ရြာမွာ သုံးလေလာက္ ကုိရင္၀တ္နဲ႔ တစ္၀ါဆုိျပီးေနာက္ လူထြက္ခဲ႔ၾကပါတယ္. ျပီးေတာ႔ အေဖတာ၀န္က်ရာ စစ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိသားစု လုိက္သြားခဲ႔ၾကတယ္. စစ္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ တက္တဲ႔ ေက်ာင္းက အ.ထ.က (၄) ပါ. အိမ္နဲ႔ ေက်ာင္းက သိပ္မနီးမေ၀းဆုိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ စက္ဘီးနဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားခဲ႔ရျပန္ပါတယ္..
အဲဒီ႔အခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္ စက္ဘီးေကာင္းေကာင္း မစီးတတ္ခဲ႔ေသးပါဘူး. အေဖ႔အတြက္ ဌာနက ခ်ေပးတဲ႔ ေမာင္ဗမာ စက္ဘီးတစ္စီးရလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ စက္ဘီးစီး သင္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္.
စစခ်င္းကေတာ႔ ထုံးစံအတုိင္း ေဂ်ာက္ဂ်က္စီးနည္းေပါ႔ဗ်ာ. စက္ဘီးမွာ ေယာက်ၤားစီးနဲ႔ မိန္းမစီးဆုိျပီး ရွိတယ္ဆုိတာ သိျပီးၾကမွာပါ. ေမာင္ဗမာ စက္ဘီးကေတာ႔ ဘားတန္းနဲ႔ဆုိေတာ႔ ေယာက်ၤားစီးေပါ႔. ဘားတန္းကုိ ေက်ာ္ျပီး စီးရေအာင္လည္း ကုိယ္က ငါးတန္းအရြယ္ အရပ္က မမီေသးဘူးေလ. အဲဒီ႔ေတာ႔ ဘားတန္းနဲ႔ ေအာက္က ေျခနင္းခုံၾကားကုိ ညာဖက္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ထုိးသြင္းျပီး ဘယ္ဖက္ေျခေထာက္နဲ႔ ေအာက္ကုိတစ္ခ်က္ ေဂ်ာက္ခနဲ နင္းခ်လုိက္. ညာဖက္ေျခေထာက္နဲ႔ ဟုိဖက္ ေျခနင္းကုိ ဂ်က္ခနဲ တစ္ခ်က္ ျပန္ဆြဲတင္လုိက္နဲ႔ ေဂ်ာက္ဂ်က္စီးနည္းကုိ စသင္ခဲ႔ပါတယ္.
ေမာင္ဗမာ စက္ဘီးကုိ မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ နည္းနည္းပုံထပ္ေဖာ္လုိက္ဦးမယ္ဗ်. ဘားတန္းၾကီးနဲ႔ အျမင္႔ၾကီးေပါ႔ဗ်ာ. ေယာက်ၤားၾကီးေတြ စီးတဲ႔ စက္ဘီးမ်ိဳး. အေရွ႔မွာ မီးသီးၾကီးပါတယ္. ျပီးေတာ႔ ၾကိဳးနဲ႔ ေနာက္ဘီးကုိ သြယ္သြားျပီး ေနာက္ဘီး ကယ္ရီယာေအာက္နားေလးမွာ ဒိုင္နမုိတစ္ခုပါတယ္. အလယ္က တန္းေအာက္မွာ ေလထုိးတံခ်ိတ္ဖုိ႔ ခ်ိတ္ႏွစ္ခုပါတယ္. အေပၚတစ္ခုနဲ႔ ေအာက္တစ္ခုေပါ႔. အဲဒီ႔ၾကားထဲမွာမွ ေငြေရာင္ ေလထုိးတံကို တပ္ထားရတယ္. အခုေခတ္ ျပိဳင္ဘီးေတြမွာေတာ႔ အဲဒီ႔ေနရာမွာ ေရဘူးေလးေတြ တပ္ထားတတ္ၾကတယ္ေလ. မ်က္စိထဲ ျမင္ေအာင္ေျပာတာပါ.
