Thursday, August 26, 2010

သူရယ္... ကုိယ္ရယ္.. ပင္လယ္ၾကီးရယ္...


ဟုိးအရင္တစ္ပတ္က ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္. အရင္တစ္ပတ္က ျပန္ေရာက္တယ္.

ခရီးစဥ္အေၾကာင္း စာေရးမယ္ ေရးမယ္ တကဲကဲ လုပ္ေနပါေသာ္လည္း မုဒ္က မကပ္တာနဲ႔ စာတစ္လုံးမွ ထြက္က်မလာဘူးျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ. မေရးတာလည္း ၾကာျပီဆုိေတာ႔ စာတစ္လုံးတစ္လုံး ေရးရမွာကိုပဲ ရွက္ကုိးရွက္ကန္းျဖစ္ေနသလုိလုိ… အင္း… ခက္ရခ်ည္ရဲ႔…


အဲဒါနဲ႔ပဲ မေန႔ကေတာ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိျပီး အလုပ္ကျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အိတ္ကုိ အခန္းထဲ ၀ုန္းခနဲပစ္ထည္႔၊ ဖိနပ္ကုိ ဖိနပ္စင္ေပၚ ပစ္ကန္ထည္႔လုိက္ျပီး ေရခဲေသတၱာအေပၚထပ္ကုိ ဆဲြဖြင္႔ျပီးသကာလ စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစမယ္႔ စားဖြယ္ရာေလးတစ္ခုကို ဆဲြလုိက္ပါေတာ႔တယ္.

ဘာလဲဟုတ္စ….
 
ပီ.အာရ္.ေအ.တီ.ေအ ပါ..

ဟုတ္… ပလာတာပါ. (prata)

ဘာရယ္ေတာ႔မဟုတ္ဘူးဗ်. စိတ္ကူးေပါက္လာတာနဲ႔ ဆီကုိ ခါတုိင္းထက္ နည္းနည္းေလးပုိထည္႔လုိက္တယ္. ရြရြေလး ေၾကာ္စားမယ္ဆုိျပီးေတာ႔ေပါ႔.

ဒါက ပုံ ၁ ပါ. မေၾကာ္ရေသးခင္အေျခအေနေပါ႔.


ဒါကေတာ႔ ေၾကာ္ေနဆဲ..



ဒါကေတာ႔ ေၾကာ္ျပီးသကာလ အေနအထားေပါ႔ဗ်ာ..


ပလာတာ ေၾကာ္ေနရင္းနဲ႔ သူမကုိ သြားသတိရလုိက္ေသးတယ္. ကုလားစာၾကိဳက္တယ္ဆုိတဲ႔ သူမ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ေၾကာ္ေကၽြးတဲ႔ ပလာတာၾကြပ္ၾကြပ္ရြရြေလးကုိ ႏွစ္ျခိဳက္တိမ္မူးစြာနဲ႔ပဲ စားေနမလားရယ္ေပါ႔.

တဆက္တည္းမွာပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ကုိယ္ၾကည္႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုကုိ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ သြားသတိရလုိက္မိေသးတယ္.

အဲဒီ႔ကားကုိ မွတ္မိၾကမလားမသိဘူး. စစခ်င္းမွာပဲဗ်ာ. ပင္လယ္ၾကီးကုိ မ်က္ႏွာမူျပီး ထြန္းအိျႏၵာဗုိက ေအာ္ေျပာတယ္.

“မယ္မဒီ…. နင္႔ကုိ ငါမုန္းတယ္…နင္႔ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္.”

အဲဒီ႔မွာပဲ ေနာက္တစ္ခန္းမွာက်ေတာ႔ ေမသန္းႏုထင္တယ္. ပင္လယ္ၾကီးကုိပဲ ကြိဳင္ထပ္ရွာျပန္တယ္..
(နာမည္ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိပါ.ေဆာရီးကုိပဲသုံးလုိက္ေတာ႔မယ္.)

“ေဆာရီးးးးးးးး… နင္႔ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္…နင္႔ကုိ ငါသိပ္မုန္းတယ္.”

အဲ႔မွာ စေတြ႔တာပဲ…

ေျပာခ်င္တာက မုန္းတဲ႔အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး. ခ်စ္တဲ႔အေၾကာင္း ဟတ္ဟတ္.

ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႔ဇာတ္ကားကုိမ်ား ပရိသတ္မွတ္မိေလမလားလုိ႔ အစေဖာ္ေပးတာပါ.

