နံပါတ္မရွိတဲ႔အခ်စ္....

ကဲ. ဒီတစ္ခါေတာ႔ မေျပာျပျဖစ္ေသးတဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္.

Dream (သုိ႔) မက္မက္ေလးက တက္ဂ္ထားတာဗ်.

ဒီပုိ႔စ္ေလးျပီးရင္ေတာ႔ တက္ဂ္ေၾကြးကုန္ျပီ...

အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲ............

ငယ္ငယ္တုန္းက သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ၾကားဖူးတာေလး ရွိတယ္.

အႏိုင္ ဆုိထားတာပါ.

"အခ်စ္ဆုိတာ ပူေလာင္တဲ႔ မီးေတာက္ငယ္တစ္ခု..
ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ စဥ္းစားၾကည္႔ပါအခု..
ေမတၱာဟာ ေအးျမတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းငယ္တစ္ခု
ငါးရာႏွစ္ဆယ္႔ရွစ္ထက္ ပုိရင္ ငုိပဲြေတြစု..
သံေယာဇဥ္ဆုိတာကလည္း
ဒုကၡရဲ႔ ျမစ္ဖ်ားခံရာ... ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု.." တဲ႔ေလ...

တစ္ခုေတြ ႏွစ္ခုေတြမ်ားေနေပမယ္႔ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ တစ္ခုတည္းပါပဲ..

အခ်စ္လုိ႔ ဆုိလိုက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးျပီးသား အေတြးအေခၚတစ္ခုက ၀င္လာပါတယ္. ၅၂၈ ေမတၱာတုိ႔၊ ၁၅၀၀ ေမတၱာတုိ႔ စသည္ျဖင္႔ေပါ႔. အဲဒါကုိပဲ နာမည္မမွတ္မိေတာ႔တဲ႔ စတီရီယိုေတးသံရွင္တစ္ေယာက္က ဆုိထားပါေသးတယ္. ၉၇၂ ေမတၱာတဲ႔. ၁၅၀၀-၅၂၈ = ၉၇၂ ေပါ႔ဗ်ာ.

ရႈပ္ေနတာပဲေနာ္. နံပါတ္ေတြတပ္လည္း အခ်စ္ကအခ်စ္ပါပဲ. စဥ္းစားၾကည္႔႔ပါဦးေလ... ေမာင္ႏွမခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဆုိတုိင္း ေအးျမေရာလား. တကယ္ေတာ႔ အဲဒါေအးျမတာမဟုတ္ဘူးဗ်. ေမာင္ႏွမေတြဆုိေတာ႔ ေန႔တုိင္းေတြ႔ေနျမင္ေနရျပီး ရုိးအီေနၾကတာ. ဒီမ်က္ႏွာေတြ၊ ဒီလူေတြနဲ႔ပဲ စားအတူ၊ အိပ္အတူ ျဖစ္ေနခဲ႔ေတာ႔ သူ႔ကုိခ်စ္ရတာ ပူလုိက္တာဆုိတာေတာင္ ျဖစ္ဖုိ႔ မစဥ္းစားမိေတာ႔ဘူး. ေမာင္ႏွမေတြအခ်င္းခ်င္း ရန္ေတြခဏခဏမျဖစ္တာပဲ ကံေကာင္းေလ... အဲဒါကုိ ေမာင္ႏွမေမတၱာ. ၅၂၈ ေပါ႔ဗ်ာ. မပူေလာင္ဘူးေပါ႔ဗ်ာ.

