ေၾကညက္စြာ ၀ါးစားပါ....

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ.

ကၽြန္ေတာ္ စာမေရးျဖစ္တာ ၾကာသြားျပီ. နည္းပညာပုိ႔စ္ေတြ ေရးဖုိ႔လည္း စိတ္မပါဘူး ျဖစ္ေနတယ္. စိတ္ပန္းလူပန္း ျဖစ္ေနတာေၾကာင္႔လည္း ပါမယ္ထင္တယ္ဗ်ာ. ျပီးခဲ႔တဲ႔ ႏုိ၀င္ဘာလတုန္းကဆုိရင္ ပုိ႔စ္စုစုေပါင္း ၃ ခုလားပဲ ေရးျဖစ္ခဲ႔တယ္.

ထားပါေတာ႔ေလ. ဘေလာ႔ဂ္ေရးတယ္ဆုိတာကလည္း စိတ္ခံစားမႈျပ႒ာန္းျပီး မုဒ္၀င္မွေရးတာ ပိုေကာင္းတာေပါ႔. မဟုတ္ဘူးလား.

ကၽြန္ေတာ္ အရင္တုန္းကဆုိ ပုိ႔စ္ေတြမ်ား ေဟာတစ္ခု ေဟာတစ္ခု ထြက္ခဲ႔တာဗ်. ခုလည္း ေခါင္းထဲမွာ ထြက္တာပဲ. ဒါေပမယ္႔ လက္ေတြ႔ခ်ေရးမယ္႔ အခ်ိန္က်ေတာ႔ ဘာရယ္ေၾကာင္႔မွန္းမသိ၊ အားလုံး ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္တယ္.

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ႔ဂါျဖစ္လာတာကလည္း စာေရးခ်င္လုိ႔ကုိ ျဖစ္လာတာ. ေရႊေရာင္အတိတ္ေတြကုိ ျပန္တူးဆြရရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ႔ဂါစျဖစ္ခါစမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ႔တယ္. အားလုံး ေမာင္ႏွမေတြလုိပဲ စၾကေနာက္ၾက၊ လည္ၾကပတ္ၾက၊ ပုိ႔စ္ေလးေတြေရးျပီး ေျပာင္ၾက၊ ဆီေဘာက္စ္ေလးေတြထဲမွာ လွည္႔ေအာ္ျပီး အခ်င္းခ်င္း စၾကနဲ႔ေပါ႔. ခုလည္း ဒီလုိပါပဲ. သူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္း၊ သူ႔မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းနဲ႔သူ ရွိေနၾကတာပါပဲ. တစ္ခုေတာ႔ရွိတာေပါ႔. အခုဟာက လူရႈပ္ေတြ၊ လူရုိင္းေတြ မ်ားလာတယ္ဗ်. အသားလြတ္ၾကီး ကုိယ္႔ဆီေဘာက္စ္မွာ လာဆဲတာတုိ႔၊ ေကာ္မန္႔မွာ လူတတ္ၾကီးလုပ္ျပီး လာေအာ္တာတုိ႔ေတြ ခဏခဏ ၾကဳံေတြ႔ရႏုိင္ပါတယ္. ပုိဆုိးတာကေတာ႔ ပုိ႔စ္ေတြ၊ ဘေလာ႔ဂ္ေတြေတာင္လုပ္ျပီး ကုိယ္႔ကို ဘလုိင္းၾကီး လာဖဲ႔တာေတြ ျဖစ္လာေရာ.

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ႔ဂ္ေရးခဲ႔တဲ႔ သက္တမ္းကို ျပန္ျပီး သုံးသပ္မိတယ္. သိပ္မၾကာေသးပါဘူး. ၂၀၀၆ ဒီဇင္ဘာထဲမွ အဂၤလိပ္လုိ စေရးျပီး ဘေလာ႔ဂ္လုပ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္. ဟုိေရးဒီေရးပါပဲ. ၂၀၀၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလထဲက်မွ စျပီး ျမန္မာလုိ ေရးႏုိင္ခဲ႔တယ္. ဒီလုိနဲ႔ ဒီေလာကထဲမွာ က်င္လည္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ႔တဲ႔ အရင္တုန္းက ဘေလာ႔ဂါေတြ အခ်င္းခ်င္းျငိခဲ႔ၾကတဲ႔ ျပႆနာေလးေတြအေၾကာင္း သိလာခဲ႔ရတယ္. အုပ္စုလုိက္ အခ်င္းမ်ားၾက၊ သူ႔ထက္ငါသာေအာင္ ေျပာၾကဆုိၾကတဲ႔ အေၾကာင္းေတြကုိလည္း ေလ႔လာသုံးသပ္လာခဲ႔ရတယ္. ဒါေပမယ္႔ ခုျဖစ္ေနတာေတြေလာက္ သိပ္မဆုိးလွသလုိပဲ.

