မလုိခ်င္တဲ႔ ဘ၀တစ္ခုနဲ႔
လုိခ်င္တဲ႔ ရပ္တည္မႈတစ္ခု
ဒီႏွစ္ခု ျငင္းခုန္မႈေတြျဖစ္
ငါ႔စိတ္ေတြညစ္လုိ႔
၀ုိင္ေတြလည္းႏွစ္ခ်ဳိ႔ကုန္ျပီ
ငါမရီျဖစ္တာေတာင္ၾကာေပါ႔
ဆႏၵေတြကုိေခ်ာ႔ေမာ႔ေခၽြးသိပ္လည္း
မ်က္စိမိွတ္လုိက္တုိင္း
ငါရပ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ လမ္းဆုံကုိ အိပ္မက္တယ္...
အတိတ္ကေတာက္ပမႈတစ္ခ်ိဳ႔ လြင္႔ေပ်ာက္ကုန္ျပီေလ
အေဟာင္းေတြကုိ ျပန္မေကာက္ပါရေစနဲ႔ေတာ႔
မဲ႔ျပဳံးေတြကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိဖုိ႔
မယုိင္လဲတဲ႔စိတ္ဓာတ္တစ္ခု ငါေမြးျမဴထားတယ္
ေသြးပ်က္ခ်င္ေနတဲ႔ အေတြးစဥ္ေတြကုိ မထီတရီျပန္ျပဳံး
ေရခဲတုံးေလးေတြ ပစ္ထည္႔လုိ႔
ႏွစ္ခ်ိဳ႔၀ိုင္တစ္ခြက္ကုိ
တပ္မက္စြာ ေမာ႔လုိက္ဦးမယ္…
စိတ္ဓာတ္မေသသေရြ႔
ဘ၀မေသေသးပါဘူးေလ…
ဆႏၵ၀ေတာ ကိ ံနာမ ကမၼံ န သိဇၩတိ။
ဆႏၵ၀ေတာ = ျပင္းျပေသာ အလုိဆႏၵရွိသူအား၊ ကိ ံနာမ = အဘယ္မည္ေသာ၊ ကမၼံ = အမႈကိစၥဟူသမွ်သည္၊ နသိဇၩတိ = မျပီးစီးဘဲ ရွိႏုိင္ပါအံ႔နည္း။ သိဇၩတိ ဧ၀ = မုခ်အမွန္ ဧကန္ ျပီးစီးေအာင္ျမင္ရမည္သာတည္း…
(ေရခဲငွက္)
1 comment:
ကိုရန္ေအာင္ေရ... ေရးခ်င္တာေလးေတြ ေလွ်ာက္ေရးဦးမယ္။ လူေတြမွာ တပ္မက္မႈဆိုတာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ရွိၾကတာပဲေလ။ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့လူရွိတယ္၊ ဘ၀ကို သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့လူရွိတယ္၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့။ ကိုရန္ေအာင့္စာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ဘ၀ကို ႏွစ္သက္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ မေရာင့္ရဲဘူး၊ ဒီေတာ့ ေရွ႕ဆက္တယ္၊ အားတင္းရင္းနဲ႔ေပါ့။ ေနာင္တလည္း မရခ်င္ဘူး။ မရလည္း မရဘူး။ စိတ္ဓာတ္မေသသေရြ႕ ဘ၀မေသဘူး။ ဟုတ္တာေပါ့။ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္လို႔ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္း ဆူးရွိလည္း ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ရမယ္ေလ။ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကိုရန္ေအာင့္စာေတြက စိတ္ဓာတ္ခြန္အား ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားေပးပါတယ္။ ေအးခ်မ္းသူက မေအးမခ်မ္း ေ၀ဖန္တယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔။
Post a Comment