ကၽြန္ေတာ္႔ကုိယ္ပုိင္အျမင္ကေတာ႔ မပူေလာင္တာမဟုတ္ဘူး. အရမ္းရင္းႏွီးေနၾကလုိ႔ စိတ္ထဲအဲေလာက္ အေလးအနက္မထားေတာ႔တာ. တစ္ခ်ိဳ႔ေမာင္ႏွမေတြကုိၾကည္႔. အစ္မေတြမ်ား ေမာင္ေလးကုိ အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ ခ်စ္ေနလုိက္ၾကတာ သူတုိ႔ရည္းစားေတြကုိခ်စ္တာထက္ေတာင္ ပုိေသး. သူတုိ႔ ပူေလာင္ၾကတာေပါ႔. လင္မယားေတြ နွစ္ရွည္လမ်ား ေပါင္းသင္းလာျပီးၾကရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သိပ္မခ်စ္ေတာ႔သလုိ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္. တကယ္ေတာ႔ မခ်စ္ေတာ႔တာ မဟုတ္ပါဘူး. ရင္းႏွီးလြန္းသြားၾကတာ. ရင္းႏွီးလြန္းသြားၾကျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရင္လုိ ေဒါက္ေထာက္ၾကည္႔တာမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ႔ဘဲ. 'နင္လည္း နင္႔ဟာနင္ေန၊ ငါလည္း ငါ႔ဟာငါေနမယ္' ဆုိသလုိ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ. အဲဒါကုိ ၁၅၀၀ ကေန ေျပာင္းသြားတဲ႔ ၅၂၈ လုိ႔ေခၚမလားပဲ..

တစ္ခ်ိဳ႔စုံတဲြေတြက်ေတာ႔ ေသသည္ထိ ရင္ခုန္ေနၾကတုန္းပါပဲ. ဒါေပမယ္႔ မပူေလာင္ျပန္ဘူး.

ဒီေတာ႔ကာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အခ်စ္ရဲ႔သေဘာဟာ ၅၂၈၊ ၁၅၀၀ စတဲ႔ နံပါတ္ေတြနဲ႔ မဆုိင္ဘူး. ရင္းႏွီးယုံၾကည္စိတ္ခ်တဲ႔ အခ်စ္နဲ႔ သ၀န္တုိစိတ္ျပင္းထန္တဲ႔ အခ်စ္ဆုိတာပဲ ရွိတယ္. ဒါ ကၽြန္ေတာ္႔အျမင္ေပါ႔ေနာ္.

မိခင္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႔တစ္ဦးတည္းေသာ သား/သမီးကုိ အရမ္းခ်စ္၊ အရမ္းအလိုလုိက္ျပီး အဲဒီ႔ သား/သမီး အိမ္ေထာင္က်သြားခဲ႔တာကိုေတာင္ အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ လုိက္ျပီး ၾကီးၾကပ္ကြပ္ကဲ ပါ၀င္ေနခဲ႔တာေၾကာင္႔ သားသမီးရဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပျဖစ္ရတဲ႔ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြလည္း ၾကားဖူးၾက၊ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။ အဲဒါကုိ ဘယ္လုိနားလည္မလဲ? မိဘေမတၱာဆုိျပီးေတာ႔ တသမတ္တည္း အေကာင္းထဲကုိ ဆဲြထည္႔ေတာ႔မွာလား.

ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ အဲလုိမျမင္ဘူး. အဲဒါ ပူေလာင္တဲ႔ မိဘေမတၱာပါ. အတၱၾကီးတဲ႔ မိဘေမတၱာပါ. ကၽြန္ေတာ္ မိဘေတြကုိ ျပန္ေ၀ဖန္ေနတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူး. ဒါေပမယ္႔ မိဘတုိင္းဟာ မိဘပီသစြာ မခ်စ္တတ္၊မေစာင္႔ေရွာက္တတ္ၾကဘူး ဆုိတာကုိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံယုံၾကည္ထားတယ္. ရင္အုပ္မကြာ ေစာင္႔ေရွာက္တုိင္း မိဘေမတၱာမဟုတ္ပါဘူး တစ္ခ်ိန္မွာ သားသမီးဟာ ကိုယ္႔ရင္အုပ္၊ ကုိယ္႔အရိပ္ထဲက ထြက္ခြာျပီး သူ႔လမ္းသူေလွ်ာက္ရမွာပါ. အဲဒါကုိ လက္ေတြ႔က်က်သိနားလည္ထားျပီး ေလာကၾကီးကုိ ဘယ္လုိရင္ဆုိင္ရမယ္၊ ဘယ္လုိသေဘာထားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရမယ္ဆုိတာ၊ ဘယ္လုိသတိၱရွိရွိ ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ္၊ ဘယ္လုိလူမႈေရးေတြ နားလည္တတ္ကၽြမ္းရမယ္ဆုိတာေတြကုိ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ သင္ေပးရမွာ. ျပီးေတာ႔ စိတ္ခ်ယုံၾကည္စြာ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ထိန္းေက်ာင္းခြင္႔ျပဳထားရမွာ။ ဒါမွ မိဘပီသတဲ႔ မိဘေမတၱာျဖစ္မယ္. မိဘဆုိတုိင္း အမွန္ေတြ ေျပာေနတာလုိ႔ ယူဆတဲ႔ သားသမီးေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မပါဘူး. ဒါ ရုိင္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး. ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေမ ျပႆနာ ခဏခဏတက္တယ္. အေမငိုတယ္. အစ္မေတြက ေျပာတယ္. မိဘစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္တဲ႔ သားသမီး၊ မိဘမ်က္ရည္က်ေအာင္ လုပ္တဲ႔ သားသမီး ဘယ္ေတာ႔မွ မၾကီးပြားဘူးတဲ႔..

ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္က မိဘေျပာတုိင္း နားေထာင္လက္ခံတတ္တဲ႔သူ မဟုတ္ခဲ႔သလုိ ကၽြန္ေတာ္႔အေမကလည္း မ်က္ရည္လြယ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္ေလ..

ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္တဲ႔ တားျမစ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြအတြက္ မိဘေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းခုန္ခဲ႔တယ္. သေဘာထားကဲြလဲြခဲ႔တယ္.

အခ်ိန္တန္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ မိဘရင္ခြင္ထဲက ခြဲခြာလာခဲ႔ရတယ္. ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္၊ ကၽြန္ေတာ္႔ယုံၾကည္ခ်က္၊ ကၽြန္ေတာ္႔သေဘာထားေတြနဲ႔ ေလာကၾကီးကုိ လက္ေတြ႔က်က် ရင္ဆုိင္ခဲ႔ရတယ္.

အေတြ႔အၾကဳံႏုနယ္လုိ႔ သူမ်ားေတြက ကုိယ္႔ကုိ လာေက်ာသြားတာ၊ ဖ်ံက်သြားတာ၊ အသုံးခ်သြားတာေတြ ခံရတယ္. ဒီလုိနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းကုိ ခံစားခ်က္ေတြ အရင္းျပဳျပီး သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ႔ရတယ္. မိဘေတြကသာ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ သားသမီးေတြ သိနားလည္ေအာင္ ပညာေပး ဆုိဆံုးမ လက္ေတြ႔က်က် သင္ေပးခဲ႔ၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ...

ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ႔ ဒီတစ္ပုိင္းကေတာ႔ မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြရဲ႔ စိတ္အေန ခံစားခ်က္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္သင္႔ျပီး နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ညႈိႏႈိင္း ေျပာဆုိ ဆုံးမသင္႔တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္. ဒါမွ တစ္ေန႔ ဒီေလာကၾကီးထဲကေန မိဘေတြ မ်က္ကြယ္ျပဳသြားခဲ႔ရင္ေတာင္ သားသမီးေတြအေနနဲ႔ အမွားအယြင္းနည္းစြာ ေလာကၾကီးအလယ္မွာ ရပ္တည္က်င္လည္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္.

နံပါတ္ေတြက အဓိက မက်လွပါဘူး. မိဘေတြက သားသမီးေတြအေပၚ နားလည္သင္႔သလုိ သားသမီးေတြကလည္း မိဘေတြရဲ႔ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ နားလည္သင္႔ပါတယ္. ဇနီးခင္ပြန္းၾကား၊ ခ်စ္သူေတြၾကားမွာလည္း အဲဒီ႔လုိပါပဲ.

