ဒီလုိ နာက်င္ခံရခက္ျခင္းေတြ
ဒီလုိ ခ်စ္ဒုကၡဆင္းရဲေတြကေန
ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ ကၽြန္ေတာ္လြတ္ေျမာက္ခြင္႔ရမလဲ.

Wednesday, December 16, 2009

အႏုပညာဆုိင္ရာႏွင္႔ သုတ ဘေလာ႔ဂ္ေတြသိရင္ ေျပာျပေပးပါ

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါ.

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုသိခ်င္လုိ႔ပါ.

ဓာတ္ပုံ၊ ပန္းခ်ီ၊ Graphic Art စသည္ျဖင္႔ အႏုပညာနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေတြ၊ ဆုိက္ေတြ သိသေလာက္ေလး ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ေျပာျပေပးလုိ႔ရမလား.

ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ သုတပုိင္းဆုိင္ရာေတြ၊ ျမန္မာ႔သမုိင္း၊ ကမၻာ႔သမုိင္း လုိမ်ိဳးေတြကုိ ေရးတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြေရာ ရွိလား. ဆုိလုိတာက General Knowledge ေတြလည္းျဖစ္ႏုိင္သလုိ သမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔သက္ဆုိင္တာေတြကုိ ေရးတဲ႔ဘေလာ႔ဂ္ေတြလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္.

ျမန္မာလူငယ္လူၾကီးေတြ ေရးထားတဲ႔ဆုိက္ေတြေပါ႔ဗ်ာ. အဲဒါေတြကုိ Organize လုပ္ခ်င္လုိ႔ပါ. ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲမွာ ၁၀ ခုေက်ာ္မေက်ာ္ သိခ်င္လုိ႔ပါ.

အားလုံးပဲ ၾကိဳျပီး ေက်းဇူးတင္ထားလုိက္မယ္. း)

Y.

Tuesday, December 15, 2009

ဘေလာ႔ဂ္တန္းပလိတ္မ်ားကုိ ခ်ဲ႔ျခင္း (၁)

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ.

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ မေတြ႔ျဖစ္တာလည္း အေတာ္ၾကာသြားျပီေနာ္. ေနေကာင္းၾကတယ္ဟုတ္.

ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ေမးလ္ပုိ႔ျပီး ေမးလာတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါညီေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔ ေမးခြန္းကုိ ေျဖရင္း အားလုံးကုိ ျပန္မွ်ေ၀ခ်င္တဲ႔ နည္းပညာေလးတစ္ခုအေၾကာင္း ေရးခ်င္ပါတယ္.

ဘေလာ႔ဂ္တန္းပလိတ္ကုိ ခ်ဲ႔နည္းပါ.

ဒီနည္းကုိ ဒီေနရာမွာ ေရးထားတာ ေတြ႔ဖူးပါတယ္. အခု ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ညီအစ္ကုိတုိ႔နဲ႔အတူတူ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ရင္း ရွင္းျပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္. တန္းပလိတ္ေတြက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု မတူေပမယ္႔ အုိင္ဒီယာက အတူတူပါပဲ.

ေရွ႔ဆက္မသြားခင္ အားလုံးသိခ်င္ေနမယ္႔ ေမးခြန္းတစ္ခုကို အရင္ဆုံးေျဖပါမယ္.

ဘာေၾကာင္႔ တန္းပလိတ္ကုိ ခ်ဲ႔ခ်င္ရတာလဲ..

အေျဖကရွင္းပါတယ္. နဂုိေပးထားတဲ႔အရာက က်ဥ္းေနလုိ႔ပါ. ကုိယ္က ဒီ႔ထက္ က်ယ္က်ယ္ပုိလုိခ်င္လုိ႔ပါ. ဒီ႔ထက္ရွင္းတဲ႔အေျဖရွိမယ္လည္း မထင္ေတာ႔ဘူး. ဟတ္ဟတ္.

ကၽြန္ေတာ္ နည္းႏွစ္နည္းခဲြျပီး ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္.

(၁) ရုိးရုိးတန္းပလိတ္မ်ားကုိ ခ်ဲ႔နည္းနဲ႔
(၂) Rounder Template မ်ားကုိ ခ်ဲ႔နည္း ဆုိျပီးေတာ႔ ျဖစ္ပါတယ္.

အခု ေရးမွာကေတာ႔ နံပါတ္တစ္ျဖစ္တဲ႔ ရုိးရုိးတန္းပလိတ္မ်ားကုိ ခ်ဲ႔နည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္.

ကဲ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စလုိက္ၾကရေအာင္လား…

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ Blogger က ေပးထားတဲ႔ တန္းပလိတ္ရုိးရုိးေလးေတြထဲက Minima Ochre ဆုိတဲ႔ တန္းပလိတ္ေလးကုိ ေရြးလုိက္ပါမယ္.



Layout Tab ေလးထဲက Edit HTML ကိုသြားျပီး အဲဒီ႔တန္းပလိတ္ေလးရဲ႔ CSS Coding ပုိင္းေလးကုိ အရင္ဆုံး ေလ႔လာၾကည္႔ပါမယ္.

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေရွ႔ဆက္မသြားခင္မွာ တန္းပလိတ္ခ်ဲ႔တဲ႔ အုိင္ဒီယာေလးကုိ အလြတ္သေဘာ စဥ္းစားၾကည္႔ၾကပါမယ္.



အေပၚကပုံေလးကုိၾကည္႔ပါ.

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စဥ္းစားရမယ္႔အပို္င္း (၃) ပုိင္းရွိပါတယ္. ဘာေတြလဲဆုိေတာ႔

Outer-wrapper ဆုိတာရယ္ Main-wrapper ဆုိတာရယ္နဲ႔ Sidebar-wrapper ဆုိတာရယ္ပါပဲ. တန္းပလိတ္ေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း အဲဒီ႔သုံးခုက တန္းပလိတ္ခ်ဲ႔မယ္ဆုိ သိထားရမယ္႔ Key Players ေတြပါ. 2-column-template ဆုိရင္ sidebar တစ္ခုပဲ ပါမယ္. 3-column-template ဆုိရင္ေတာ႔ left and right sidebars ေတြပါမယ္ေပါ႔ဗ်ာ.

တစ္ျခားသိထားသင္႔တဲ႔ အသုံးအႏႈန္းေလးေတြကေတာ႔ header-wrapper, content-wrapper စသည္တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္. ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ မိတ္ဆက္ေပးသြားမယ္ဗ်ာ.ေနာ္.

အခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ Minima Ochre တန္းပလိတ္ေလးမွာ Outer-wrapper ဆုိျပီး ရွာၾကည္႔လုိက္ရင္ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ႔ရပါတယ္.

/* Outer-Wrapper
----------------------------------------------- */
#outer-wrapper {
width: 660px;
margin:0 auto;
padding:10px;
text-align:$startSide;
font: $bodyfont;
}

#main-wrapper {
width: 410px;
float: $startSide;
word-wrap: break-word; /* fix for long text breaking sidebar float in IE */
overflow: hidden; /* fix for long non-text content breaking IE sidebar float */
}

#sidebar-wrapper {
width: 220px;
float: $endSide;
word-wrap: break-word; /* fix for long text breaking sidebar float in IE */
overflow: hidden; /* fix for long non-text content breaking IE sidebar float */
}

အဲဒါကုိ ဘယ္လုိနားလည္ေအာင္ လုပ္ရမလဲဆုိျပီး ေခါင္းစားမေနပါနဲ႔. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိရမယ္႔အရာ သုံးခုပဲ ရွိပါတယ္. အဲဒီ႔သုံးခု ဘယ္လုိဆက္စပ္ေနလဲဆုိတာကုိ နားလည္ထားရင္ တန္းပလိတ္ခ်ဲ႔နည္းကုိ ၅၀ % ေလာက္ သိျပီးသားျဖစ္သြားပါလိမ္႔မယ္. ဘယ္လုိလဲဆုိေတာ႔ ဂလုိပါ. း)

အီေကြးရွင္းေလးေပးမယ္ေနာ္. အလြတ္က်က္ထား.


Main-Wrapper + Sidebar-Wrapper+Space Between = Outer-Wrapper

ေခါင္းေတြခါကုန္ျပီလား. း)… ျပန္ရွင္းျပပါမယ္.

အခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ တန္းပလိတ္မွာ ဘာေလးေတြေတြ႔လဲဆုိေတာ႔ Width:660 px စတာေလးေတြေတြ႔ပါလိမ္႔မယ္. ဟုတ္တယ္ဟုတ္.

အဲဒါေလးေတြကုိ အစားျပန္သြင္းၾကည္႔မယ္ေနာ္.

410 +220 + Space between Main and Sidebar wrapper = 660
Space between Main and Sidebar wrapper = 660-(410+220) = 30

ဒါေၾကာင္႔ Space between Main and Sidebar Wrapper ဟာ 30 px ျဖစ္ပါတယ္.

Outer-wrapper ဆုိတာက တန္းပလိတ္ရဲ႔ ဘယ္ဖက္အစကေန ဟုိး ညာဖက္ အဆုံးထိတြက္ခ်က္ထားတာပါ. သူ႔ေအာက္မွာ ဘာေတြပါလဲဆုိေတာ႔ ပုိ႔စ္ေရးတဲ႔ေနရာျဖစ္တဲ႔ main-wrapper (or) content-wrapper ဆုိတာပါတယ္. ျပီးေတာ႔ အဲဒီ႔ Post Area နဲ႔ Sidebar ၾကားမွာ လပ္ေနတဲ႔ Space ေလးပါတယ္. အခုတန္းပလိတ္မွာ အဲဒီ႔ Space ေလးက 30 px ရွိတာေပါ႔. ျပီးေတာ႔ကာ sidebar-wrapper ပါတယ္. အဲဒီ႔သုံးခုေပါင္းလုိက္ရင္ outer-wrapper နဲ႔ ညီရပါမယ္. မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ တန္းပလိတ္ၾကီးဟာ အခ်ိဳးအစားမညီမွ်တာ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္.

ကဲ. ဒါဆုိရင္ အုိင္ဒီယာရျပီေပါ႔ေနာ္. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ပုိ႔စ္ေရးတဲ႔ေနရာျဖစ္တဲ႔ main-wrapper (သုိ႔) content-wrapper ေနရာကုိ ခ်ဲ႔ရမွာပါ. သူ႔ကုိခ်ဲ႔သေလာက္ Outer-wrapper ကုိလည္း လုိက္ၾကီးေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္.

ထားပါေတာ႔ဗ်ာ. အခုကိစၥမွာ Outer-wrapper က 660 px ျဖစ္ျပီးေတာ႔ main-wrapper က 410 px ပဲရွိတယ္. ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ႔ main-wrapper ကုိ ေနာက္ထပ္ 200 px ထပ္ေပါင္းခ်င္တယ္. ဆုိလုိတာက 410+200 = 610 px ျဖစ္ခ်င္တာေပါ႔.

ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ထပ္ေပါင္းထည္႔မယ္႔ နံပါတ္က 200 px ျဖစ္ေနတယ္. အဲဒီ႔ေကာင္ကုိ Outer-wrapper မွာ ျပန္ေပါင္းထည္႔ေပးဖုိ႔ လုိျပီေပါ႔. ဟုတ္တယ္ဟုတ္.

ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ တြက္ခ်က္မႈက ဒီလုိျဖစ္လာပါတယ္.

Main-wrapper = 410+200 = 610
Outer-wrapper = 660 + 200 = 860
Sidebar-wrapper = no change
Space Between = no change

အေပၚက ကုဒ္ဒင္းေလးေတြေနရာမွာ တစ္ခါတည္း အစားသြင္းလုိက္မယ္ေနာ္.

/* Outer-Wrapper
----------------------------------------------- */
#outer-wrapper {
width: 860px;
margin:0 auto;
padding:10px;
text-align:$startSide;
font: $bodyfont;
}

#main-wrapper {
width: 610px;
float: $startSide;
word-wrap: break-word; /* fix for long text breaking sidebar float in IE */
overflow: hidden; /* fix for long non-text content breaking IE sidebar float */
}

#sidebar-wrapper {
width: 220px;
float: $endSide;
word-wrap: break-word; /* fix for long text breaking sidebar float in IE */
overflow: hidden; /* fix for long non-text content breaking IE sidebar float */
}

အဲဒီ႔အတုိင္းျပင္ျပီး တန္းပလိတ္ကုိ Save လုိက္ပါတယ္. ကဲ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ Result ကုိ ျပန္ၾကည္႔ရေအာင္.



