အပူဒဏ္လြန္ကဲလုိ႔ စမ္းေခ်ာင္းငယ္ေလးထဲက ေရေတြ ခမ္းေျခာက္ကုန္တာေပါ႔. ဒါနဲ႔သူလည္း ၾကံရာမရျဖစ္ျပီး ျမစ္ဆီကုိသြားျပီး ေရနည္းနည္းေတာင္းပါတယ္.
ျမစ္က ပင္လယ္ဆီကုိသြားေတာင္းခုိင္းပါတယ္.ပင္လယ္က သမုဒၵရာဆီကုိသြားေတာင္းခုိင္းျပန္ပါတယ္.
သမုဒၵရာက ျပန္ေျပာပါတယ္.
“ငါ႔ရဲ႔ ေရအရင္းအျမစ္က ျမစ္ေတြ၊ ပင္လယ္ေတြကြ. ဒီေကာင္ေတြဆီက ေရေတြကုိ ငါရေနတာ. ဒီေကာင္ေတြဆီ သြားေတာင္းတာေတာင္ မေပးေတာ႔ ငါက ဘယ္လုိေပးရမွာလဲ.”
“ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာင္းတာပဲဗ်ာ. သူတုိ႔က ကုိသမုဒၵရာဆီကုိ အဆင္႔ဆင္႔လမ္းညႊန္လုိက္တာဗ်. လုပ္ပါဗ်ာ. ခင္ဗ်ားမွာ ေရေတြ ဒီေလာက္ေပါမ်ားေနတာကုိ နည္းနည္းေလာက္ မွ်ေ၀လည္း ဘာမွမျဖစ္သြားပါဘူး”
“မင္းေျပာေတာ႔လြယ္တယ္. မင္းမသိဘူးလား. ေရဆုိတာ ျမင႔္ရာကနိမ္႔ရာကုိစီးတယ္ေလ. ငါကေရမ်ားမ်ားလုိခ်င္လုိ႔ အနိမ္႔ဆုံးမွာ ေနတယ္. မင္းတုိ႔က အျမင္႔မွာေနဖုိ႔ၾကိဳးစားရင္း ေရခမ္းေျခာက္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ငါကေတာ႔ အနိမ္႔မွာေနရင္း ေရေတြ ၾကြယ္၀ေနတယ္. မင္းမွတ္ထား. ေနတတ္ရတယ္ကြ. ငါကေတာ႔ ေရေတြ ေျပာင္းျပန္ ျပန္စီးေအာင္မတတ္ႏိုင္ဘူး. မုိးနတ္သားကုိသြားအကူအညီေတာင္းကြာ…”
ဒါနဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း မုိးနတ္သားကုိ အကူအညီေတာင္းရေတာ႔တာေပါ႔. မုိးနတ္သားက ေျပာတယ္.
“ငါ႔မွာ တကယ္ေတာ႔ ဘာမွ မပုိင္ဆုိင္ပါဘူးကြာ. ေနမင္းၾကီးက အပူဓာတ္ေတြလႊတ္ေပးျပီး ျမစ္ေတြ၊ ပင္လယ္ေတြ၊ သမုဒၵရာေတြဆီက ေရေတြငါ႔ဆီကုိ အေငြ႔ျပန္လာတာကုိ တိမ္ေတြကုိဖမ္းခုိင္းျပီး ငါက ျပန္အန္ခ်ေနရတာပါ. ငါက လက္ေ၀ခံပါကြာ. အထင္မၾကီးပါနဲ႔. တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္. ငါကဖမ္းယူတတ္တယ္ကြ. မင္းကဖမ္းမွ မယူတတ္တာ. မင္းမွတ္ထား. ေလာကၾကီးမွာ ေနတတ္ရတယ္ကြ. ေရမ်ားမ်ားရခ်င္ရင္ ေနမ်ားမ်ားပူခုိင္းကြာ. ေနနတ္သားဆီကုိသြား…”
ဒါနဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း ေနနတ္သားဆီကုိ ေရာက္ခဲ႔ျပန္ေရာ. ေနနတ္သားက ေျပာတယ္.