လင္ေယာက်ၤားေတြအေနနဲ႔ကလည္း ခ်စ္တယ္ဆုိျပီး မိန္းမကုိ အိမ္ေထာင္ေရးထိန္းသိမ္းမႈ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ပစ္မထားသင္႔ပါဘူး. ေလာကၾကီးအေၾကာင္း၊ စီးပြားေရး၊ ၾကီးပြားေရး အေၾကာင္း၊ လူရည္လည္ဖုိ႔ အေၾကာင္း၊ သားသမီးေတြကုိ ဘယ္လုိပဲ႔ျပင္ဆုံးမသင္႔တယ္ဆုိတဲ႔ အေၾကာင္းေတြကုိလည္း သင္ၾကားေပးသင္႔ပါတယ္. အဲဒါ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ တာ၀န္ပါ.

မဟုတ္ရင္ေတာ႔ မသကာ သြားရင္းလာရင္း ျဖဳိးခနဲ ဖ်တ္ခနဲ ကုိယ္ ေသသြားျပီဆုိပါေတာ႔. မိန္းမချမာမွာ ကေလးေတြ တစ္ျပဳံၾကီးနဲ႔ 'အမေလး... ေရႊေတာင္ၾကီး ျပိဳပါေပါ႔လား...' ဆုိျပီး ငုိခ်င္းခ် က်န္ခဲ႔ရလိမ္႔မယ္. သားသမီးေတြလည္း ဒုကၡေရာက္ရလိမ္႔မယ္.

ကုိယ္က ေရႊေတာင္ျဖစ္ရင္ မယားက ေငြေတာင္ျဖစ္ေအာင္ သင္ၾကားျပသေပးဖုိ႔ ေယာက်ၤားေကာင္းတုိင္းမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္. စည္းစိမ္ဥစၥာအရ ေငြေတာင္ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မယ္. ဒါေပမယ္႔ အေတြးအေခၚအရ၊ လိမၼာေရးျခားမႈအရ ေငြေတာင္ျဖစ္ေအာင္ သင္ၾကားျပသေပးသင္႔တယ္.

အရွင္းလင္းဆုံး ဥပမာေပးမယ္ဗ်ာ.

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ၾကံခံခဲ႔ရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ႔ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွစ္ႏွစ္သမီးအရြယ္ေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္. ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႔ ဒီလုိ ေအာင္ျမင္လာခဲ႔တာ၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အရ ၾကံ႔ခုိင္သန္စြမ္းျပီး မယုိင္မလဲဘဲ ေလာကၾကီးအလယ္မွာ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ေနေနႏုိင္တာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင္႔လဲ. ဘယ္သူ႔ရဲ႔ ထိန္းသိမ္းကြပ္ကဲမႈေတြေၾကာင္႔လဲ..

သူကုိယ္တုိင္ရဲ႔ အစြမ္းအစ၊ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးေတြ ပါေနသလုိ သူ႔မိခင္ၾကီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႔ သင္ၾကားပဲ႔ျပင္မႈေတြကလည္း အခရာ ျဖစ္ခဲ႔တယ္လုိ႔ ဆုိရင္ မမွားႏိုင္ပါဘူး.

ေဒၚခင္ၾကည္ဟာ ခင္ပြန္းမရွိေတာ႔ေပမယ္႔ သားသမီးေတြကုိ ေကာင္းစြာ ထိန္းေက်ာင္းျပဳျပင္ႏုိင္ခဲ႔တယ္. အဲ. သူလုိခ်င္သလုိ မျဖစ္လာခဲ႔တဲ႔ သားသမီးေတြလည္း ရွိမွာေပါ႔. (သေဘာေပါက္မယ္ ထင္ပါတယ္.) အဲဒါကေတာ႔ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႔ ညာဥ္၊ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးနဲ႔ သက္ဆုိင္သြားျပီေလ..

ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ႔ ပြိဳင္႔က စည္းစိမ္အရ ေအာင္ျမင္ျပည္႔စုံေနဖုိ႔ထက္ အေတြးအေခၚအရ က်န္းမာၾကံ႔ခုိင္ေနဖုိ႔ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္ ဆုိတာပါပဲ.

ပုခက္လႊဲေသာလက္သည္ ကမာၻကုိ ပုိင္စုိးသည္ ဆုိတာ အလကားေျပာခဲ႔တာ မဟုတ္ပါဘူး.

လက္ဦးဆရာ၊ မည္ထုိက္စြာသား၊ ပုဗာစရိယ၊ မိႏွင္႔ဖ ဆုိတာဟာလည္း တမင္သက္သက္ လက္တည္႔စမ္းျပီးေရးစပ္ခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ မဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး.

ဒါေၾကာင္႔ တစ္ေန႔ မိဘေတြ ျဖစ္လာမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကုိယ္တုိင္ဟာလည္း အခု ငယ္စဥ္ကတည္းက သားသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကုိယ္႔ကုိ မိဘေတြက ဘယ္လုိေျပာတာကုိ ပုိၾကိဳက္တယ္၊ ဘယ္လုိဆက္ဆံရင္ မၾကိဳက္ဘူးဆုိတာေတြကုိ ေလ႔လာစူးစမ္းထားသင္႔တယ္၊ နားလည္တတ္ကၽြမ္းထားသင္႔တယ္. ဒါမွ တစ္ေန႔ ကုိယ္မိဘေနရာေရာက္ေတာ႔ ကုိယ္႔သားသမီးကုိ အေကာင္းဆုံး ခ်ဥ္းကပ္ ဆုံးမႏိုင္တာေပါ႔..

သားသမီးေတြကုိ ဘယ္လုိ ဆုံးမရမယ္၊ ဘယ္လုိသြန္သင္ရမယ္ဆုိတာကုိ စာအုပ္ေတြထဲက ေလ႔လာသင္ယူေနတာထက္ ကုိယ္တုိင္ ငယ္စဥ္က ဘယ္လုိ ျပဳမူဆက္ဆံခဲ႔ရတယ္၊ ဘယ္လုိခံစားခဲ႔ရတယ္ဆုိတာေတြကုိ မွတ္သားနာယူခဲ႔တာက ပုိျပီး လက္ေတြ႔ဆန္ပါလိမ္႔မယ္. အသုံး၀င္ပါလိမ္႔မယ္.

ဒါေၾကာင္႔ ဒီေနရာမွာလည္း ၁၅၀၀ ေတြ၊ ၅၂၈ ေတြစတဲ႔ နံပါတ္ေတြနဲ႔ မပတ္သက္ျပန္ပါဘူး.

ေရွ႔ေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးဆင္ျခင္ ျပင္ဆင္တတ္ဖုိ႔နဲ႔ စိတ္သေဘာထား ျပည္႔၀ရင္႔က်က္ဖုိ႔ဟာ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ျမဲဖုိ႔အတြက္ အေရးၾကီးရုံသာမက ကုိယ္႔ရဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ အနာဂတ္အတြက္လည္း ၾကိဳတင္အကြက္ခ် ျပင္ဆင္ျပီးသား ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္.

သုိးေဆာင္းစကားပုံတစ္ခုရွိတယ္.