တန္းပလိတ္ေလး က်ယ္သြားျပီဟုတ္…

၀မ္းသာအားရျဖစ္သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးက တစ္စုံတစ္ခုကို တအံ႔တဩစိုက္ၾကည္႔ရင္း ေမးခ်င္ေနျပီထင္တယ္.

ကၽြန္ေတာ္သိတယ္. ဒီလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေတြ႔အၾကဳံက ရင္းျပီး သင္ယူလာခဲ႔ရတာမုိ႔ အကုန္လုံးကုိ မေျပာျပဘဲ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလုိျဖစ္ရတယ္ဆုိတာကုိ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္သိေစခ်င္လုိ႔ပါ. ဒါမွ ေနာက္ေနာင္ ဘယ္လုိအခက္အခဲပဲရွိရွိ ကုိယ္႔ဖာသာကုိယ္ ဆန္းစစ္အေျဖရွာတတ္လာမယ္ မဟုတ္ဘူးလား.

ေစတနာကုိ နားလည္ပါဗ်ာ. ေနာ္.

နားမလည္လည္းေနေတာ႔… ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာ ဆက္ေျပာျပမယ္. ဟတ္ဟတ္.

တန္းပလိတ္ရဲ႔ Post Area ကေတာ႔ က်ယ္သြားပါရဲ႔. ဒါေပမယ္႔ Header က လုိက္မက်ယ္ဘဲ က်န္ေနခဲ႔တယ္.

ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကိုယ္႔ကုိယ္ကုိ ဘယ္လုိေမးသင္႔လဲ.

Header ကုိ ထိန္းထားတဲ႔ coding တစ္ခုခုေတာ႔ ရွိရမယ္.

Alright! Let’s go, baby!

တန္းပလိတ္ထဲကုိ ျပန္သြား… Header-wrapper ဆုိျပီး ရိုက္ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔

လားလား ( ျမင္းမဟုတ္ပါ)

/* Header
-----------------------------------------------
*/

#header-wrapper {
width:660px;
margin:0 auto 10px;
border:1px solid $bordercolor;
}

အဲဒီ႔မွာ ေတြ႔ပါျပီဗ်ာ…

သူ႔ရဲ႔ width က 660 px တဲ႔. ကဲ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိဘာသာျပန္မလဲ

တန္းပလိတ္ကုိ မခ်ဲ႔ခင္က main-wrapper (or) content-wrapper ရဲ႔ width က ဘယ္ေလာက္ရွိခဲ႔လဲ. ျပန္ၾကည႔္လုိက္ရေအာင္.

610 px တဲ႔..

အင္း… ဒါဆုိရင္ေတာ႔ header-wrapper နဲ႔ main-wrapper မဆက္စပ္ဘူး. ေနာက္ထပ္လုိက္ရွာၾကည္႔လုိက္ရေအာင္. ဘာေတြ႔လဲ

ေတြ႔ပါျပီဗ်ာ.

Outer-wrapper ကလည္း 660 px ပဲ.

There you go!... We made it…

ဒါေၾကာင္႔ Outer-wrapper နဲ႔ Header-wrapper ဟာ အတူတူပဲ. ဘေလာ႔ဂ္တန္းပလိတ္ကုိ ခ်ဲ႔ရင္ Outer-wrapper ကုိတင္မကဘူး. Header-wrapper ကုိပါ လုိက္ရွာျပီး ျပင္ေပးဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လုိက္ပါတယ္.

Header ေနရာဟာ တကယ္ေတာ႔ Banner ေနရာနဲ႔ အတူတူပါပဲ. ဒါေၾကာင္႔ ကုိယ္႔မွာ ဘန္နာေလးေတြ တင္ျပီးသားျဖစ္ေနခဲ႔ရင္လည္း အဲဒီ႔ဘန္နာကုိပါ လုိက္ျပီး ျပန္ခ်ဲ႔ေပးဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ မွတ္ရပါမယ္.

ကဲ. Header-wrapper ကုိ Outer-wrapper ရဲ႔ width အတုိင္းျပင္ျပီေနာ္.


/* Header
-----------------------------------------------
*/

#header-wrapper {
width:860px;
margin:0 auto 10px;
border:1px solid $bordercolor;
}

တန္းပလိတ္ကုိ Save လုိက္မယ္. ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရင္ခုန္စြာ ျပန္ၾကည္႔လုိက္ၾကရေအာင္လား.



Ahhhhhh… Man….

Look at that…..

C’mon, man! Who’s your daddy?

လုိ႔ ေကာ႔ထားတဲ႔ ရင္ဘတ္ၾကီးကုိ ကုိယ္႔ညာဖက္လက္နဲ႔ ဘန္းခနဲ ရုိက္ထည္႔လုိက္စမ္းပါ. ျပီးေတာ႔ကာရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ျမန္မာျပည္က Rapper ေပါက္စေတြ စတုိင္လ္မ်ိဳးဖမ္းလုိ႔ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႔ ကုိယ္႔အခန္းထဲ ပတ္ပတ္လည္ လမ္းတစ္ပတ္ေလာက္ ေလွ်ာက္လုိက္စမ္းပါ.

အဲဒါပဲ. ကုိယ္႔လူ…

သိပ္လည္း ေျမာက္မသြားနဲ႔ဦး..

Rounder Template ေတြကုိ ခ်ဲ႔နည္း က်န္ေသးတယ္. ဟတ္ဟတ္ဟတ္.

Note:

Sidebar-wrapper ကုိ ခ်ဲ႔ခ်င္လည္း ရပါတယ္. Sidbar နဲ႔ Main ၾကားက Space ကုိ အတုိးအေလွ်ာ႔ လုပ္ခ်င္လည္း ရပါတယ္. ဘာေတြ ဘယ္လုိပဲလုပ္လုပ္ Outer-wrapper ရဲ႔ width ကုိ မေက်ာ္ရင္ ျပီးတာပါပဲ. ေက်ာ္ရင္ ဘယ္လုိျဖစ္မလဲ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ မေမးနဲ႔. ကုိယ္တုိင္သာစမ္းၾကည္႔…

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မ်ိဳးၾကီးရဲ႔ သီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္း ျငိမ္႔ေနလုိက္မယ္.

“အုိးးးးးးးးး ကုိ႔ယုိးကားယားးးး

အုိးးးးကုိ႔ယုိးကားယားးး”

ကဲ. အားလုံးပဲ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစသတည္း….

အားလုံးကုိခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္

ရန္ေအာင္

Monday, November 23, 2009

Blogcation Declared.... :)

အားလုံးပဲ သာပါစ မာပါစခင္ဗ်ာ.

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ႔ဂ္ေရးတာကုိ ခဏနားဦးမယ္လုိ႔ ခြင္႔ေတာင္းတာပါ.

သိပ္ေတာ႔ မၾကာပါဘူး. တစ္လေလာက္ပါပဲ.

စိတ္ေတာ႔မပူၾကပါနဲ႔. ဘာစိတ္အေႏွာင္႔အယွက္မွ မရွိပါဘူး. ဘယ္သူကမွလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ အာရုံစားေအာင္၊ လုပ္လက္စအလုပ္ေတြ ရပ္တန္႔သြားႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္စြမ္း မရွိေသးပါဘူး.

ကၽြန္ေတာ္႔အလုပ္ေတြေပၚကုိ အာရုံစူးစုိက္ခ်င္ရုံ သက္သက္ပါပဲ.

အားလုံးပဲ ေနာက္မ်ားက်မွပဲ ျပန္လည္ဆုံေတြ႔ၾကပါစုိ႔....

ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္

ရန္ေအာင္.

Tuesday, November 03, 2009

ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ႔...



သာယာတဲ႔ သီခ်င္းသံ
အကၽြန္႔ထံကုိ မလာၾကျပီ...
ဒါေပမယ္႔လည္းေလ
သခင္သာ အလုိရွိရင္
ဂစ္တာအုိေလး.. ၾကိဳးေလ်ာ႔ေနပါေစ....


ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔အသိေတြ
အကၽြန္႔ထံမွာ မက်န္ေတာ႔ျပီ...
ဒါေပမယ္႔လည္းေလ
သခင္သာ အလုိရွိရင္
ျမင္ခ်င္စိတ္ေလး... ၾကိတ္မွိတ္ေျဖေနမေလ...



ခ်စ္ျခင္းရဲ႔ အမိန္႔ေပးရန္ မ၀ံ႔ေၾကာင္းပါ
နားမလည္ႏုိင္တဲ႔အရာ
မသိစိတ္က သိေနမွာ



ဆင္ျခင္မႈတရားေတြ အကၽြန္႔ထံမွာ ဆိတ္သုဥ္းျပီ
ဒါေပမယ္႔လည္းေလ
သခင္သာ အလုိရွိရင္
အရာရာကုိ ရွင္းျပစြမ္းမယ္... ယုံေန...




ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္ရဲ႔ "ၾကိဳးေလ်ာ႔ေနေသာ ဂစ္တာ" ဆုိတဲ႔ သီခ်င္းေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ကုိ ႏုရြလွပတဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ခံစားၾကည္႔မိတာပါ....

Y.

Monday, November 02, 2009

ေမာင္ဖုန္းခ်မိေသာ အင္းမ်ား...



အင္း..

အခုလုိ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ေန႔ အခါသမယမွာ က်ီးမႏုိးပဲြ ဆင္ႏႊဲၾက၊ တန္ေဆာင္တုိင္ အခါသမယကုိ ရင္ခုန္ယစ္မူးၾက၊ နိဗၺာန္ေစ်းပဲြခင္းတန္းေတြမွာ ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းနဲ႔ ျပဳံးပန္းဆင္ေနၾကမယ္ ထင္ပါတယ္. း)

ဘ၀တစ္ခုကုိ က်ရာေနရာမွာ အဆင္ေျပသလုိ ရုန္းကန္ေနရတဲ႔ ဟုိးအေ၀းၾကီးမွာ ရွိေနရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ႔

အင္းးးး

ေရႊေစတီၾကီး၊ အသီးသီးတည္႔၊ ပိတ္ဆီးျခယ္သန္း၊ လွ်ပ္ေရာင္တန္းမွ်၊ ေရႊနန္းေရႊဘုံ၊ အလုံးစုံကုိ၊ အာရုံမ်က္ျမင္၊ ဖူးေမွ်ာ္ခ်င္၍၊ သည္တြင္ေရႊျမိဳ႔၊ သည္သုိ႔ေစတီ၊ သည္ဆီေရႊနန္း၊ ေျဖာင္႔တန္းေတာ႔မည္၊ စိတ္ကရည္သည္၊

ေရႊျပည္ဌာန ေ၀းေသာေၾကာင္႔......

လုိ႔သာ မဲဇာေတာင္ေျခရတုေလးကုိ ရြတ္ဆုိရင္း ဖေယာင္းတုိင္ေလးတစ္တုိင္ကုိ ထြန္းညွိလုိ႔ လျပည္႔တန္ေဆာင္တုိင္ အခါသမယကုိ ၾကိဳဆုိခဲ႔ရပါငဲ႔...

အင္းးးးး

ဘာေၾကာင္႔ရယ္မသိဘူး. ခုတေလာ ျမန္မာျပည္ၾကီးကုိ ေတာ္ေတာ္ေလး လြမ္းဆြတ္ေနမိတယ္ဗ်ာ...

ေနာက္ႏွစ္ေတာ႔ ျပန္ဦးမယ္...

ေနာက္ႏွစ္ခါ တန္ေဆာင္မုန္းက်ရင္ေတာ႔ ေမာင္ဖုန္းလာခဲ႔ေတာ႔မယ္... လုိ႔သာ ဒီည ဒုိင္ယာရီမွာ တုိ႔ထိလုိက္မိပါေၾကာင္း....

....

တကယ္ပါ.

ကၽြန္ေတာ္သတိရမိတယ္...

ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ ဒီအခ်ိန္ ေရဒီယုိက သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကုိ မၾကာခဏလႊင္႔ထုတ္ေပးတတ္တယ္.

ဘာတဲ႔..

"ျမိဳင္ျမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ လတန္ေဆာင္တုိင္.... ကထိန္ပဲြ ခင္းပါတဲ႔ လတန္ေဆာင္တုိင္....
ျမဴးးးးးးးးး... ျမဴးးးးးးးးး ေမာင္ေခၚရင္ မယ္ထူးေလ... မယ္ေခၚရင္ ေမာင္ထူးပါမယ္ေလ..."

အဲေလ... ေရးရင္းနဲ႔ စာသားေတြ ေရာကုန္ျပီ. ဟတ္ဟတ္..