ေ၀ဖန္တယ္ဆုိတာ လုိအပ္ပါတယ္. ဒီလုိပဲ. ေ၀ဖန္တာကို ခံယူတတ္ဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါတယ္. တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ တစ္စုံတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းကိစၥနဲ႔ ေ၀ဖန္အျပစ္တင္ေတာ႔မယ္ဆုိရင္ သူ႔ေနရာမွာ ငါသာဆုိရင္ ဘယ္လုိေျပာရင္ ပုိနား၀င္မလဲ ဆုိတဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ေမြးတတ္ဖုိ႔ အေရးၾကီးပါတယ္. မဟုတ္ရင္ေတာ႔ တစ္ဖက္လူက ကုိယ္ေျပာမွာကုိ နားမ၀င္မယ္႔အျပင္ ကိုယ္႔ကုိပါ ရန္မူတုံ႔ျပန္ စကားလွန္ပက္ႏုိင္ပါတယ္. 'ႏႈတ္ခ်ိဳလွ်ိဳတစ္ပါး' ဆိုတာရွိသလုိ၊ 'အေျပာမတတ္ေတာ႔ ဆဲသလုိ' ဆုိတာလည္း ရွိတယ္မဟုတ္လား.

တစ္ဖက္က ျပန္ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္လည္း မွန္တာေျပာတာပဲကြာ. ဘယ္လုိေျပာေျပာ အားလုံးသိသြားဖုိ႔ အေရးၾကီးတယ္ ဆုိတဲ႔ စိတ္ေစတနာ ျပ႒ာန္းျပီး ဖိႏွိပ္ေျပာဆုိတာေတြ ရွိတတ္မွာပါပဲ. လူတုိင္းဟာ မရုိင္းစုိင္းတတ္ၾကသလုိ လူတုိင္းဟာလည္း စာနာေထာက္ထားျခင္း၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ စကားအရာမွာ လိမၼာပါးနပ္ျခင္း မရွိႏုိင္ပါဘူး.

ဟုတ္ျပီ. ဒါကိုပဲ ထပ္ခ်ဲ႔လုိက္မယ္. လူတုိင္းဟာ ေ၀ဖန္တာကိုေတာ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ လုပ္တတ္ၾကတယ္. ဘယ္ေလာက္အတုိင္းအတာအထိ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္မယ္ ဆုိတာကုိက်ေတာ႔ ပညာအသိနဲ႔ မထိန္းခ်ဳပ္တတ္ၾကျပန္ဘူး. အဲဒါကုိ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္သူ႔အမွားလုိ႔ ထင္လဲ.

ကုိယ္႔အမွားပဲေပါ႔ဗ်ာ.

လူေတြကုိ လုိက္လံထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ႔ ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး. ဒါေပမယ္႔ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ပဲ႔ျပင္ဖုိ႔ ဆုိတာကေတာ႔ ျဖစ္ႏုိင္တယ္. ဒီေတာ႔လည္း ေ၀ဖန္ခံရတဲ႔အခါမွာ ေ၀ဖန္သူရဲ႔ ပညာ၊ ေစတနာ၊ မွန္ကန္မႈစတာေတြကုိ ေထာက္ရႈျပီးေတာ႔ 'ဟုတ္ျပီ. ဒါေတာ႔ ငါမွားတယ္. ငါျပင္သင္႔တယ္.' ၊ 'ဒါကေတာ႔သူတုိ႔ သက္သက္ငါ႔ကုိ ေျပာေနတာ. ငါမွမဟုတ္တာ. စိတ္ဆုိး၀မ္းနည္းစရာ မလုိဘူး' စသည္ျဖင္႔ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိ၊ ကုိယ္႔စိတ္ကုိ ေလ႔က်င္႔ ထိန္းေက်ာင္းတတ္ဖုိ႔ လုိလာပါတယ္.

ကၽြန္ေတာ္ ေ၀ဖန္ခဲ႔ဖူးပါတယ္.

ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ေ၀ဖန္တာလည္း ခံခဲ႔ရဖူးပါတယ္.