A good marriage is one which allows for change and growth in the individuals and the way they express their love.
- Pearl S. Buck

ေအာင္ျမင္တဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးဆုိတာ တစ္ဦးရဲ႔ ေျပာင္းလဲတုိးတက္မႈကုိ တစ္ဦးက နားလည္ခြင္႔လႊတ္လက္ခံတတ္ဖုိ႔နဲ႔ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး စိတ္ခ်ယုံၾကည္စြာ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတတ္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္.
(ပါးလ္အက္စ္ဘက္ခ္)

တစ္ခ်ိဳ႔ လင္မယားေတြ ငယ္ငယ္တုန္းက တက်က္က်က္ ရန္ေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၾကေပမယ္႔ ၾကီးလာေတာ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ေတာင္ မခံႏုိင္ေအာင္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတတ္ၾကတာ၊ ရိုင္းပင္းကူညီၾကတာ၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြလုိ ခ်စ္ခင္စြာ ေနထုိင္လာတတ္ၾကတာ ျမင္ဖူးၾကားဖူးမယ္ထင္ပါတယ္. ဒါဟာ ေမတၱာစစ္ရဲ႔ ျပယုဂ္ပါပဲ.

ေမတၱာစစ္မွာ ရယူလုိမႈထက္ ေပးဆပ္လုိမႈ ပုိကဲေနတတ္ပါတယ္. လုံး၀ မရယူျပန္တာလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး. အဲဒီလုိ သေဘာထားႏုိင္ရင္ေတာ႔ ေကာင္းတာေပါ႔. ဒါေပမယ္႔ ပုထုဇဥ္မွန္ရင္ ကိုယ္႔ခ်စ္သူကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင္႔ေတာ႔ ရခ်င္ၾကေသးတာပဲေလ.

'အခ်စ္ဆုိတာ...
ေပးဆပ္ျခင္းလုိ႔ ေျပာခ်င္ေျပာပါေစကြာ.
ဘယ္သူနဲ႔မွ မင္းကုိ သေဘာမတူဘူး. သိရဲ႔လား
နည္းနည္းမွ သေဘာထားမၾကီးႏုိင္ပါ..

..
..
ကုိယ္ျမတ္ႏုိးခဲ႔ရတဲပန္းပြင္႔ေလးကုိသာ
အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ ကုိယ္႔မွာ ခ်စ္ေနတာ
ရင္မွာဖူးပြင္႔ခဲ႔စ အခ်ိန္တည္းက ခ်စ္သူအား
တစ္ပါးသူ နမ္းခြင္႔ ေပးရမလား...'

ကုိထူးအိမ္သင္ရဲ႔ စံပယ္ပြင္႔ေလး သီခ်င္းစာသားပါ.

ကုိယ္႔ခ်စ္သူကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင္႔ရျခင္းဟာလည္း ေအာင္ျမင္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ.
(ဒီစကားကေတာ႔ မေလး ရဲ႔ ရုပ္ရွင္လက္မွတ္ေလးႏွစ္ေစာင္ ၀တၳဳတုိေလးထဲက ေနာက္ဆုံးစာေၾကာင္းေလးကုိ ကုိးကားလုိက္တာပါ.)

ပုိင္ဆုိင္ခဲ႔ျပီးကာမွ စလယ္၀င္အုိးေလး ဖင္မမည္းခင္ ကဲြျပဲၾကရတဲ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ.

ဘာေၾကာင္႔လဲ..

စိတ္သေဘာထား မတုိက္ဆုိင္သျဖင္႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကြာရွင္းျပတ္စဲျပီးေၾကာင္း.......... စုံစမ္းေမးျမန္းျခင္း သည္းခံပါ...

ဘာေၾကာင္႔ ဒီလုိေတြ ျဖစ္ရတာလဲ...

ကိုယ္႔ခ်စ္သူကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင္႔ရတုိင္း ကိုယ္႔အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ေအာင္ျမင္အဆင္ေျပလိမ႔္မယ္လုိ႔ တစ္ထစ္ခ် မယုံၾကည္ထားသင္႔ပါဘူး. တစ္ခ်ိဳ႔ အိမ္ကေပးစားတာကုိ ယူေပမယ္႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္ခြင္႔လႊတ္တတ္ၾကလုိ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးခါမွ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးသြားတတ္ၾကတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္. အဓိကက ကိုယ္ရဖုိ႔ မရဖုိ႔ထက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနထုိင္ခြင္႔ေပးျပီး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးေနတတ္ၾကဖုိ႔ပါ.