အဲလုိေပါ႔ဗ်ာ. ေနာ္.

ျပီးေတာ႔ တန္ေဆာင္တုိင္ဆုိတာ သီတင္းကၽြတ္ျပီးရင္ လာတတ္တာ မဟုတ္လားးးး (ဟုတ္တယ္ဟုတ္. အမွန္တရားေတြေနာ္. အဟတ္ဟတ္)

ေဩာ္... ဆိုလိုတာက သီတင္းကၽြတ္မီးထြန္းတယ္. ေဗ်ာက္ေဖာက္တယ္. မီးပုံးထြန္းတယ္. မီးပုံးကားေလးေတြ တြန္းတယ္. ဆဲြတယ္. ေဟာ... ျပီးလည္းျပီးေရာ တန္ေဆာင္တုိင္တဲ႔ဗ်ာ... ဆီမီးတစ္ေထာင္၊ ႏွစ္ေထာင္၊ ငါးေထာင္၊ ကုိးေထာင္ ထြန္းညွိပဲြေတြ အျမိဳ႔ျမိဳ႔အနယ္နယ္မွာ က်င္းပျပဳလုပ္ၾက၊ နိဗၺာန္ေစ်းပဲြေတာ္ေတြ ခင္းက်င္းဆင္ယင္ၾက၊ ေပ်ာ္ၾက၊ ရႊင္ၾက၊ ကၾက၊ ခုန္ၾက၊ လူၾကီးသူမေတြကုိ ကန္ေတာ႔ၾက၊ မုန္႔ဖုိးေတြ ေတာင္းၾကနဲ႔....

အင္းးးးးး

ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ကုိ သတိရမိပါတယ္....

မိတီၳလာမွာေနတုန္းကဆုိ ပထမလမ္းမေတာ္မွာ ရွိတဲ႔ အိမ္တစ္အိမ္ေပါ႔. သူက ေရႊအုန္းပင္ စားေသာက္ဆုိင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာရွိတယ္. အဲဒီ႔အိမ္မွာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ေန႔ညဆုိ ဘာလုပ္တယ္မွတ္လဲ..

ပုိက္ဆံၾကဲပါတယ္....

လူေတြကလည္း သိေနၾကေတာ႔ ႏွစ္တုိင္း အဲဒီ႔အခ်ိန္ဆုိ အဲဒီ႔အိမ္ေရွ႔မွာ အမ်ားၾကီးပဲ ေစာင္႔ေနၾကတယ္.

ညဖက္ မုိးနည္းနည္းခ်ဳပ္ေရာ အဲဒီ႔အိမ္က လူေတြ သူတုိ႔ အိမ္တံခါးေတြကုိ ေသာ႔ေတြ အထပ္ထပ္ခတ္ပါတယ္. တံခါးေတြပိတ္ပါတယ္. ျပီးလည္းျပီးေရာ အေပၚထပ္ကုိ တက္ျပီး အေပၚထပ္ကေန ဖလားၾကီးေတြ သုံးေလးလုံးေလာက္ကုိင္လုိ႔ မိသားစုေတြ ပုိက္ဆံၾကဲခ်ပါတယ္.

လူအုပ္ၾကီးက ေ၀းးးးးးးးးး ခနဲေအာ္... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မလုရဲလုိ႔ ေဘးဖက္ကေန စက္ဘီးေလးေဒါက္ေထာက္ျပီး အသည္းတေအးေအးနဲ႔ ေမွ်ာ္... အသျပာေတြ အသျပာေတြကလည္း ေ၀ါခနဲေ၀ါခနဲ ၾကဲခ်ေလသေနာ္... (Rap သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေရာ....)

စကားမစပ္. အဲဒီ႔အိမ္ပိုင္ရွင္ရဲ႔ သမီးေလးတစ္ေယာက္က ေတာ္ေတာ္ေလးလွတယ္ဗ်. ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ေတာ႔ ၾကီးတာေပါ႔.
သူတုိ႔အားလုံး ပိုက္ဆံၾကဲေနတာကို ပုိက္ဆံမေကာက္ဘဲ သမီးေခ်ာေလးကုိ ငန္းတဲ႔သူေတြကလည္း ရွိေသး...

ကၽြန္ေတာ္မငန္းပါဘူး. ကၽြန္ေတာ္က ဂ်န္းတဲလ္မင္းလုိပဲ ရႈိးတာပါ. ဟတ္ဟတ္..

ေျပာသာေျပာတာပါ. သူမကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အျဖစ္ကုိ သိပုံေတာင္မထင္ပါဘူး


"ကၽြန္ေတာ္႔ကုိသနားလုိ႔တဲ႔.... ေပါက္ေပါက္ေတြေတာင္ ျပိဳက်လာလုိက္တာ... ေ၀ါ..... ခနဲပဲ.."

ပိုက္ဆံၾကဲတာမွာ ပါလာတဲ႔ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ လာမွန္တာကုိ ေျပာတာပါ. ဟတ္ဟတ္..

ခုေတာ႔ေလ... တစိမ္းေတြလုိပါပဲေလ... ဘယ္တုန္းကမွလည္း မသိခဲ႔ပါဘူး...

အင္းးးးးးးးးးး

လြမ္းတယ္....

..................

ေဟာ...

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ လူပ်ိဳေပါက္ျဖစ္လာေတာ႔ အရပ္ေတြ ရွည္ထြက္စျပဳလာပါတယ္. (ဟုတ္. ကၽြန္ေတာ္အမွန္ေတြပဲ ေျပာပါမယ္. လျပည္႔ညျဖစ္ေနလုိ႔ပါ. ဟတ္ဟတ္)

အဲဒီ႔မွာတင္ ေသာင္းက်န္းခ်င္စိတ္ေလးက အစျပဳလာပါေလေရာ...

က်ီးမႏုိးပဲြညမွာဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ဘာလုပ္တယ္ထင္လဲ...

ဒီဖက္ကုန္စုံဆုိင္က ဆုိင္းဘုတ္ေတြကုိ ျဖဳတ္( ျဖဳတ္လုိ႔ရတာေတြေပါ႔ေနာ္)ျပီးေတာ႔ ဟုိဖက္ စက္ဘီးျပင္ဆုိင္မွာ သြားခ်ိတ္၊ အဲလုိေတြလုပ္ခ်င္လုပ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားမွာ ဖြက္ထားမယ္ထင္ရတတ္တဲ႔ ပ႔႔႔ံသကူပိုက္ဆံေလးေတြကုိ လုိက္ရွာနဲ႔ေပါ႔... အဲဒါလည္း လုိက္သာရွာရတာ. လန္႔ေနရတယ္. မေတာ္လုိ႔ ေျမြေခြေနတဲ႔ ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကား သြားႏိႈိက္မိခါမွ လားလား... ကိုယ္တုိင္ပဲ ပံ႔သကူ ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ ဟရုိ႔...