တစ္ျခားလူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ေ၀ဖန္ခဲ႔စဥ္တုန္းက စကားအရာမွာေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပညာအရာမွာေသာ္လည္းေကာင္း မျပည္႔၀ခဲ႔ေသးလုိ႔ ျပႆနာတက္ခဲ႔တာေတြ အမ်ားၾကီး ၾကဳံခဲ႔ရဖူးပါတယ္.

ကၽြန္ေတာ္႔ကို တစ္ျခားလူေတြက လာေ၀ဖန္ေတာ႔လည္း အေတြ႔အၾကဳံႏုနယ္မႈေၾကာင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တလြဲမာနေၾကာင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပညာဥာဏ္တိမ္လုိ႔ေၾကာင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း အၾကီးအက်ယ္ စိတ္ဆုိး အမ်က္ထြက္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ေတြလည္း ျဖစ္ခဲ႔ဖူးပါတယ္.

အခ်ိန္ဟာ အေကာင္းဆုံး သမားေတာ္ပါ. အေတြ႔အၾကဳံဟာ အေကာင္းဆုံး ဆရာတစ္ဆူပါ.

အတိတ္မွာ မွန္ခဲ႔တာေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္အားတက္တယ္. ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူတယ္. အတိတ္မွာ မွားခဲ႔တာေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ဆုံးမတယ္. အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္. ပုိမုိေကာင္းမြန္တဲ႔ အနာဂတ္ကုိ ေရွးရႈတယ္. ကၽြန္ေတာ္ဟာ အျပစ္ကင္းစင္သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး. တစ္ျခားလူေတြကုိလည္း အျပစ္ကင္းသူေတြရယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္မေမွ်ာ္လင္႔ပါဘူး.

ေစတနာမွန္မယ္၊ သစၥာမွန္မယ္၊ ေျပာဆုိျပဳမူပုံမွန္ကန္မယ္ ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ ငယ္ရြယ္သူပင္ ျဖစ္လင္႔ကစား သူ႔အဆုံးအမကုိ ရုိေသစြာ ကၽြန္ေတာ္ ခံယူပါမယ္.

အဲလုိမွမဟုတ္ဘဲ ႏုိင္႔ထက္စီးနင္းနဲ႔ လႊမ္းမုိးျခယ္လွယ္ခ်င္တဲ႔သေဘာနဲ႔ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ဖိနင္းေျပာဆုိလာရင္ေတာ႔ အဲလုိလူမ်ိဳးကုိ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံးျပန္လည္တုံ႔ျပန္တတ္ပါတယ္.

အဲဒါကေတာ႔ သူ ဘာေျပာေျပာ လ်စ္လ်ဴရႈထားလုိက္ျခင္းပါပဲ.

တစ္ခုေတာ႔ရွိတယ္. ျပႆနာတစ္ခုရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရင္ ကာယကံရွင္ဆုိတာရွိတယ္၊ ပဲြၾကည္႔ပရိသတ္ဆုိတာရွိတယ္. ဇာတ္လုိက္ဆုိတာရွိတယ္၊ ဗီလိန္ဆုိတာရွိတယ္.

ပရိသတ္ထဲမွာကုိပဲ မွန္ကန္တည္႔မတ္စြာ ရႈျမင္သုံးသပ္တတ္သူေတြ ရွိသလုိ၊ လြယ္ကူစြာနဲ႔ပဲ အေတြးအေခၚေတြ လႊမ္းမုိးခံရႏုိင္သူေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္.

ဘာေတြဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လုိက္လံ မထိန္းခ်ဳပ္ပါဘူး. ဘယ္လုိအေတြးအေခၚမ်ိဳး၊ အယူအဆမ်ိဳးကိုမွလည္း ရုိက္မသြင္းပါဘူး. ၀ါဒလည္း မျဖန္႔ပါဘူး.

ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္ရာကို ဘယ္သူ႔ကုိမွ မထိခုိက္ေစဘဲ လုပ္တယ္. ေရးတယ္.

ကၽြန္ေတာ္နားလည္တတ္ကၽြမ္းရာကုိ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေစာ္ကားဘဲ သင္ယူတယ္. ေ၀မွ်တယ္.

ကၽြန္ေတာ္ ခံစားမိရာေတြကုိ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မနစ္နာေစဘဲ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ထုတ္တယ္. သီက်ဴးတယ္.

ဒါပါပဲ.

