The Promise

I can write the saddest poem of all tonight.

Write, for instance: "The night is full of stars,
and the stars, blue, shiver in the distance."

The night wind whirls in the sky and sings.

RAM နည္းေနရင္ အလြယ္ကူဆုံး ဘယ္လုိျမွင္႔မလဲ.

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ.

ကြန္ျပဴတာကုိ ဖက္ျပီးအိပ္တတ္ၾကတဲ႔ ကြန္ျပဴတာသမားစစ္စစ္ေတြ အျမဲညည္းညဴေတာင္႔တတတ္တာ တစ္ခုရွိပါတယ္.

Memory ျမွင္႔လုိ႔ရရင္ေကာင္းမယ္. ျမွင္႔လုိက္ခ်င္တယ္.

အဲလုိစိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ တခဲခဲနဲ႔ ရွိေနေပမယ္႔လည္း လူတုိင္း memory ျမွင္႔တဲ႔ဖက္ကုိ မေရာက္ႏုိင္ၾကပါဘူး. အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ေပါ႔ဗ်ာ. RAM Card ေတြ ေစ်းၾကီးတာကလည္းတစ္ေၾကာင္း၊ စက္ကုိဖြင္႔ျပီး လုပ္ရမွာလည္း မရဲတာကလည္း ႏွစ္ေၾကာင္း၊ အဲ. လက္ေတြ႔အက်ဆုံးေျပာရရင္ေတာ႔ (ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ႔) လုပ္ရမွာ ပ်င္းေနတာ.. ဟတ္ဟတ္.

ကဲဗ်ာ. ဘာမွမပူနဲ႔... ျမန္.လြယ္.ေကာင္း နည္းလမ္းေလးတစ္ခုေပးမယ္. ညီအစ္ကုိတုိ႔ရဲ႔ RAM ျမင္႔လြန္းလုိ႔ စိတ္ေတာင္ညစ္သြားမယ္.

တကယ္တကယ္... း)

ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ဟုတ္လား...

ဂလုိလုပ္ပါဗ်ာ..

ေမာ္နီတာကုိ ၾကာၾကာၾကည္႔ေစႏုိင္ဖုိ႔ ဒါကုိသုံးပါ...

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ.

ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ အျမဲတေစ ထိေတြ႔ကုိင္တြယ္ အသုံးျပဳေနရတဲ႔ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြအတြက္ က်န္းမာေရးအရ အသုံးတည္႔မယ္႔ ေဆာ႔ဖ္၀ဲလ္ေလးတစ္ခု လက္ဆင္႔ကမ္းမွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္.

ကြန္ျပဴတာကုိ အျမဲလုိလုိအသုံးျပဳေနရသူေတြမွာ ျဖစ္တတ္တာေတြက အေညာင္းမိတာ၊ ခါးနာတာ၊ မ်က္ရည္ပူေတြ က်လာတာ စတဲ႔လကၡဏာေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္. ခါးနာတာတုိ႔ အေညာင္းမိတာတုိ႔အတြက္ ေနာက္ဆုံးေပၚ memory foam လု႔ိေခၚတဲ႔ ေခါင္းအုံးေလးေတြ၊ ေက်ာမွီေလးေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ျပဳျပင္လုိ႔ရပါတယ္.

ေဖာင္

အျပင္မွာမုိးေတြရြာေနတယ္.

ျပတင္းမွန္တံခါးကုိ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ရုိက္ခတ္ေနတဲ႔ မုိးစက္ေတြက တစ္ေယာက္တည္းရွိေနခ်ိန္မွာ အေတြးေတြမ်ားေစတယ္.

အထူးသျဖင္႔ အခုလုိ ညဥ္႔နက္သန္းေခါင္ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ေသးဘဲ တိတ္ဆိတ္ျခင္းရဲ႔ အရသာကုိ ခံစားသက္၀င္ေနတဲ႔ သက္ရွိလူသားတစ္ေယာက္အတြက္ေပါ႔..

ဒိုင္ယာရီထဲက အိပ္မက္စာမ်က္ႏွာမ်ား

သူရယ္... ကုိယ္ရယ္.. ပင္လယ္ၾကီးရယ္...