ကၽြန္ေတာ္ မပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေတာ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္. သူ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္. သူ႔ကုိ လက္လႊတ္လုိက္ရျပီ ဆုိတဲ႔ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ကမာၻပ်က္မတတ္ ရူးသြပ္ခံစားခဲ႔ရတယ္. ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ လုပ္ေတာ႔မယ္ကြာဆုိတဲ႔ မုိက္ရူးရဲ အေတြးအေခၚေတြ ၀င္လာခဲ႔တယ္. အဲဒီ႔လုိေတြ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေတာ႔ ပထမ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္. ဒုတိယ. ကၽြန္ေတာ္႔ခ်စ္သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္.

တစ္ခ်ိဳ႔အရာေတြက ေလာကၾကီးထဲမွာ ၾကိဳတင္သတ္မွတ္ထားခဲ႔သလုိ ကံၾကမၼာရဲ႔ ဆန္းၾကယ္တဲ႔ ကစားကြက္ေတြ ရွိေနတတ္ေသးတယ္ဗ်. ကုိယ္က ဒီလုိေမွ်ာ္လင႔္ထားေပမယ္႔လည္း မေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ ျဖစ္ရပ္ေလးေတြက ကုိယ္႔ရဲ႔ ဦးတည္ခ်က္ကုိ ေျပာင္းလဲ လႈပ္ခတ္သြားေစႏုိင္တာေတြလည္းရွိတယ္.

ဒီေတာ႔ဗ်ာ. ေနာက္ဆုံးမွာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကုိ အဆုံးစြန္ထိ ေလွ်ာ႔ခ်ပစ္လုိက္တယ္. ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တာ သူမကုိ ျဖစ္သင္႔တာေလ. တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္႔ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနခဲ႔မိတာကုိး. ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဆင္းရဲမွာ မလုိလားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မေပါင္းဖက္ႏုိင္ေတာ႔တာကုိ ခံျပင္းလုိ႔ ေဒါသထြက္ နာက်ည္းခံစားေနတာေလ. သူမ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေတြမ်ား စဥ္းစားေပးခဲ႔လုိ႔လဲ... သူမလည္း ကၽြန္ေတာ္႔လုိ ခံစားေနရမွာ အေသအခ်ာေပါ႔.

တစ္ခ်ိဳ႔ကိစၥေတြမွာ ျပီးဆုံးသြားျပီဆုိတာကုိ ျပီးဆုံးသြားျပီလုိ႔ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ လက္ခံနားလည္တတ္ေအာင္ ဆုံးမတတ္ရတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္ဗ်. မဟုတ္ရင္ေတာ႔ သူလည္း အက်ိဳးမရွိ ကုိယ္လည္း အက်ိဳးမရွိ ဇာတ္ေမ်ာၾကီးတစ္ပုဒ္ကုိ ကေနရသလုိ အခ်ိန္လည္းကုန္၊ လူလည္း စိတ္ဆင္းရဲ၊ ဘယ္သူမွလည္း အက်ိဳးမရွိ ျဖစ္ရလိမ္႔မယ္.

ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိ မပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေတာ႔ေပမယ္႔ သူမအတြက္ အေကာင္းဆုံး မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ႔ ေနေပးႏုိင္ပါေသးတယ္ လို႔ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိ ႏွစ္သိမ္႔လုိက္တယ္.

အေ၀းဆုံးကုိ ထြက္ခြာသြားခ်င္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ေျခလွမ္းေတြ သူမနဲ႔ အနီးဆုံးမွာ ညင္သာစြာ ျပန္ရပ္ခဲ႔တယ္.

အဲဒီ႔အခုိက္အတန္႔ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာ ဘာနဲ႔မွမတူတဲ႔ ခြန္အားတစ္ရပ္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ႔တယ္.

အဲဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ ယုံၾကည္ရဲရင္႔စြာ နာမည္ေပးလုိက္ပါတယ္. ေမတၱာ ရယ္လုိ႔...