ဘာလုိ႔အဲေလာက္ အေသးစိတ္ေျပာေနရလဲဆိုေတာ႔ အေၾကာင္းရွိလုိ႔ပါ.
ေရကူးသင္ခါစလူတစ္ေယာက္ ေရနစ္ဖူးမွ ေရကူးတတ္သလုိ စက္ဘီးစီးသင္ခါစ လူတစ္ေယာက္အတြက္လည္း စက္ဘီးစီးသင္ရင္း ထိခုိက္ဒဏ္ရာရဖူးမွ တတ္တယ္ေလ.
ကၽြန္ေတာ္စက္ဘီးစီးသင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ လုိက္ထိန္းေပးတာက ကၽြန္ေတာ္႔အစ္ကုိမဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မီးသတ္ဌာနၾကီးရဲ႔ ဟုိဖက္ျခမ္းက စက္မႈလက္မႈသိပၸံေက်ာင္းက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးရဲ႔ သားအၾကီးဆုံးပါ. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မီးသတ္ျခံ၀င္းၾကီးထဲမွာ စက္ဘီးစီးသင္ေတာ႔ သူက ေနာက္က လုိက္ျပီး ထိန္းေပးပါတယ္. ေဂ်ာက္ဂ်က္စီးလုိက္. နည္းနည္းေလးယုိင္သြားရင္ သူကလုိက္ထိန္းေပးလုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဟုတ္လာေတာ႔ သူလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ လႊတ္လုိက္ပါတယ္.
လႊတ္လုိက္ခါစက နည္းနည္းေလး မတ္ေနေပမယ္႔ ေရွ႔ဖက္ကုိ အရွိန္လြန္လာေလေလ ကုိယ္႔ဟန္ခ်က္ကုိ ကုိယ္မထိန္းႏုိင္ေလျဖစ္ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ေျခေထာက္က ဘားတန္းနဲ႔ ေျခနင္းခုံၾကားတန္းလန္းျဖစ္လ်က္ ပစ္လဲပါေတာ႔တယ္. ပစ္လဲတာမွ ေတာ္ရုံလဲတာမဟုတ္ဘူးေလ. ခုနက ေလထိုးတံတပ္တဲ႔ ငုတ္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဒူးေခါင္းနဲ႔ ျငိျပီး ဟက္တက္ကုိ ကဲြထြက္သြားတာပါ.
လူဆုိတာ မ်က္ခနဲ ဒူးေခါင္းမွာ တစ္ခ်က္နာလုိက္တာပဲသိတယ္. ျပီးေတာ႔ အသားျဖဴျဖဴၾကီးေတြကုိ ျမင္လုိက္ရတယ္. ျပီးလည္းျပီးေရာ ေသြးေတြမ်ား ျဖာခနဲ ထြက္က်လာလုိက္တာ ေျခေထာက္ေအာက္ပုိင္းတစ္ခုလုံး ေသြးေတြကို ရဲသြားေတာ႔တာပဲ. အသံျပဲၾကီးနဲ႔ ေအာ္ေတာ႔ အေမတုိ႔လည္း အိမ္ေပၚကေနဆင္းလာ. ျပာယာေတြခတ္ျပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ အေဖ႔ရဲ႔ ရုံးကားကုိထုတ္ ေဆးရုံကုိ ေျပးရပါတယ္.