ကၽြန္ေတာ္႔ရပ္တည္ခ်က္၊ ကၽြန္ေတာ္႔ခံယူခ်က္ကုိ ေျပာသင္႔သေလာက္ေတာ႔ ေျပာသင္႔တယ္လုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္. ကုိယ္က ဘာမွမေျပာဘဲ 'လူေတြ ငါ႔ကို နားမလည္ပါဘူးကြာ' ဆုိျပီး ၀မ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ေနတတ္မယ္႔ လူစားမ်ိဳးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မပါဘူး.

Here I stand! You can take it or leave it. It's up to you!

အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ တန္ဖုိး၊ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တဲ႔ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာပဲ.

တန္ဖုိးရွိတဲ႔အလုပ္တစ္ခု၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းနဲ႔ အစျပဳတဲ႔ အလုပ္တစ္ခုကုိ လုပ္တဲ႔အခါ၊ လုပ္ေတာ႔မယ္႔အခါမွာ ကုိယ္႔စိတ္နဲ႔ကုိယ္႔ကုိယ္ တစ္သားတည္း ျဖစ္ႏုိင္သမွ် ျဖစ္ဖုိ႔၊ စိတ္အစဥ္မွာ ရွင္းလည္း တည္ၾကည္ေနဖုိ႔၊ ခုိင္မာရဲရင္႔ေနဖုိ႔ အေရးၾကီးပါတယ္.

ဒီေန႔ဒီအေျခအေနထိ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားလာခဲ႔တာမွာ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မေစာ္ကားခဲ႔ဘူး. ဘယ္သူ႔ကုိမွလည္း မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျပီး အခြင္႔အေရးေမွ်ာ္ကုိးတာေတြ မလုပ္ခဲ႔ဘူး. ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ရန္သူေတြမ်ားတယ္. ဒါ႔ေၾကာင္႔လည္းပဲ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ သိပ္ကုိေကာင္းမြန္တဲ႔ မိတ္ေဆြစစ္ အနည္းငယ္ရွိတယ္.

ရန္သူမရွိခ်င္တာေၾကာင္႔ အားလုံးနဲ႔အဆင္ေျပေအာင္ လုိက္ေပါင္းျပီး စကားေရာေဖာေရာ လုပ္တတ္တဲ႔လူစားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး. ကုိယ္လက္မခံရင္ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္းေျပာျပီး ယဥ္ေက်းစြာ ျငင္းပယ္ပါတယ္. ဒါကိုမွ မေက်နပ္ရင္၊ ရိုင္းစုိင္းတယ္လုိ႔ ထင္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ဘူး. ကၽြန္ေတာ္ လူရုိင္းတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ႔တဲ႔ စာေတြကုိ ျပန္ၾကည္႔ရင္ သိႏုိင္တယ္. အဲ. ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကုိယ္႔ရဲ႔ အျပဳအမူ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိ အေၾကာင္းမဲ႔ လႊမ္းမုိး ခ်ဳပ္ကုိင္တာမ်ိဳး လုပ္ရင္လည္း ေခါင္းငုံ႔မခံတတ္ဘူး ဆုိတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ပုိ႔စ္ေတြ ျပန္ဖတ္ရင္ သိႏုိင္တယ္. ကုိယ္႔အေၾကာင္း ေကာင္းတာေလးေတြေျပာထားတဲ႔ ေကာ္မန္႔ေလးေတြကုိပဲ ကြက္ၾကားတင္ျပီး ကုိယ္႔ကို လာဆဲတာ၊ ကုိယ္႔ကုိ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေ၀ဖန္ထားတဲ႔ ေကာ္မန္႔ေတြကုိ ဖ်က္ပစ္တတ္တဲ႔ လူစားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး.

အေျခအေနအခ်ိန္အခါၾကည္႔ျပီး သာရာေပါင္းတတ္တဲ႔ လူစားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး. ဒါ ကၽြန္ေတာ္႔သစၥာပဲ. ယုံတာမယုံတာ ပရိသတ္ရဲ႔ အပိုင္းပါပဲ. ဒီေန႔အခ်ိန္ထိလည္း ဆီေဘာက္စ္ကုိ မပိတ္ဖူးေသးပါဘူး. (တစ္ခါေတာ႔ ပိတ္ခဲ႔ဖူးတယ္. မီးလွ်ံငွက္တစ္ေကာင္ အေၾကာင္း ပုိ႔စ္ေရးတုန္းကပါ. ဒါေပမယ္႔ ေနာက္တစ္ေန႔မွာပဲ ျပန္ဖြင္႔ခဲ႔ပါတယ္.)