ဟုိးအရင္တစ္ပတ္က ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္. အရင္တစ္ပတ္က ျပန္ေရာက္တယ္.

ခရီးစဥ္အေၾကာင္း စာေရးမယ္ ေရးမယ္ တကဲကဲ လုပ္ေနပါေသာ္လည္း မုဒ္က မကပ္တာနဲ႔ စာတစ္လုံးမွ ထြက္က်မလာဘူးျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ. မေရးတာလည္း ၾကာျပီဆုိေတာ႔ စာတစ္လုံးတစ္လုံး ေရးရမွာကိုပဲ ရွက္ကုိးရွက္ကန္းျဖစ္ေနသလုိလုိ… အင္း… ခက္ရခ်ည္ရဲ႔…

From Las Vegas with Nuts.. ;)

Well, well, well, it has been for a while I couldn't update my itinerary. Today's the 5th day of our tour trip and i am writing this post from somewhere in Utah state.

We have already visited Bryce Canyon, Yellowstone National Park, Bear world, old faithful geyser, mammoth hot spring, and many other tourist attractions...

^^^^^^^^^^

Greetings from california...

How are you doing, guys or girls or ladies or gentlemen or whatever? ;)

This is my very first post written with my mobile. I wish i could write in burmese, but can't do that on my mobile. So, pls put up with my english post.

The first reason i am writing this post is that i'd love to keep in touch with my friends, readers and (of course) my family members as well, while i'm travelling.

ေလဟာနယ္

ပီတာႏွင္႔ ကၽြတ္ဆတ္ဆတ္ ညေနခင္း...

အားလုံးပဲ သာပါစ မာပါစခင္ဗ်ာ.

ကၽြန္ေတာ္လည္း ခုတေလာ တုိင္ပတ္ေနလုိ႔ ဘေလာ႔ဂ္ကုိ ပိတ္ထားျပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မဖြင္႔ျဖစ္ဘူး. ဒီေန႔ေတာ႔ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဟလုိ႔ ခဲထားျပီးခါမွ အလုပ္ကိစၥေတြက ေပၚလာတယ္. အဲဒါနဲ႔ပဲ ျမဳိ႔ထဲကုိ အေျပးအလႊားျပန္သြား၊ ဒီၾကားထဲမွာ ရထားက ပုံမွန္လမ္းေၾကာင္းက မေျပးလုိ႔ ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းနဲ႔ မနက္စာရယ္၊ ေန႔လယ္စာရယ္ကုိ ညေနခင္း ၅ နာရီေလာက္က်မွ လမ္းေဘးက ေဟာ႔ေဒါ႔ဆုိင္ေလးမွာ အုံးဒုိင္းဂြမ္းလုိက္ရတယ္. း)

ခုတေလာ....

ခုတေလာ ဒီမွာ ရာသီဥတုေတြ မေကာင္းပါ. ေအးလုိက္. ပူလုိက္. မုိးရြာလုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကုိ စိတ္ေလစရာေကာင္းတဲ႔ ရာသီျဖစ္ေနပါတယ္.

မနက္ခင္းေလးေအးလုိ႔ အေႏြးထည္၀တ္သြားလုိက္ျပီး ခပ္သုတ္သုတ္ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ႔ရေပမယ္႔ ညေနခင္းက်ေတာ႔ မုိးေတြက ရြာေနတတ္ျပန္ေရာ. ေဟာ. တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ႔လည္း ေလျပင္းေတြကတုိက္လုိတုိက္၊ ၀တ္မႈန္ေတြ ေလထဲကုိ လြင္႔၀ဲျပီး ၀ုိက္လုိ၀ုိက္၊ အဲဒါေတြကုိ ရႉရႈိက္လုိရႈိက္၊ လည္ေခ်ာင္းေတြ အာေခါင္ေတြ ယားက်ိက်ိျဖစ္လုိ႔ ဟတ္ခ်ုိဳးလုိ႔ ေခ်ပစ္လုိက္လုိလုိက္နဲ႔... အင္းးးး

ေဩာ္... ေဩာ္... အာစေကာ္ရယ္....

 

အင္းးးး

ေအာ္စကာဆုေပးပဲြၾကီးကေတာ႔ ခမ္းနားထည္၀ါစြာနဲ႔ ျပီးဆုံးသြားပါျပီ.