ဟုတ္ကဲ႔. သုံးခ်က္ခ်ဳပ္လုိက္ရပါတယ္. ညာဖက္ဒူးေခါင္းမွာ အဲဒီ႔အမာရြတ္ေလး ခုထိ ရွိေနေသးတယ္. အခုဒီစာေရးေနရင္ေတာင္ လွမ္းစမ္းမိလုိက္ေသးရဲ႔. အဲဒီ႔ေနာက္ပုိင္း အေမတုိ႔ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ စက္ဘီးေပးမစီးေတာ႔ပါဘူး. ေက်ာင္းကေနလည္း ခြင္႔ယူလုိက္ရပါတယ္. တကယ္႔ကို မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေစခဲ႔တဲ႔ စက္ဘီးစီးသင္ခန္းစာ တစ္ခုပဲေပါ႔ဗ်ာ.
နည္းနည္ေလး နာလန္ျပန္ထူလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေဖတုိ႔ အလစ္မွာ စက္ဘီးျပန္စီးပါတယ္. ဒီတစ္ေခါက္က်ေတာ႔ ကို္ယ္႔ကုိယ္ကို ကာကြယ္တဲ႔အေနနဲ႔ ေလထုိးတံတပ္တဲ႔ငုတ္ေလးမွာ ေလထုိးတံကုိ တပ္ထားလုိက္ပါတယ္. မသကာ ထပ္လဲေနရင္ ထပ္ကြဲေနမွာစုိးလုိ႔ေလ.
စီးလုိက္ လဲလုိက္. ျပန္ထလုိက္. ထပ္ၾကိဳးစားလုိက္နဲ႔ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကုိ ေကာင္းေကာင္းစီးတတ္သြားပါတယ္. (အဆုိေတာ္ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကုိ လည္ပင္းခြစီးေနတာလုိ႔ သြားမျမင္လုိက္နဲ႔ေနာ္. ဟတ္ဟတ္..)
စက္ဘီးစီးတတ္ခါစလူတုိင္းျဖစ္တတ္တာက စက္ဘီးကုိ အခ်ိန္ျပည္႔ စီးခ်င္ေနတာပါပဲ… ေက်ာင္းကေန ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အ၀တ္အစားလဲ. ဗုိက္နည္းနည္းျဖည္႔.. ျပီးလည္းျပီးေရာ မီးသတ္၀င္းၾကီးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ စက္ဘီးပတ္စီးေတာ႔တာပါပဲ… ေျပာက္က်ားေဘာင္းဘီတုိေလး၀တ္ျပီး စြပ္က်ယ္အျဖဴေလးနဲ႔ ေဂ်ာက္..ဂ်က္… ေဂ်ာက္… ဂ်က္ဆုိျပီး မီးသတ္တစ္၀င္းလုံး အႏွံ႔ စက္ဘီးပတ္စီးေနခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ပုံစံေလးကုိ အခု ျပန္ျမင္ေယာင္လာမိတယ္. မေမ႔ႏုိင္တဲ႔ ငယ္ဘ၀ေလးေတြပါပဲဗ်ာ….
ကၽြန္ေတာ္႔အေဖနဲ႔ အေဖ႔ရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက တစ္ျမိဳ႔ထဲ တာ၀န္က်တယ္ဗ်. သူက စကားေျပာတာ ေဟာေဟာဒုိင္းဒုိင္းနဲ႔မုိ႔ ရာထူးတက္တာ တစ္ဆင္႔က်န္ခဲ႔တယ္. ၁၉၈၈ မွာ အေဖေရာ သူေရာ ေရွ႔ဆုံးကေန တုိ႔အေရးလုပ္မိလုိ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးပဲ မဲဇာအပုိ႔ခံလုိက္ရတယ္ေလ. စစ္ေတြကုိေပါ႔. အေဖက ျပည္နယ္မႉး၊ သူက ျမိဳ႔နယ္မႉးအေနနဲ႔ တစ္ျပိဳင္တည္းပုိ႔ထည္႔လုိက္တယ္. အေဖနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔က မတည္႔အတူေန တစ္က်က္က်က္နဲ႔… သူတုိ႔ တည္႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သားသမီးေတြ အခ်င္းခ်င္းလည္း တည္႔လုိက္ၾက၊ ပစ္ကနစ္ေတြဘာေတြ အတူတူထြက္လုိက္ၾကနဲ႔ေပါ႔… သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း စကားမေျပာၾကေတာ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သားသမီးေတြလည္း မေျပာၾကေတာ႔ျပန္ဘူး. ျဖစ္ပုံက အဲဒီ႔လုိ…