'ႏွလုံးသားမွာ ထားခြင္႔ မရွိေတာ႔ရင္လည္း
တစ္ခါခ်စ္ခဲ႔ဖူးလုိ႔ ၀မ္းသာတယ္...
...
အေကာင္းဆုံးကုိ ေရြးခြင္႔ မရွိေတာ႔ရင္လည္း
ဒီဘ၀ဒီမွ်နဲ႔ ျပီးေစကြယ္..
..
မေမ႔ႏုိင္ျခင္းနဲ႔ပဲ ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔တယ္.
အခ်စ္ရယ္ ေနရစ္ေတာ႔ကြယ္
သြားေတာ႔မယ္...'

ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္ရဲ႔ သီခ်င္းစာသားေလးေတြပါ. သိပ္ကုိေလးနက္တယ္. သိပ္ကုိ အဓိပၸါယ္ရွိလြန္းပါတယ္.

သိပ္ခ်စ္ရင္ သိပ္ခံစားရတယ္. သိပ္ခံစားရရင္ သူနဲ႔ မေပါင္းဖက္ႏုိင္ေတာ႔တာကို သိရတဲ႔အခါမွာ ပူေလာင္ကၽြမ္းေျမ႔ျပီး အေ၀းကုိ ထြက္ေျပးသြားခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္. ဒါသဘာ၀ပါပဲ.

အဲဒီ႔အေ၀းကုိ ထြက္ေျပးသြားခ်င္တဲ႔စိတ္ေနရာမွာ. သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္အျဖစ္ ငါေနေပးႏုိင္ရင္ သူ႔ဘ၀ေလး ဘယ္ေလာက္မ်ား အဆင္ေျပသာယာလုိက္မလဲ ဆုိတဲ႔ သေဘာထားတစ္ခုကုိ အစားထုိးေပးႏုိင္တဲ႔ အခုိက္အတန္႔မွာ ခင္ဗ်ားဟာ နံပါတ္ေတြ ကင္းမဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာစစ္ကုိ ရရွိခံစားရပါလိမ္႔မယ္.

အဲဒီ႔အခုိက္အတန္႔ေလးဟာ ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ ေအာင္ႏုိင္တဲ႔ ေမတၱာအဆင္႔ပါပဲ... တစ္ခါေလာက္ေလး ခံစားၾကည္႔ဖူးခဲ႔ရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားဟာ အဲဒါကုိ တစ္သက္လုံး မေမ႔ႏုိင္ေအာင္ တသသ ျဖစ္ျပီး ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိလည္း အရမ္းကုိ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္.

'တကယ္ဆုိရင္ အခ်စ္ဟာ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ ျပႆနာ...
အခ်စ္ဟာ အေျဖရွာမရတဲ႔ ပုစာၦ
ငါကုိယ္တုိင္ အခ်စ္ဟာ ဘာလဲမသိေတာ႔ပါ
တစ္ခါတစ္ရံ အခ်စ္ဆုိတဲ႔ အရာနဲ႔
ဆုံဆည္းလုိက္ခ်င္လည္း
တစ္ခါတစ္ရံေတာ႔ အခ်စ္နဲ႔ ေ၀းခ်င္တယ္...'

ကုိထူးအိမ္သင္ဆုိခဲ႔ဖူးတဲ႔ 'အခ်စ္ဆုိသည္မွာ' သီခ်င္းစာသားေလးပါ.

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခ်စ္ခဲ႔ဖူးၾကတယ္.

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခ်စ္ကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ေတာင္႔တခဲ႔ဖူးၾကတယ္.

ဒါေပမယ္႔ အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲဆုိတာကုိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆက္လက္ေလ႔လာ သင္ယူရဦးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ခင္ဗ်ာ.

အားလုံးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔စြာနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားအေၾကာင္းကုိ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ႏုိင္ၾကပါေစ...

ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္

ရန္ေအာင္