မနက္ခင္းမုိးလင္းေတာ႔ ဆုိင္ရွင္ေတြ ဗ်ာမ်ားေနတဲ႔ပုံကုိ ဒီဖက္ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန တီးေလး တစိမ္႔စိမ္႔ေသာက္ျပီး အရသာခံၾကည္႔၊ ေနာက္ဆုံးမေနႏုိ္င္ေတာ႔ ၀ါးလုံးကဲြရီ....

အင္းးးးး

အဲဒီ႔လုိအခ်ိန္ေတြကုိ ျပန္လုိခ်င္မိတယ္...

..........

ေဟာ... သဘာ၀တရားကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ႔ ပုထုဇဥ္လူသားမ်ား ျဖစ္ေပေတာ႔လည္း အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔ အျမီးေလးက ေပါက္လာပါေလေရာ...

အဲဒီ႔အျမီးေလးက တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔မတုိင္ခင္ကတည္းက ဘြတ္ကင္ရုိက္ထားပါတယ္.

"သူေနာ္... အဲဒီ႔ေန႔ ဘာရႈတင္မွ လက္မခံနဲ႔... အဲေလ... ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ စာမသင္နဲ႔. တုိ႔နဲ႔ပဲ ေနေပးပါ. ပလိစ္..." တဲ႔ေလ...

အင္းေပ႔ါေလ... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ ေယာက်ၤားဘသားေတြကလည္း ၾကမး္ၾကမ္းေျပာရင္သာ ျပန္ၾကမ္းခ်င္ၾကမ္းမယ္. အႏုေလးနဲ႔ သူရယ္. ကုိရယ္ ဆုိရင္ လူက သာေခြယုိင္ျဖစ္ျပီးသားကုိ...

အဲဒါနဲ႔...

"Your wish is my command, baby! " လုိ႔ဆုိေတာ႔ သူက

"သြား... လူၾကီးကုိကတဲ႔... သြားးး မခ်စ္ဘူးတဲ႔... "

သူက ေျပာပါတယ္.


အင္းးးးး

လြမ္းတယ္..

အဲ... ဆက္ေျပာရဦးမွာေနာ္. ေမ႔သြားလုိ႔...


အဲဒီလုိနဲ႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ညၾကီးက မမွာမၾကား မခ်ိန္းထားဘဲ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ၾကီးကုိ တည္႔တည္႔ၾကီး လာမွန္ပါေတာ႔တယ္.

အဲဒီ႔လုိ မွန္တဲ႔ေန႔က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူမ ကားဂိတ္မွာ ျငင္းခုန္ေနၾကတာေပါ႔..

"ဘုရားသြားမယ္."

"ဟင္႔အင္း.. ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မယ္.."

"ဟာ... ၾကိဳမ၀ယ္ထားမိဘူး... ဒီေန႔သြားၾကည္႔ရင္ ေမွာင္ခုိပဲ မိလိမ္႔မယ္... အာဇာနည္ေန႔ကလည္း ၈၀၀ ကုန္ထားျပီးျပီေလ."

"ဟြန္႔... အဲဒါပဲ ခဏခဏလာေျပာေနတယ္... မသိဘူး. ဒီေန႔ တစ္ခုခုေတာ႔ လုပ္မွျဖစ္မယ္."

"ဟဲဟဲ... မ က ဘာလုပ္ခ်င္လုိ႔လဲဟင္..."

"ဟြန္းး ရုပ္ကုိက... မသိဘူးမသိဘူး... ၾကည္႔ခ်င္တာမျပရင္ ျပတာပဲ ၾကည္႔ေတာ႔မယ္..."

"ဘာ!!!"

"အာ... ရႈပ္ကုန္ျပီ... မသိေတာ႔ဘူးကြာ... တုိက္ကားသြားစီးမယ္...ဒါပဲ..."

အင္း...

တုိက္ကား... တုိက္ကား...

ဘယ္ေတြမွာရွိလဲဆုိေတာ႔ ေရႊတိဂုံဘုရားေတာင္ဖက္မုခ္က ဟက္ပီးေ၀ါလ္၊ ဟုိးးး ျမကၽြန္းသာ၊ ျပီးေတာ႔ ျပီးေတာ႔....အင္း... သီရိမဂၤလာေစ်းအေပၚထပ္မွာလည္း ရွိေသးတယ္...

အျမန္ဆုံး ခ်က္ခ်က္ခ်က္ လုပ္လုိက္ေတာ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ ကုိယ္နဲ႔ အနီးဆုံး၊ အဆင္ေျပဆုံး ခရီးစဥ္က သီရိမဂၤလာေစ်းျဖစ္ေနတယ္...

"အုိေက... မ... သီရိမဂၤလာေစ်းသြားမယ္..."

"ဘာေျပာတယ္.... လျပည္႔ေန႔ၾကီးကုိ ေစ်းသြားျပီး ဘာလုပ္မွာလဲ... "

ေခါင္းကုိ တခါခါရမ္းျပီး သူမ စိတ္ေလသြားပုံေပါက္ပါတယ္..

"ေဩာ္... မ ကလည္း... ေစ်းအေပၚထပ္မွာ တုိက္ကားသြားစီးမယ္ ေျပာတာပါ မရဲ႔... "

"ဟင္းးဟင္းး မသိပါဘူး... ေစ်းေအာက္မွာပဲ ေလးဘီးကားသြားစီးမယ္ထင္ေနလုိ႔.. ဟင္းဟင္းဟင္း..."

ဒီတစ္ခါ စိတ္ေလရသူကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ပါပဲခင္ဗ်ာ....

အင္းးးးး

ေနဦးးး အင္းလုိ႔မရေသးဘူး.. ဇာတ္လမ္းက ခုမွစတာ... ဟတ္ဟတ္ဟတ္

....