Burma VJ ေအာ္စကာဆုအတြက္ စကာတင္၀င္တယ္ ဆုိကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွားျပီး ေစာင္႔ၾကည္႔ေနခဲ႔တာ...

တကယ္လုိ႔မ်ား ရသာရလုိက္ရင္.....

တစ္ကမၻာလုံးက ကုိယ္႔တုိင္းျပည္ကုိ အာရုံပုိစုိက္မိလာျပီး...

ငါတုိ႔ ျပည္သူေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တစ္ခုခု....

အမွတ္တရ ေဖေဖာ္၀ါရီ....

ဒီလိုပဲ ႏွင္းေတြသည္းသည္းမည္းမည္းက်ေနတဲ႔ ေဆာင္းညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္သူမကုိ အမွတ္မထင္ေတြ႔ရွိခဲ႔တယ္.

သူမဟာ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြမပါ၊ မာယာေတြနတၳိ၊ ဂုဏ္ပကာသနေတြမရွိဘဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ထဲကုိ ရုိးရွင္းစြာနဲ႔ တိတ္တိတ္ေလး ၀င္ေရာက္ခဲ႔တယ္.

တကယ္ဆုိ အဲဒီ႔အခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ေလာကၾကီးရဲ႔ အျပင္းထန္ဆုံးလုိ႔ေခၚရမယ္႔ ေလာကဓံတရားတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ အျပင္းအထန္စိန္ေခၚေနခဲ႔ခ်ိန္ေပါ႔.

ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိေနခဲ႔ေသးတယ္. အဲဒီ႔ေန႔က ေပါ႔.

အေတာင္ပံမ်ားႏွင္႔ (၂)

စြန္တစ္ေကာင္ကုိ ေကာင္းကင္ေပၚလႊတ္တင္ရတာ ငွက္ေပ်ာသီး အခြံႏႊာစားရသေလာက္ေတာ႔ မလြယ္လွပါဘူး.

အထူးသျဖင္႔ ေလျငိမ္ေနတဲ႔ညေနခင္းမ်ိဳး (သုိ႔မဟုတ္) ကုိယ္စြန္လႊတ္တင္မယ္႔ေနရာက တုိက္ျမင္႔ၾကီးနားမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔အခါမ်ိဳးဆုိ ကုိယ္႔စြန္ေလထဲေရာက္ေအာင္၊ ေလေၾကာင္းမိေအာင္ လႊတ္တင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ပညာသားပါလာပါတယ္. ဒီေနရာမွာ ေ၀ါဟာရအသစ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္. အဲဒါကေတာ႔ "စြန္ေတာက္ျခင္း" ပါပဲ.

စြန္ေတာက္တာေတာင္ ပုံစံထပ္ကဲြပါေသးတယ္. စြန္လႊတ္တင္တဲ႔အခါမွာ လုပ္တဲ႔ စြန္ေတာက္ျခင္းနဲ႔ ကုိယ္႔စြန္တစ္စုံတစ္ခုနဲ႔ ျငိေနတဲ႔အခါမ်ိဳးမွာ လြတ္ေအာင္လုပ္တဲ႔ စြန္ေတာက္ျခင္းဆုိျပီးေတာ႔ပါ. အဲ. ကၽြန္ေတာ္ ဒါေတြေျပာေနလုိ႔ တကယ္႔ စြန္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား ရွိေနလားဆုိျပီး ေတြးမေနနဲ႔ဦးေနာ္. ဟတ္ဟတ္. ကၽြန္ေတာ္တတ္ခဲ႔သိခဲ႔ဖူးတာေလးေတြကုိ သိသလုိ တတ္သလုိ ျပန္ေရးျပေနတာပဲ ရွိတာပါ. ကဲဗ်ာ. ဆက္မယ္ေနာ္.

ရင္ထဲက တုိးနယား

ေတာက္!!!!

ရာရာစစကြာ...

ခံျပင္းလုိက္တာ...

ဟင္းးးးးး ဟင္းးးး ဟင္းးးး

အဲဒ႔ီခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ တနဂၤေႏြဟာ အနားမရ ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္...