“ငါကေတာ႔ တသမတ္တည္း ပူေပးေနတာပဲ. မင္းတုိ႔ဖာသာ တစ္ခ်ိဳ႔က ေရေတြအမ်ားၾကီးရျပီး တစ္ခ်ိဳ႔က ေရေတြ ခမ္းေနတာ ငါ႔အပူမဟုတ္ဘူး. တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ မင္းတုိ႔က ငါ႔ကုိပဲ မတရားဘူးဆုိျပီး အျပစ္ဖုိ႔ေနၾကတာ. မင္းတုိ႔ေတြကုိက အထိန္းအသိမ္းမွ မတတ္ဘဲကြ. မင္းမွတ္ထား. ေလာကၾကီးမွာ ေနတတ္ရတယ္. ငါကေတာ႔ အပူခ်ိန္မေျပာင္းလဲေပးႏုိင္ဘူး. ”
စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း စိတ္ဓာတ္ေတြက်ျပီး ေျခဦးတည္႔ရာ ေလွ်ာက္လာခဲ႔တာ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ႔ ေရေတြေဖြးေနတာကုိ ေတြ႔လုိက္ရတာေပါ႔. ဒါနဲ႔ ဘယ္သူလဲ စုံစမ္းၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ ကန္ၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေနတာ ေတြ႔လုိက္ရေရာ. ကန္ၾကီးမွာ ဘာလုိ႔ေရေတြ မ်ားေနရတာလဲ ဆုိျပီး သူ႔ရဲ႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကုိ ေမးေတာ႔ ကန္ၾကီးက ျပန္ေျဖပါတယ္.
“ငါကယူပဲယူတာ မေပးဘူးကြ.”
စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း ဘာကုိယုံၾကည္ရမွန္းမသိေတာ႔ဘဲ သူေနတဲ႔ေနရာကိုသာ ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္.
သူ႔ရဲ႔ ေလ်ာ႔နည္းေနတဲ႔ ေရေလးေတြၾကားထဲမွာ ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လႈိက္ျဖစ္ေနတဲ႔ ငါးေလးေတြ၊ ပုစြန္ေလးေတြ၊ ေရေသာက္ဖု႔ိဆင္းလာတဲ႔ သမင္ေလးေတြ၊ ေရလာခပ္တဲ႔ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က မိန္းမပ်ိဳေလးေတြကုိ ၾကည္႔ရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေတာ႔တာေပါ႔.
သူကရွိသမွ်ေပးခဲ႔တယ္. နည္းနည္းရွိ နည္းနည္းေပး၊ မ်ားမ်ားရွိမ်ားမ်ားေပးခဲ႔ရုံသာမက စမ္းေရစီးသံလြင္လြင္ေလးေတြကိုပါ ဖန္တီးေပးခဲ႔သူပါ. ခုေတာ႔ အရာရာအားလုံး ဆိတ္သုဥ္းအက်ည္းတန္ေနခဲ႔ရျပီေလ…
သူ႔အတြက္ေရေတြ အပူတျပင္းလုိအပ္ေနေပမယ္႔လည္း မတရားတဲ႔နည္းနဲ႔လည္း မရယူခ်င္ဘူး. မိခင္စမ္းေခ်ာင္းမၾကီး ေျပာခဲ႔တာေတြကုိ သူမွတ္သားနာခံခဲ႔တယ္ေလ.
“ငါ႔သား… တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ငါ႔သားမွာ ေရေတြ အမ်ားၾကီးရွိလာႏုိင္သလုိ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ႔ ေရေတြလုံး၀ခန္းေျခာက္သြားတဲ႔ အထိျဖစ္သြားတတ္တယ္. ဒါေတြကုိ ငါ႔သားသတိျပဳျပီး ဆင္ျခင္တုံတရား ထားတတ္ရမယ္. မတရားတဲ႔နည္းနဲ႔ေတာ႔ ေရေတြကုိ မယူေလနဲ႔. ေလာကေကာင္းက်ိဳးကုိ သယ္ပုိးရမယ္ေနာ္ ငါ႔သား. ဒီလုိလုပ္ရင္ ငါ႔သားေလး ခမ္းေျခာက္ေသဆုံးသြားခဲ႔ရင္ေတာင္မွ အားလုံးက ငါ႔သားေလးရဲ႔ အက်ိဳးေက်းဇူးကုိ ေအာက္ေမ႔ သတိရေနၾကလိမ္႔မယ္…”
စမ္းေခ်ာင္းေလးကေတာ႔ စီးဆင္းေနျမဲပါပဲ. ဒါေပမယ္႔ သူ႔ရဲ႔ ရယ္ေမာသံေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းတုိးညွင္းသြားခဲ႔တယ္. ေန႕စဥ္လုိလုိပဲ ေတာအုပ္ထဲက သတၱ၀ါငယ္ေလးေတြ အကုန္လုံး စုရုံးျပီး စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးနားမွာ လာထုိင္ၾကတယ္. အားေပးၾကတယ္. စမ္းေခ်ာင္းေလးဟာ ရွင္သန္ခဲ႔သမွ်ကာလပတ္လုံး သူတုိ႔ကုိ ဘယ္လုိဘယ္ပုံ အက်ိဳးျပဳခဲ႔တယ္ေပါ႔. စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ေပါ႔…
တစ္ရက္မွာေတာ႔ ေတာအုပ္ၾကီးတစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္.