အဲဒီ႔လုိနဲ႔ အေပၚထပ္ကိုတက္၊ တုိက္ကားစီးတယ္ေပါ႔ဗ်ာ.. ျပီးလည္းျပီးေရာ လက္ထဲမွာ ပုိက္ဆံက နည္းနည္း နည္းသြားျပီမဟုတ္လား.. ဒါေပမယ္႔ ေပ်ာ္ရတာက မ၀ေသးဘူး..

ဟုိ ေဂ်ာက္ဂ်က္ သီခ်င္းထဲကလုိေပါ႔...

"အိတ္ကပ္ထဲမွာၾကည္႔ေတာ႔ ၁၀၀ တန္ ၅၀ တန္ ၁၀ တန္ ေပါင္း ၁၆၀... ဒါနဲ႔ ဘာ၀ယ္ေသာက္မလဲ... ပရိသတ္ေရွ႔ေမွာက္၀ယ္... နာမည္ၾကီး ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႔..." ဆုိျပီး ညစ္ေနခုိက္မွာ သူမက အၾကံေပးပါတယ္.

"ငါးမွ်ားမလား" တဲ႔...

ကၽြန္ေတာ္လည္း ပုခံုးကုိ ေဟာလိ၀ုဒ္မင္းသားစတုိင္လ္ ဟန္ပါပါနဲ႔ တြန္႔ျပလုိက္ျပီး

"၀ႈိင္း" လုိ႔ ျပန္ေမးလုိက္တာေပါ႔...

သူမက ကၽြန္ေတာ္႔လက္ကုိ ဆဲြလုိ႔ ငါးမွ်ားကန္ေလးေဘးကုိ ေခၚသြားပါတယ္.

"ဒီလုိရွိတယ္ ေမာင္ရဲ႔.... ဒီ ငါးမွ်ားတံေလးမွာ သံလုိက္ပါတယ္. ဟုိ ေရထဲက ငါးပုံစံ ဗူးေလးေတြကလည္း သံနဲ႔လုပ္ထားတယ္. အဲဒါေလးေတြကုိ လုိက္မွ်ားျပီးရင္ ရလာတဲ႔ ငါးေလးကုိ ဗူးေလးဖြင္႔ၾကည္႔လုိက္၊ အထဲမွာ ကံစမ္းမဲေလးေတြပါတယ္. အဆင္ေျပရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ တုိက္ကားစီးလုိ႔ရတာေပါ႔. မဟုတ္ဘူးလား. It's fun, Mg!!!!"

အဲသလုိ မ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆံျပဴးနဲ႔ အားတက္သေရာရွင္းျပေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဇီးကြက္ျပဴးျပဴးျပျပီး အုိေခ.. ရက္စ္လုပ္လုိက္ပါေတာ႔တယ္.

မၾကာခင္ပဲ ငါးစမွ်ားပါေတာ႔တယ္.

ငါးျပာျပာေလးတစ္ေကာင္မိတယ္. သူမကုိ ေပးလုိက္တယ္.

သူမ ဖြင္႔ၾကည္႔တယ္. ႏွာေခါင္းရႈံ႔ျပတယ္.

အုိေက... I got it!

သူမအလွည္႔. ငါးအစိမ္းေလးတစ္ေကာင္ ထပ္မိတယ္.

ကၽြန္ေတာ္ဖြင္႔ၾကည္႔တယ္. Nah....

အုိေက... ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္...

ငါးမွ်ားတံေလးကို ကၽြန္ေတာ္ကိုင္လုိက္တယ္.

သူမ ကၽြန္ေတာ္႔နားကုိ ကပ္လာတယ္...

ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ဖမုိးေလးေပၚကုိ သူမလက္ကေလးနဲ႔ အုပ္ျပီး လာကုိင္တယ္.

ျပီးေတာ႔ ခပ္တုိးတုိးေလး ကၽြန္ေတာ္႔နားကပ္လုိ႔ ရင္ခုန္ေနတဲ႔အသံေလးနဲ႔ ဘာေျပာလဲသိလား...

"ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆုံးအေခါက္ပဲေနာ္... ေမာင္" တဲ႔

ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ကုိင္ထားတဲ႔ ငါးမွ်ားတံေတာင္ လြတ္က်သြားမလို႔ ကံေကာင္းတယ္. သူမ ၀င္ကုိင္ထားေပးလုိ႔သာပဲေပါ႔...

အင္းးးးးး

ခုေတာ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္႔လက္ဖမုိးေတြ ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေျပာင္လက္ေတာက္ပေနခဲ႔ရျပီေပါ႔ေလ. (ေခၽြးထြက္လုိ႔ပါ. ဟတ္ဟတ္)

ငါး၀ါ၀ါေလးတစ္ေကာင္မိတယ္ဗ်ာ...

ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ခုန္တိမ္းမူးစြာနဲ႔ အထဲက မဲလိပ္ကေလးကုိ ဖြင္႔ၾကည္႔လုိက္တယ္.

အုိးမုိင္ေဂါ႔ဒ္...

Ohhhhhh.... My.... Goddddd

Guess What!

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သရဲရထားေပါက္တယ္ဗ်ာ.....

သူမလည္း ခုန္ ကၽြန္ေတာ္လည္း တုန္... (ရင္တုန္တာကုိေျပာတာပါ)...

၀မ္းသာအားရနဲ႔ သရဲရထား Booth ေလးဆီကုိ သူမလက္ကေလးကုိ ဆဲြလုိ႔ေျပးလႊား၊ လက္မွတ္ေလးကမ္းေပးလုိက္ေတာ႔ အေရာင္းစာေရးမေလးက အကဲခတ္သလုိ လွမ္းၾကည္႔ရင္းေျပာတယ္...

"ကုိၾကီး သိပ္ကံေကာင္းတယ္. အဲဒါမ်ိဳး တစ္ေထာင္မွာ တစ္ေယာက္ေပါက္ခဲတယ္."

ကၽြန္ေတာ္႔ေခါင္းက ဟုိးသီရိမဂၤလာေစ်းအေပၚထပ္ကုိ ေျပးေဆာင္႔တယ္. သူမက ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ဖမ္းဆဲြထားေပလုိ႔သာေပါ႔...

အင္းးးးး

သရဲရထားစီးၾကျပီေပါ႔ဗ်ာ....

.....

