ငါ႔ႏွလုံးသားကုိ ျခေတြစားေနတယ္
ဒါေပမယ္႔ ငါခုခ်ိန္ထိ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေနဆဲပဲ
ငါ႔ရဲ႔ ရဲရင္႔မႈေတြကုိ အေမွာင္ထုက ၀ါးျမိဳဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနတယ္.
ဒါေပမယ္႔ ငါဒီအင္အားေတြကုိ ၾကိဳးစားတြန္းလွန္ေနဆဲပဲ
ငါ႔ရဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြကုိ က်ရႈံးမႈေတြက ေလွာင္ရယ္ေနၾကတယ္
ဒါေပမယ္႔ ငါကေတာ႔ ျမဲျမံတည္ၾကည္ေနဆဲပဲ.
ေလာကၾကီးက အသာတၾကည္နဲ႔ မေပးအပ္ခဲ႔တဲ႔ အရာေတြရွိတယ္
ဒါေတြကုိ ငါရေအာင္ယူေနတယ္
ငါဒီေန႔ေသသြားႏုိင္တယ္
ငါ႔၀ိညာဥ္ကုိေတာ႔ ဘယ္အရာကမွ မသတ္ႏိုင္ဘူး
ငါဒီေန႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္တယ္.
ငါ႔ရဲ႔အရုိးတြန္သံကုိေတာ႔ ဘယ္အရာကမွ မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္ဘူး
ငါဒီေန႔ရႈံးနိမ္႔သြားႏုိ္င္တယ္
ငါ႔ရဲ႔ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကုိေတာ႔ ဘယ္အရာကမွ မျဖိဳလွဲႏို္င္ဘူး
ငါ႔ေခါင္းမွာ ေသြးေတြရဲေနျပီ
ဒါေပမယ္႔ ငါဦးေမာ႔ေနဆဲပဲ…
ငါ႔မ်က္လုံးေတြ ေ၀၀ါးေနျပီ
ဒါေပမယ္႔ ငါ႔အသိဥာဏ္ေတြ လင္းလက္ေတာက္ပေနဆဲပဲ…
ငါ႔ေျခဖ၀ါးေတြ ေပါက္ျပဲေနျပီ
ဒါေပမယ္႔ ငါယုံၾကည္စြာ မီးလွ်ံေတြကုိ နင္းျဖတ္ေနဆဲပဲ..
4 comments:
႐န္ေ႐...
ဓာတ္ပံုေလးကခ်စ္စ႐ာေလးေနာ္..။
ဒို့ငယ္ငယ္တုန္းကေပ်ာက္သြားတဲပူစီေလးနဲ့သိပ္တူတယ္။
အဲ့ဒီေကာင္ေလးေပ်ာက္သြားတုန္းဒို့ခုနွစ္တန္းစာေမးပြဲႀကီး
ေျဖခါနီးေလ....။ဒို့မစားနိုင္မအိပ္နိုင္ျဖစ္ၿပီးစာေမးပြဲေတာင္
အနိုင္နိုင္ေျဖယူလိုက္႐တယ္...။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း....ဒို့ကိုအေမကပူစီမေမြးခိုင္းေတာ့ဘူး။
သံေယာဇာဥ္ဟာလူကိုဒုကၡေပးတတ္ပါလားဆိုတာလည္း
ဒို့နားလည္လာခဲ့တယ္...။
အဲလိုပူစီအဝါေ႐ာင္ေလးေတြျမင္တိုင္းသတိ႐ေနတုနး္ဘဲ..။
ဘယ္မ်ားေ႐ာက္သြားပါလိမ့္ေနာ္.....။
အဲဒီ႔ပူစီေလးက သူ႔ကုိယ္သူ ျခေသၤံလုိ႔ထင္လုိ႔ အိမ္ကထြက္သြားတာေလ. ခုဆုိသူလည္း သူ႔ကုိယ္သူ ပူစီလုိ႔ေတာင္ မထင္ေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ. ဟားဟားဟား
ဘာမွမဆုိင္ဘူးေနာ္. ေနာက္ၾကည္႔တာ
ေဟး ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ း) စကားလံုးေတြျကိုက္တယ္ ။ အေတြးအေခၚေလး ေကာင္းတယ္ ။
မဂ်စ္တူး>သင္႔ခ္ယူေဖာ္ရြာ ကြန္မန္႔… ဘီေကာ႔စ္ ယူအာ အင္စပုိင္းယား ဘုိင္ မုိင္၀ါဒ္႔စ္..
ေ၀ါင္း (ျခေသၤ႔ရီရီသည္….)
Post a Comment