တစ္ရက္က်ေတာ႔ ေက်ာင္းကအျပန္ ကၽြန္ေတာ္က ေဂ်ာက္ဂ်က္စီး… အေဖ႔သူငယ္ခ်င္းသားကလည္း စက္ဘီးပတ္စီးေပါ႔… သူတုိ႔လည္း ေမာင္ဗမာ စက္ဘီးတစ္စီးရထားတယ္ေလ. သူ႔နာမည္က ေအာင္ေအာင္တဲ႔… ေအာင္ေအာင္က ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ ၾကီးလည္းၾကီးတယ္. အရပ္လည္းရွည္တယ္. အဲဒီ႔တုန္းက သူက လူၾကီးတစ္ေယာက္လုိ စက္ဘီးကုိ ခြစီးႏုိင္ေနျပီ. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေျခေထာက္ေလးထုိးျပီး ေဂ်ာက္ဂ်က္ပဲေပါ႔. ဒီလုိပဲ ညေနခင္းေတြမွာ စက္ဘီးပတ္စီးေနၾကရင္းနဲ႔ တစ္ေနရာအေရာက္မွာ လမ္းက်ဥ္းေလးနဲ႔ ဆုံပါေလေရာ… သူကလည္း မေလွ်ာ႔ဘူး. ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မေလွ်ာ႔ဘူး.. အိမ္ႏွစ္အိမ္ၾကားက လမ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ျပိဳင္တုိက္ၾကပါေလေရာဗ်ာ… Mission Impossible 2 ထဲက တြမ္ခရုစ္နဲ႔ လူၾကမ္းမင္းသား ဆုိင္ကယ္ျပိဳင္တုိက္သလုိမ်ိဳးေပါ႔. ဟတ္ဟတ္..
တကယ္တမ္းပစ္လဲေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲတာေပါ႔. သူက အရပ္ရွည္ေတာ႔ ေျခေထာက္နဲ႔ လွမ္းေထာက္ထားလုိက္တယ္ေလ. ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ သူ႔စက္ဘီးကုိ ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ျပီး ထြက္သြားလုိက္တယ္. ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားေတာ႔ ေအာင္ေအာင္က လွမ္းေျပာလုိက္ပါေသးတယ္. ‘မင္း… အရင္၀င္တုိက္တာေနာ္…’ တဲ႔…
ဟတ္ဟတ္ဟတ္… ခုေတာ႔လည္း ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ မသိေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ… အင္း… ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းေလးေတြ ျပန္စားျမဳံ႔ျပန္ရတာ အရသာေတာ႔ ရွိသား…
ေဂ်ာက္ဂ်က္စီးရတာ နည္းနည္းၾကာလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျငီးေငြ႔လာျပန္ပါတယ္. အဲဒါနဲ႔ ဘားတန္းကုိ ခြျပီး စီးတတ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားလာပါတယ္. အရပ္မမွီဘဲနဲ႔ ဘားတန္းကုိ ဘယ္လုိခြမလဲ ဟုတ္လား…
Where there’s a will, there’s a way.. တဲ႔ဗ်… ဟတ္ဟတ္… ေလၾကီးျပီလုိ႔ ေျပာေနၾကျပီထင္တယ္.