ကၽြီက်ီြ...ကၽြီ..ကၽြီနဲ႔ အထဲကုိ လွိမ္႔ကာလွိမ္႔ကာ၀င္သြားတဲ႔ ရထားတဲြေလးေပၚမွာ သူမရယ္ေလ. ကၽြန္ေတာ္႔နားကုိ ခါတုိင္းထက္ပုိကပ္ထုိင္လုိ႔လက္ေမာင္းကုိ ဆဲြထားတယ္.

ဒါေတာင္ ထုိင္ခုံေတြက တစ္ေယာက္ထုိင္ေတြျဖစ္ေနလုွ႔ိပဲ. မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ေပၚလာတက္ထုိင္မလားမသိ... အဲဒီ႔အခါက်ရင္ ရထားလည္း ေရြ႔ေတာ႔မွာမဟုတ္... ဟတ္ဟတ္..

၀ူးးးးးးးးထြားးးးးးးးးဟားးးးးးးးးးလားးးးးးးးးးး၀ါးးးးးးးးးးထားးးးးးးးးးးးး

ဦးေက်ာက္လုံးအသံနဲ႔ သရဲတစ္ေကာင္ ပုဆိန္ၾကီးကုိင္လုိ႔ ေျပးလာပါတယ္.

သူမ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ခြင္ထဲကုိ ေခါင္းေလးလာဖြက္ပါတယ္.

ကၽြန္ေတာ္သရဲကုိ ျပဳံးျပလုိက္ပါတယ္.

Thanks, Man!

သရဲ စိတ္ေလသြားပါတယ္.

ေနာက္တစ္ေကာင္ ဟုိး အေပၚကေန ရႊီးခနဲ ၀တ္စုံျဖဴၾကီး ၀တ္လုိ႔ ဆင္းလာပါတယ္.

သရဲမၾကီးပါ...

သူမကၽြန္ေတာ္႔လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကုိ လွမ္းဆဲြဖက္ျပီး... 'လုပ္ပါဦး... ေမာင္...' တဲ႔...

ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဟင္...

သရဲမၾကီးကုိ ေမာ႔ၾကည္႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္ျပဳံးမိတယ္.

ျပီးေတာ႔ ေၾကာက္ေနမယ္႔သူမကုိ အားေပးစကားေျပာလုိက္ပါတယ္.

'မ... သိလား.. သရဲမၾကီးက ေဘာ္လီမ၀တ္ထားဘူး..'

သူမရယ္ေလ... ကၽြန္ေတာ္႔ေပါင္ကုိ ဆဲြလိမ္လိုက္တာမ်ား အရိႈးရာကုိ ထင္ေရာ.. ဗီဇာ၀င္ေတာ႔ေတာင္ ေကာင္ဆယ္လာကေမးေသးတယ္. လတ္တေလာ ေဆးကုသခံေနရတဲ႔ ေရာဂါဘယေတြရွိလားဆုိေတာ႔. ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေလ. ျပမိေတာ႔မလုိ႔... ဟင္းဟင္းဟင္း...ေနာ္..

အင္းးးး


ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္.

ေနာက္က်ေတာ႔ မွင္စာေပါက္စေလးေတြ၊ ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ေတြ၊ အေလာင္းေကာင္ၾကီးေတြ၊ လႊနဲ႔တုိက္ျဖတ္ျပေနတာေတြ၊ ဂ်ပန္သရဲလုိ မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴၾကီးနဲ႔ ဟုိးေခ်ာင္ကေန ေခ်ာင္းၾကည္႔ေနတာေတြ....

အုိးးးး စုံလုိ႔ စုံလုိ႔ပါပဲဗ်ာ...

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဒီသရဲရထားကုိ ဘယ္လုိမ်ားေဆာက္ထားလဲ... သရဲတစ္ေကာင္က ကုိယ္စီးလာတဲ႔ ရထားနားကို ဘယ္ေလာက္အကြာအေ၀းထိ နီးကပ္လာေအာင္ လုပ္ထားသလဲ... ဒီသရဲကုိ စက္သီးနဲ႔ေမာင္းတာလား၊ ၾကိဳးနဲ႔ဆဲြတာလား၊ ေမာ္တာနဲ႔လွည္႔ထားတာလား... စသည္ျဖင္႔ ေတြးေတာၾကံဆေနခ်ိန္ ရင္ခုန္သံႏွစ္ခုဟာ တစ္သားတည္းျဖစ္ေနခဲ႔တယ္....

သရဲရထားအျပင္ဖက္ကုိလည္း ျပန္ေရာက္ေရာ....

သူမက...

သူမကေလ...

သိလား

ဘာေျပာလဲ

သိလား...

"အရမ္းေၾကာက္တာပဲ ေမာင္ရယ္..." တဲ႔

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သြားတက္ေလးေဖြးခနဲ ေပၚေအာင္ ျပဳံးျပလုိက္ျပီး...

"သရဲကုိ ေၾကာက္တာလား. ေမာင္႔ကုိ ေၾကာက္တာလားးး" ဆုိေတာ႔

သူမက...

"ဟြန္႔.... လူၾကီးကုိက..." တဲ႔ေလ...

ဟုတ္...

အဲဒီ႔ေန႔က ကၽြန္ေတာ္အဆင္ေျပခဲ႔သေလာက္ သရဲေတြေတာ႔ စိတ္ေလျပီး က်န္ခဲ႔ပါတယ္...

ဟုိသရဲတစ္ေကာင္ဆုိ စိတ္လႈပ္ရွားျပီး အေမာေတာင္ေဖာက္သြားတယ္ဆုိပဲ... ဟတ္ဟတ္ဟတ္..

အင္းးးးးးးး

ဒီတစ္ခါဘာေျပာရမယ္မသိ...

ရင္ခုန္တယ္...

လြမ္းတယ္...

အရင္လုိ ျပန္တမ္းတမိတယ္..

အင္းးးး

ေနာက္ႏွစ္ခါ တန္ေဆာင္းမုန္းေတာ႔ ေမာင္ဖုန္း ျပန္ခဲ႔ေတာ႔မယ္ကြယ္ လုိ႔သာ ဒီည ဒုိင္ယာရီမွာ စာရင္းေလး တို႔ထိလုိက္ရပါေၾကာင္း...

ကဲ....

ဖေယာင္းတုိင္လည္းအုိ
စိတ္လည္းတုိျပီ
ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ အိပ္ခြင္႔ေပးပါေတာ႔....

အားလုံးကုိ ခ်စ္ခင္ေလးစားျမဲ...

ကန္ရုိ...