ႏွမသားခ်င္း ဖတ္လုိ႔မေကာင္းတဲ႔ ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းတဲ႔ စာတစ္ခ်ိဳ႔ကလဲြျပီး ဘာကုိမွလည္း ဖ်က္ပစ္တာေတြ၊ ဘန္းတာေတြ မလုပ္ခဲ႔ပါဘူး.

ေ၀ဖန္ခံရတာ မ်ားေလေလ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ပုိမုိရင္႔က်က္တည္ျငိမ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႔သင္ယူႏုိင္ဖုိ႔ အခြင္႔အေရး ရေလေလလုိ႔ လက္ခံယူဆပါတယ္.

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခ်ိန္က ဘေလာ႔ဂ္ေလာကအတြက္ အမ်ားၾကီး အလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ႔ဖူးတယ္. စိတ္ဆႏၵေတြ ေစာလုိ႔ အမွားေတြ အမ်ားၾကီးလည္း လုပ္ခဲ႔ဖူးတယ္.

မိတ္ေဆြလုိ႔ ေျပာရင္ရႏုိင္မယ္႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ သေဘာထားေတြ ကဲြလဲြ၊ စိတ္၀မ္းေတြကဲြရာကေန ေနာက္ပုိင္း ကၽြန္ေတာ္ စိတ္က်သြားခဲ႔တယ္. ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ေတာ႔သလုိ ဘာမွလည္း မလုပ္ခ်င္၊ မေရးခ်င္ေတာ႔ပါဘူး..

ေရွ႔ေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တာေတြကုိ တစုိက္မတ္မတ္ အာရုံစူးစုိက္ျပီး လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးျပီး အရႈပ္ထုပ္ေတြကုိ ရွင္းထုတ္ပစ္လုိက္တယ္ဗ်ာ.

လူတုိင္းမွာ ကုိယ္႔ဘ၀နဲ႔ကုိယ္ရွိပါတယ္. ဒီလုိပဲ. လူေတြမွာ ကုိယ္႔အဆင္႔နဲ႔ကုိယ္ ရွိတယ္. အဆင္႔ဆုိတာ ဥစၥာေတြ၊ ပညာေတြ၊ စည္းစိမ္ေတြ၊ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြနဲ႔ တုိင္းတာ မဟုတ္ဘူး. ကၽြန္ေတာ္ မွတ္သားဖူးတဲ႔ စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္.

တစ္ခ်ိဳ႔က ပညာသင္တယ္. ပညာတတ္လာရင္ ေထာင္လႊားဖုိ႔၊ ကုိယ္႔ေလာက္မတတ္သူေတြကုိ နင္းနွိပ္ေျပာဆုိ ၀႔ံၾကြားထည္၀ါေစႏုိင္ဖုိ႔.

တစ္ခ်ဳ႔ိက ပညာသင္တယ္. လူ႔ေအာက္မက်ဖုိ႔. အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ေစဖုိ႔.

တစ္ခ်ဳိ႔က ပညာသင္တယ္. ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ဖုိ႔၊ ေလာကီေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳး သယ္ပုိးႏုိင္ဖုိ႔၊ စဥ္းစားေတြးေခၚပုံ မွန္ကန္ဖုိ႔တဲ႔...

ဒီလုိပဲဗ်ာ. လူတစ္ေယာက္ဟာ ခ်မ္းသာႏိုင္သလုိ ဆင္းရဲႏုိင္တယ္. ပညာေတြ အမ်ားၾကီးတတ္ထားသလုိ ေက်ာင္းတစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ ေလာကၾကီးထဲမွာ အဆင္ေျပသလုိ က်င္လည္ေနရသူေတြလည္း ရွိေနႏုိင္တယ္. တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သေဘာမတူႏုိင္တာေတြ ရွိလာရင္ ႏုိင္ငံၾကီးသားပီသစြာ အက်ိဳးသင္႔အေၾကာင္းသင္႔ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိသင္႔တယ္.

လူၾကီးလူေကာင္းပီသစြာ သူ႔အျမင္ ကုိယ္႔အျမင္ ဖလွယ္သင္႔တယ္. တြန္းအားေပးတာ၊ ဖိအားေပးတာေတြ မလုပ္သင္႔သလုိ ေခ်ာက္တြန္းတာ၊ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တာေတြလည္း မလုပ္သင္႔ဘူး.