စမ္းေခ်ာင္းေလးေသဆုံးသြားခဲ႔ပါျပီ…
သူေသဆုံးသြားတဲ႔သတင္းကုိလည္း ၾကားေရာ ေတာအုပ္ထဲက သတၱ၀ါေတြ အကုန္လုံး လာျပီး စုရုံးၾက ငုိေၾကြးၾကတာေပါ႔…
သူတုိ႔ရဲ႔ မ်က္ရည္ေတြဟာ စမ္းေခ်ာင္းေလးရဲ႔ ရင္ခြင္ထဲကို စီးဆင္းသြားၾကတယ္. အိပ္ေမာက်ေနတဲ႔ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြကုိ တုိးေ၀ွ႔ျပီး အားလုံးက ေမွ်ာ္လင္႔ေတာင္႔တေနခဲ႔တဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးရဲ႔ ရယ္သံကုိ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ၾကားလုိက္ရတယ္.
အဲဒီ႔ေန႔ကစျပီး သတၱ၀ါေတြဟာ စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးနားမွာ အလွည္႔က် လာငုိၾကတယ္တဲ႔.
သူတုိ႔ငုိတုိင္း စမ္းေခ်ာင္းေလးက ရယ္သတဲ႔.
မယုံရင္ စာဖတ္သူငုိၾကည္႔ပါ. ကမၻာေလာကၾကီးရဲ႔ တစ္ေနရာရာမွာ ရွိေနတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးက ခ်ိဳလြင္စြာ ရယ္ေမာျပပါလိမ္႔မယ္.
(သွ်င္ေနမင္း)
4 comments:
စမ္းေခ်ာင္းေလး ရယ္ေမာဖို႔ သတၱ၀ါေလးေတြ ငိုရတဲ႔သေဘာလား။
“သူတည္းတစ္ေယာက္ ေကာင္းဖို႔ေရာက္ရာ
သူတစ္ေယာက္မွာ ပ်က္လြင့္ကာသာ
ဓမၼတာတည္း…….”
ဆိုတာကို သြားသတိရလိုက္မိတယ္…
ဒါေပမယ့္ ငိုလို႔ စမ္းေခ်ာင္းေလး ရယ္မယ္ဆို..
သတၱ၀ါေတေလးေတြက စမ္းေခ်ာင္းေလး ရယ္ေမာဘို႔ ေက်နပ္စြာ ငိုၾကလိမ္႔မယ္ထင္ပါတယ္..။
ဟားဟား
idea ကမိုက္တယ္..ဒါေပမဲ့..
သူမ်ားမ်က္ရည္နဲ့ေပ်ာ္တဲ့သူျဖစ္မေနဘူးလား
စမ္းေခ်ာင္းေလးက နာက်င္စြာရယ္ေမာေနတာ .....
သူ႔ ရယ္ေမာသံမွာ စိတ္မေကာင္းျခင္းေတြ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာျခင္းေတြျပည့္ေနတာ မေတြ႔ဘူးလား ?
တကယ္ေတာ့စမ္းေခ်ာင္းေလးက မငိုဘဲ အားတင္းထားတာ
စမ္းေခ်ာင္းေလးသာငိုရင္..ဒီေရတက္လာျပီး ငါးကေလးေတြ၊ ပုဇြန္ဆိတ္ေတြ... ခရုေလးေတြ ေရစီးနဲ႔ အတူ ေမ်ာပါျပီး စမ္းေခ်ာင္းေလးကုိ ခြဲသြားေတာ့မွာ
ကေလာင္နာမည္ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိလဲ း)
မ်က္ရည္က ငိုမွ ထြက္တာမဟုတ္ပါဘူး ရယ္လြန္းရင္လည္းထြက္တာပဲ ဒါေၾကာင့္ လာရယ္သြားတယ္ . စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္းရယ္ ကိုယ္လည္းရယ္.. :D :D
Post a Comment