ဒီလိုဗ်. စက္ဘီးကုိ စျပီးစီးေတာ႔မယ္႔အခါမွာ ေျခနင္းကုိ အေပၚဖက္ထိ ရစ္ျပီး တင္ထားလုိက္တယ္. ျပီးလည္းျပီးေရာ အဲဒီ႔ေျခနင္းေပၚကုိ ကၽြန္ေတာ္႔ ဘယ္ဖက္ေျခေထာက္နဲ႔ တက္အနင္းမွာပဲ ညာဖက္ေျခေထာက္က ဘားတန္းကုိ ေက်ာ္ခြလုိက္ျပီး ထုိင္ခုံေပၚလွမ္းထုိင္လုိက္တယ္. ျပီးလည္းျပီးေရာ ခုနက ဘယ္ဖက္ ေျခနင္းကုိ အရွိန္နဲ႔ နင္းခ်လုိက္တယ္. ေျခနင္းက ေအာက္ကုိ ဆင္းသြားတယ္. အဲဒီ႔အခ်ိန္မွာ ညာဖက္ေျခနင္းက အေပၚကုိ တက္လာတယ္. ညာဖက္ေျခေထာက္နဲ႔ နင္းခ်လုိက္တယ္. ဟုိးေအာက္ထိ မမီွဘူးေနာ္. မ်က္စိထဲ ျမင္လားေတာ႔မသိဘူး. ေျခနင္းကုိ အေပၚကေန အားနဲ႔ နင္းခ်လုိက္တာ. ေျခနင္းက သူ႔ဖာသာသူ ေအာက္ကုိ ဆက္ျပီး အရွိန္နဲ႔က်သြားတာ. တစ္ဖက္က ျပန္တက္လာတဲ႔ ေျခနင္းကို လွမ္းခတ္ျပီး ထပ္နင္းခ်တာ. အဲဒီ႔လုိနဲ႔ ေျခနင္းေလး ဟာတာဟာတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘားတန္းအေပၚကေန ေလာကၾကီးကုိ စီးျမင္.. အဲေလ. စက္ဘီးစီးတတ္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္.
လြယ္တယ္လုိ႔ေတာ႔ မထင္နဲ႔ကုိယ္႔လူ… အဲလုိစီးတတ္ႏုိင္ဖုိ႔ စက္ဘီးခ်ိန္းၾကိဳး ေကာင္းေကာင္းရစ္ဖုိ႔လုိတယ္. မဟုတ္ရင္ ဒီဖက္က ေျခနင္းကုိ နင္းခ်လုိက္ေပမယ္႔ ခ်ိန္းၾကိဳးက မေကာင္းေတာ႔ တစ္..တစ္..တစ္..တစ္နဲ႔ ေအာက္ဖက္မွာ အသံသာျမည္ျပီး ဟုိဖက္က ေျခနင္းက တက္မလာဘူး. အဲဒီ႔အခ်ိန္မွာ ကြိဳင္စားျပီ ဆရာ… လူက ေအာက္ကိုလည္းမမွီ. ဆက္ျပီး နင္းရေအာင္လည္း ေျခနင္းက တက္မလာ… စက္ဘီးေလးက အရွိန္နဲ႔လိမ္႔ခါလိမ႔္ခါ သြားေနခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရလဲသိလား…
စြန္႔ရတယ္ဗ်ာ… စြန္႔ရတယ္. ဟတ္ဟတ္.. ျမက္ခင္းထူမယ္႔ေနရာ၊ သဲဖုတ္ထူမယ္႔ေနရာဖက္ကုိ စက္ဘီးကို ဦးတည္ခ်က္ေျပာင္း၊ ျပီးလည္းျပီးေရာ လူက ခုန္ထြက္ဖုိ႔ ေျခေထာက္ကုိ အသင္႔ျပင္ထား… ကုိယ္လဲွခ်မယ္႔ဖက္ကုိ ေရြး… ဘယ္ဖက္ကို လွဲခ်မယ္ဆုိရင္ ညာဖက္ကုိ ခုန္ထြက္ဖိ႔ု… ညာဖက္ကုိ လွဲခ်မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ဖက္ကုိ ခုန္ထြက္ဖုိ႔… မ်က္စိထဲမွာ ဘီးခ်မရတဲ႔ ေလယာဥ္ပ်ံ ျမက္ေတာထဲထုိးဆင္းခါနီး operate လုပ္ေနတဲ႔ ပုိင္းေလာ႔တစ္ေယာက္လုိ သေဘာထားျပီး…. ရႊီးးးးးးးးးးးးး… အုံး……
