ခ်စ္သူငယ္ ဘယ္၀ယ္ေရာက္
ကြယ္ေပ်ာက္ေလေတာ႔ စုိးလွသည္။ ။
ညစဥ္မွာ ေတြ႔စျမဲေပမုိ႔
ေရွာင္လဲႊကာ ခ်စ္သူပုန္းေလေတာ႔
ခ်ဳံးက်လုိ႔ စိတ္မတည္။ ။
ရင္ခြင္မွာ မေသြအစဥ္ထားလုိငဲ႔
သူမျမင္သာ ေရႊဘ၀င္မဲ႔သည္ေၾကာင္႔
စူေဆာင္႔လုိ႔ ေရွာင္ေျပးျပီ
ေပြလီတဲ႔ စိတ္ထဲ။ ။
မိန္ရာသီ ေနျခည္မလင္းခင္ပ
ခ်ိန္ခါမွီ ေလျပည္သင္းေစဖုိ႔
မာန္တင္းခါ မႈိင္ေတြေစာင္႔
ေတာင္႔ေတာင္႔ထုိင္ဆဲ။ ။
ေလးခ်ိဳး .......... ေရခဲငွက္
2 comments:
ေတာင့္ေတာင့္ထိုင္ျပီး ေစာင့္ေနတဲ့ ကိုေရခဲငွက္ကို ျမင္ေယာင္လာတယ္..။
ဘာလို ့ ခ်စ္သူေပ်ာက္တဲ့ ကဗ်ာေတြ ခဏခဏ ေရးတာလဲ..။ အလြမ္းဓါတ္ခံ ရိွတာလား..။
ခံစားခ်က္ေတြကိုရိုးရႇင္းလႇပစြာဖဲြ႕ဆိုပံုပါပဲ....ကဗ်ာဆရာရဲ႕ဒုကၡႀကီးမားပုံကိုစာနာမိပါတယ္....
Post a Comment