မနက္အေစာ ၅း၄၅ ေလာက္ၾကီး "ဒုန္းးး ဒုန္းးး ဒုန္းး" ဆုိျပီး အခန္းတံခါးကုိ လာေခါက္တယ္...

စိတ္ထဲမွာ ေထာင္းခနဲျဖစ္သြားတယ္. ဘယ္သူလဲကြာေပါ႔...

ကုတင္ေပၚက လႊားခနဲ ခုန္ဆင္းျပီး တံခါးကုိ ဆဲြဖြင္႔လုိက္ေတာ႔မွ...

သက္ဆုိင္သူမ်ား သိသာေစရန္.....

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါ.

(ေခါင္းစဥ္ဖတ္ျပီး လန္႔သြားတယ္ထင္တယ္... ဟတ္ဟတ္ဟတ္.)

က်န္းမာေရး ျပန္လည္ထူေထာင္ေနဆဲမုိ႔လုိ႔ ဘေလာ႔ဂင္းကုိ ေခတၱနားထားတာပါ.

ဒီဇင္ဘာပထမပတ္ထဲမွာ ေဆးရုံတက္လုိက္ရတယ္. အေရးေပၚကုိေရာက္သြားတာဗ်ာ. ေက်ာက္ကပ္မွာ ေက်ာက္တည္လုိ႔တဲ႔...

လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းကို ေက်ာထဲက စူးစူး၀ါး၀ါးေအာင္႔တက္လာတာ. ေဇာေခၽြးေတြျပန္လာတယ္. လူေတာင္ ေမ႔လဲခ်င္သလုိလုိျဖစ္သြားတယ္. အဲ... လုိရင္းေျပာရရင္ေတာ႔ Emergency Room ထဲကုိ ေရာက္သြားတယ္ေပါ႔ဗ်ာ...

အတုိခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ႔ ေအာ္ပေရးရွင္း ၀င္လုိက္ရတယ္... :(

အေတာင္ပံမ်ားႏွင္႔....(၁)

ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမက်တက်နားေလးမွာ ရွိတဲ႔ ရမည္းသင္းဆုိတဲ႔ ျမိဳ႔ေလးမွာ ေမြးခဲ႔တယ္. အင္း. ေျပာသာေျပာရတာ. ေမြးျပီးကတည္းက ေျပာင္းလုိက္ရတဲ႔ ျမိဳ႔ေတြ မနည္းေတာ႔ဘူး. ရမည္းသင္းဆုိတာ ျဖဴသလားမည္းသလား ဆုိတာလည္း မသိေတာ႔ဘူး. ရမည္းသင္းမွာေမြး၊ သထုံမွာ သုံးေလးႏွစ္ေန၊ ျပီးေတာ႔ သူငယ္တန္းကေန ပဥၥမတန္း အေစာပုိင္းထိ ရန္ကုန္မွာၾကီး၊ အဲဒီ႔ေနာက္ပုိင္း စစ္ေတြေရာက္၊ ျပီးေတာ႔ ပဲႏြယ္ကုန္း၊ မိတၳီလာ၊ မႏၱေလး.. အဲဒီ႔ကမွ ရန္ကုန္ေရႊျမိဳ႔ေတာ္ၾကီး ျပန္ေရာက္ဆုိေတာ႔ ျမန္ျပည္တ၀ွမ္း နာမည္ဆန္းတဲ႔ ဘန္နီဘန္း (အဲေလ) ျမန္မာျပည္တစ္လႊား ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပး၊ အေနာက္ေျပး၊ အလယ္ေျပးနဲ႔ ေနရာစုံ က်င္လည္ခဲ႔ရဖူးတယ္. ဘယ္ကုိပဲေရာက္ေရာက္ ၀ါလကင္းလြတ္သီတင္းကၽြတ္ခါနီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္တတ္လဲ သိလား…

ဘုန္းၾကီး၀တ္တယ္လုိ႔ မေျပာနဲ႔.

၀ါကၽြတ္ခ်ိန္မုိ႔ အာ၀ါဟလား ၀ိ၀ါဟလားလုိ႔လည္း မေမးနဲ႔. ကေလးပဲရွိေသးတယ္. း)

ဘာလုပ္လဲဆုိေတာ႔….

အဟင္း..