ျမက္ေတာေလးထဲ (သုိ႔) သဲဖုတ္ထဲမွာ ပက္လက္လွန္ရင္း ေကာင္းကင္ျပင္ၾကီးကုိ ေမာ႔ၾကည္႔ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ကူးထဲမွာေတာ႔ ေလဘာတီမျမရင္ရဲ႔ ကၾကိဳးေလးတစ္ကြက္က ထင္းခနဲ ေပၚေပၚလာတတ္ပါတယ္…
ဘာတဲ႔… “ေပတစ္ရာပင္ ေလွ်ာက္ပါလုိ႔… ျမင္သေလာက္ ျပလုိက္ခ်င္ပါတယ္…” ဆုိလားပဲ…
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ကားေတြ ေမာင္းေနတဲ႔ ေပတစ္ရာလမ္းေပၚတက္ျပီး ကုိယ္စက္ဘီးစီးတတ္ေၾကာင္း ျပလုိက္ခ်င္ေပမယ္႔ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ေဂ်ာက္ဂ်က္ဘ၀နဲ႔ပဲ ျမက္ေတာေလးထဲမွာ ပစ္လဲေနခဲ႔ရတယ္ေလ… ေျပာရင္းနဲ႔ ငုိခ်င္လာျပီ… အိ.အိ.အိ….
ဒီလုိနဲ႔ ၆ တန္းေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္း ရွည္ထြက္လာပါတယ္. အရပ္ေျပာတာပါ. အဟတ္ဟတ္… အဲဒီ႔အခ်ိန္ကေတာ႔ စက္ဘီးလည္း ေကာင္းေကာင္းႏုိင္လာခဲ႔ျပီေလ… တစ္ခါတစ္ေလ ကတၱရာလမ္းေပၚ ထြက္စီးႏုိင္ေလာက္တဲ႔ အထိလည္း ရဲလာခဲ႔ျပီ. အစ္ကုိက အေမ႔ကို စစ္ေတြေစ်းၾကီးထဲ စက္ဘီးနဲ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးတတ္တယ္. ကၽြန္ေတာ္အဲဒီ႔ေနရာကုိ အရမ္းယူခ်င္ခဲ႔တာပဲ… အေမ႔ကုိ စက္ဘီးနဲ႔ ေစ်းလုိက္ပုိ႔ေပးခ်င္တာေပါ႔…
တစ္ၾကိမ္မွာေတာ႔ ရွားရွားပါးပါး ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္. အဲဒီ႔တုန္းက အေဖမအားဘူး. အစ္ကုိကလည္း ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္. ၀မ္းပ်က္တယ္ဆုိလားပဲ. အေမက ေစ်းသြားဖို႔လုိေနတယ္. ရဲေဘာ္ေတြကုိလည္း လုိက္ပုိ႔မခုိင္းခ်င္ဘူး. ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လည္း တစ္ခါမွ မသြားဖူးဘူးေလ. ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ခပ္တင္းတင္းပဲ ေျပာလို္က္ပါတယ္.