အဲဒီ႔ကားထဲမွာ လြင္မုိးက စာေရးဆရာေပါ႔ဗ်ာ. ျမိဳ႔ထဲမွာ တုိက္ခန္းေလးတစ္ခန္းငွားေနတယ္. သူက ထြန္းအိျႏၵာဗိုကုိ သူ႔တုိက္ခန္းလုိက္လည္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚတဲ႔အခန္းေလးကုိ ေျပာခ်င္တာပါ…

“ကုိယ္႔ဆီ လုိက္လည္ပါလား”

ထြန္းအိျႏၵာဗိုက ဘာလဲေပါ႔ ျပန္ၾကည္႔လုိက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ လြင္မုိးက ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈအျပည္႔ရွိတဲ႔ပုံနဲ႔ မထိတထိေလးေျပာလုိက္တယ္.

“မင္းကုိ ကုိယ္ေကာင္းေကာင္းဧည္႔ခံမွာပါ. ကုိယ္ ေကာ္ဖီေကာင္းေကာင္းေဖ်ာ္တတ္တယ္ကြ” တဲ႔ေလ..

လြင္မုိးလည္း အဲဒီ႔လုိနဲ႔ ေမသန္းႏုကုိ သူ႔တုိက္ခန္းအလည္ေခၚျပန္ေရာ… အဲဒီ႔ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္က ေတးထားတာ.

ငါတစ္ေန႔ ကုိယ္႔တုိက္ခန္းေလးနဲ႔ ကုိယ္ေနရရင္…

ငါတစ္ေန႔ ကမၻာေက်ာ္ဘက္ဆဲလား စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ႔ရင္…

ငါတစ္ေန႔ ငါစိတ္၀င္စားတဲ႔ ေၾကာင္မေလး (အဲေလ. ေကာင္မေလးကုိ) ငါ႔အခန္းအလည္ေခၚခြင္႔ရခဲ႔ရင္…

ရင္…
ရင္..
ရင္… ေပါ႔ဗ်ာ.

ဖုန္းလာတာမဟုတ္ပါဘူး. ဒါေတြသာျဖစ္ခဲ႔ရင္ ဆုိရင္ေပါ႔ဗ်ာ. အဟတ္..ဟတ္..

အဲဒီ႔မွာတင္ သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ႔ အေတြးေလးက တစ္ခ်က္၀င္လာခဲ႔တယ္.

ခုဆုိ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိလည္း အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္အျဖစ္ လက္ခံၾကတယ္ေပါ႔ဗ်ာ. အဲ. သြယ္၀ုိက္ေသာအားျဖင္႔ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိ တုိက္ရုိက္ေျပာထည္႔လုိက္ရရင္ေတာ႔ နည္းနည္းပါးပါးလူသိမ်ားတဲ႔ စာတစ္အုပ္မွ မထုတ္ရေသးေသာ စာေရးဆရာေပါက္စေပါ႔ဗ်ာ. ဟတ္ဟတ္. (သူမ်ားေတြေျပာေနရင္ မျပည္႔စုံမွာစုိးလုိ႔ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိပဲ ဟိမ၀ႏၱာခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင္႔လိုက္ေတာ႔တယ္.)

စိတ္ကူးၾကည္႔လိုက္မိတယ္.

ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လုိ႔ သူမနဲ႔ ဆုံေတြ႔ခြင္႔ရခဲ႔ရင္ေပါ႔.

ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းေဘးက ခုံတန္းလ်ားေလးေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ ပလာတာ (အဲေလ. ပါဂ်ဲရုိး) ကားအသစ္စက္စက္ၾကီးကုိ ျငိမ္႔ျငိမ္႔ေလးထုိးရပ္.

ကားမွန္ေလးကုိ အသာေလးခ်ေပးလိုက္ျပီး သူမဖက္ကုိ မခုိ႔တရုိ႔ေလးလွမ္းၾကည္႔.

သူမက ေလတုိက္တဲ႔ဖက္ကုိ ေခါင္းေလး အသာေလးေစာင္းလုိက္ျပီး ဆံႏြယ္ေလးေတြကုိ ညာဖက္လက္ကေလးနဲ႔ အသာအယာသပ္တင္..

သူမ လည္ပင္းမွာစည္းထားတဲ႔ ပရာဒါ လည္စည္းေလးက ေလထဲမွာ တလြင္႔လြင္႔.

သုတ္ခနဲေဆာင္ယူလာတဲ႔ ေလျပည္ေလးနဲ႔အတူ ဘားဘယ္ရီ (Burberry) ေရေမႊးနံ႔ေလးက ကားေလးထဲမွာ သင္းပ်ံ႔ေန…

အဲဒီ႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္က သူမမ်က္ႏွာဖူးရြရြေလးကုိ ျမတ္ႏုိးျခင္းေပါင္း ေထာင္ေသာင္း ကုေဋကုဋာမ်ားစြာနဲ႔ ေဂၚရႈိးရႈိး(အဲေလ. စုိက္ၾကည္႔လုိက္ရင္း)

“ကုိယ္႔ဆီလုိက္လည္ပါလား ေဘဘီ..”