ဘာလုိခ်င္လဲ. ေျပာလုိက္
ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ. ေျပာလုိက္.
ဘာကို မေက်နပ္တာလဲ. ေျပာလုိက္.
ဘာကို ျပင္ေစခ်င္တာလဲ. ေျပာလုိက္.

လက္ခံတာ မခံတာ သူ႔အပုိင္းပဲ. ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဖိအားေပးျပီး ဟုိဟာလုပ္ပါ. ဒီဟာလုပ္ပါ. ဟုိဟာ မလုပ္ရင္ ခင္ဗ်ားေတာ႔ အလကားပဲ. ဒီဟာ လုပ္ေနရင္ ခင္ဗ်ားေတာ႔ လူယုတ္မာပဲ ဆုိတာေတြ လာေျပာေနစရာ မလုိဘူး.

ပြင္႔လင္းစြာ၊ ရုိးသားစြာ ေ၀ဖန္ပါ. ကၽြန္ေတာ္ နာခံမယ္. ျပင္သင္႔တာျပင္မယ္.

အဲလုိမဟုတ္ဘဲ. ပညာရွိလုိလုိ၊ တစ္ေလာကလုံးကပဲ မွားယြင္းေနသလုိလုိ၊ ကုိယ္လုပ္တာမွ အမွန္လုိ႔ သက္ေသျပခ်င္သလုိလုိမ်ိဳးနဲ႔ နတ္သံေလး ေႏွာျပီး ငိုခ်င္းလာခ်ျပ၊ ပညာခန္းလာျပေနတာမ်ိဳးေတြ လုပ္လာရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ စက္ဆုပ္ရြံရွာမိလိမ္႔မယ္. မသိသူေတြ မသိေပမယ္႔ သိသူေတြကေတာ႔ သိေနတယ္ဗ်.

မေအႏွမ တုိင္းျပီး ေျပာေနစရာ မလုိဘူး. ႏွမသားခ်င္း မစာနာဘဲ မႈိခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳးေျပာေနစရာလည္း မလုိဘူး. ကၽြန္ေတာ္ လူမႈေရး ရႈေထာင္႔ကေန ၾကည္႔ျပီးေတာ႔ပဲ လုပ္သင္႔တာကုိ လုပ္တယ္. ဒီလုိပဲ. တစ္ျခား ကၽြန္ေတာ္႔လုိ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ၾကဳံေတြ႔ေနရသူေတြ ရွိလာခဲ႔ရင္လည္း သူတုိ႔မွာ ခုိင္လုံတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ကုိယ္စီ ရွိေနၾကလိမ္႔မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္.

ကုိယ္႔အေတြးအေခၚနဲ႔ မတူတုိင္း၊ ကုိယ္႔အယူအဆနဲ႔ ကြဲလဲြတုိင္း၊ ကုိယ္နဲ႔ အေစးမကပ္တုိင္း နာမည္လာဖ်က္တာေတြ၊ ရိုင္းစုိင္းယုတ္မာစြာ ရန္စတာေတြ၊ ေစာ္ကားတာေတြ လုပ္လာရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပဳံးျပီးေတာ႔ပဲ ၾကည္႔ေနလုိက္ေတာ႔မယ္. ဟုတ္ျပီလား..

ကဲ. ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသင္႔သေလာက္ေတာ႔ ေျပာလုိက္ျပီ. ဒီထဲက စကားလုံးေတြကို မွန္ဘီလူးတစ္လက္ကုိင္ျပီး ခ်ဲ႔ကားတာေတြ၊ အထအနေကာက္တာေတြ ရွိခ်င္လည္း ရွိေစေတာ႔.

ေရွ႔ေလွ်ာက္ သတိ၀ီရိယ ၾကီးစြာထားျပီး၊ မိတ္ေဆြရန္သူကုိ ခဲြျခားျမင္တတ္ေအာင္ ၾကည္႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြအတြက္၊ ကၽြန္ေတာ္ ယုံၾကည္တဲ႔ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္၊ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားဦးညႊတ္တဲ႔ ပညာရွိလူၾကီးသူမေတြအတြက္၊ တာ၀န္ေက်ပြန္ခဲ႔တဲ႔ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ အေကာင္းဆုံး ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးေတြ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ဆက္လက္ၾကိဳးစားလုိက္ပါဦးမယ္..

အားလုံးကုိ ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္

ရန္ေအာင္