‘သားလုိက္ပုိ႔ေပးမယ္ အေမ’
မီးသတ္၀င္းၾကီးထဲကအထြက္ ကတၱရာလမ္းမေပၚမွာ စက္ဘီးကုိ ကုိင္ထားတုန္း အေမက ေနာက္က ထုိင္ခုံေပၚကုိတက္၊ ေစ်းျခင္းေတာင္းကုိ ရင္ခြင္ထဲေပြ႔ထားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က စက္ဘီးကို အရွိန္ယူျပီး တစ္လိမ္႔ႏွစ္လိမ္႔နဲ႔ သုံးလိမ္႔ေျမာက္မွာ ဘားတန္းကုိ ခြတက္လုိက္ပါတယ္. စက္ဘီးက တစ္ခ်က္သိမ္႔ခနဲျဖစ္သြားေပမယ္႔ အေတြ႔အၾကံဳက နည္းနည္းစကားေျပာလာေတာ႔ ျပန္ထိန္းလုိက္ႏုိင္ပါတယ္. အေမကေတာ႔ ရင္တဖုိဖုိနဲ႔ရယ္ေပါ႔…
ေက်ာင္းၾကီးကုိျဖတ္၊ အားကာရုံၾကီးကုိ ျဖတ္၊ မ၀တ ရုံးၾကီးကုိျဖတ္၊ ေဆးရုံၾကီးကုိျဖတ္ျပီးေတာ႔ ကုလားတန္ျမစ္ (၀ါ) ကစၦပနဒီျမစ္ၾကီးကုိ လွမ္းျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ အေမ႔ကုိ တင္လ်က္ ေစ်းလမ္းၾကီးအတုိင္း စက္ဘီးနင္းေနခဲ႔တာေပါ႔…… ျမစ္ျပင္က်ယ္ၾကီးကုိ ျဖတ္ျပီး တုိက္ခတ္လာတဲ႔ ေလႏုေအးေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္၀ၾကီး ရႉရႈိုက္လုိက္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ဘာေျပာေနခဲ႔လဲသိလား…
‘ငါကြ!’ တဲ႔ေလ…
ဟတ္ဟတ္ဟတ္…
(ဆက္ပါဦးမည္)
အားလုံးကုိ ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
ရန္ေအာင္
4 comments:
ငါကြ ကေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာ ဘိုင္းကနဲ႔လဲမလဲမသိဘူး
ဘုရား ဘုရား ဒီတစ္ခါအေမပါ ပါေနတယ္ေနာ္... ဘယ္ ျမက္ခင္းေပၚလဲခ်မလဲ မသိဘူး ။ ဒုကၡပါပဲေနာ္...
ha ha.. a ma lae nge nge tone ka ball lone kwin htae mhar thin khae ya ter.. sand tway htae ` ko pyit pyit lae` ter pot. :D..Duu lae pyae` wo pa.. !
boko lay mhar lay.. 4std pot. a daw tway nae ka na so p visit ter.. pyan ma lar tot dad ka lite call ter.. thu lar tae time mhar a ma ka out lar ter..e` d mgbamar gyi nae pot..
dad so eye ko pyu nay ter.. a yat mhi ma mhi tot sin sar ther kyi tot.. fri tway call tae` name ko ka ..thi tal hote !. but kan yo lo tot jouck jet hote wo..Bar tan paw ka nay see ter naw..
Kan yo lo be` ssee ter pot... but stop khar nii yin a ma mhar.. a mhii lite lite shat ya ter.... foot ko tin pho lay.. :P ..
Pi mha out sin ya ter.. ma shi yin.. ta yoke yoke ka lar kine pay ya tal. bal lo mha sin loe mha ma ya ter ko.. :(. but e` d ka nay sa p.. bicycle see tat twar ter be`.
ေမာင္ဗမာနဲ႕စီးပံုေရးျပေနတာေတြ အားလံုးမ်က္စိထဲျမင္ေယာက္ပါတယ္..။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္က အဲလို ၂ မ်ိဳးလံုးစီးခဲ့လိုိ႕...။ေမာင္ဗမာနဲ႕ေတာ့မဟုတ္ဘူး...။
မ်က္စိထဲ ၿမင္သာေအာင္ ေရးၿပနိုင္ပါတယ္
ဆက္လက္အားေပးေနပါတယ္
Post a Comment