သူမက မပြင္႔တပြင္႔ေလးျပဳံးျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ဖက္လွည္႔အၾကည္႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လြင္မုိးထက္ ပုိျပီး ဆဲြေဆာင္မႈရွိတဲ႔ အျပဳံးေလးနဲ႔ၾကည္႔လိုက္ရင္း

“မင္းကုိ ကုိယ္ ဧည္႔ခံမွာပါ… ကုိယ္ ပလာတာေကာင္းေကာင္းေၾကာ္တတ္တယ္ကြ..”

ေကာင္မေလး ခုိက္သြားမွာေသခ်ာတယ္ေနာ္..

ဟတ္ဟတ္..

အခုိက္လြန္ျပီးေတာ႔… “သူရယ္… ဟုိေလ နံျပားေရာဖုတ္တတ္လားဟင္” ဆုိလုိ႔ကေတာ႔ ေသျပီဆရာ..

ကဲဗ်ာ.. စကားျပန္ဆက္မယ္ေနာ္…

စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ႏွစ္ခ်ပ္တိတိေၾကာ္ျပီးေတာ႔ ကုလားေ၀႔ရြက္ေလးျဖဴးထားတဲ႔ ကုလားပဲဟင္းေလးကုိ မုိက္ကရုိေ၀႔ဖ္ထဲ ပစ္ထည္႔ျပီး ၃ မိနစ္ေလာက္ အပူေပးလုိက္ပါတယ္.

အဲဒီ႔ေနာက္မွာေတာ႔ သရက္သီးေဖ်ာ္ရည္ေအးေအးေလးကုိ ရွန္ပိန္ခြက္ေလးထဲ အသာေလးငွဲ႔ထည္႔လုိက္ျပီးေတာ႔ မယ္မဒီရယ္၊ ေဆာရီးရယ္၊ ပင္လယ္ၾကီးရယ္ကုိ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ရင္း သူမ ကၽြန္ေတာ္႔ဆီလုိက္လည္မယ္႔ တစ္ေန႔ (သုိ႔မဟုတ္) သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သီးသီးသန္႔သန္႔ေလးေတြ႔ႏုိင္မယ္႔ တစ္ေန႔ေလးကုိ စိတ္ကူးေလး ယဥ္ေနလုိက္ေတာ႔တယ္.


Y.

(ဘာစာေရးေရး ထြက္က်မလာဘူးျဖစ္ေနလုိ႔ ေရးခ်င္ရာေရးထည္႔ပစ္လုိက္တာပါ. စာျမည္းလုိ႔ပဲ သေဘာထားလုိက္ေပးပါဗ်ာ ေနာ႔. ;D )

28 comments:

သဒၶါလိႈင္း said...

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုရန္ေအာင္ရဲ႔
ပရာဒါ..အဲေလ ပလာတာကို ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔အတူ
စားခြင့္ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္..။

ခင္မင္စြာ
သဒၶါလိႈင္း

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

အရင္က ရန္ေအာင္႔ အေရးအသား ခံစားမႈ႔ရသကုိ ဒီပုိစ္႔မွာ ျပန္ရလုိက္တယ္။

ကုိရန္ေအာင္ ပလာတာ ေကာင္းေကာင္း မေၾကာ္တတ္ေသးပါဘူး။ အေပၚယံေတြက မည္းတူး ေနတယ္။

အဲဒီ ပလာတာမ်ိဳးကုိ ေၾကာ္ရင္ ေ႐ႊေရာင္သန္းေအာင္ ေၾကာ္တတ္မွ ပလာတာ ေကာင္းေကာင္းလုိ႔ ေခၚတယ္။ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္ :P

ပုိစ္႔ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကုိ "သူရယ္... ကုိယ္ရယ္.. ပလာတာေၾကာ္ရယ္" လုိ႔ ေပးရင္ ပုိျပည္စုံသြားမယ္။

အခ်ိန္ ရရင္ရသလုိ မုဒ္ ဝင္ရင္ဝင္သလုိ စာေတြ ဆက္ေရးေစခ်င္ပါသည္။

ခင္တဲ႔
နႏၵာ (SMNTL)

chit said...

ဒီလိုေက်ာ္ပံုနဲ႔ေတာ့ ေဘဘီ အိမ္လာလည္မွာမဟုတ္ဘူး အစ္ကိုေရ.... လခ်မီးပဲပါခ်င္ပါလာမယ္ (ပလာတာေၾကာ္နည္းသင္ေပးမလို႔ေလ) ဟိ....

chit said...

ေဆာရီး ေတာ့ ဟုတ္၀ူးေလ မာက်ဴရီ ထင္တယ္

:P said...

ေဆာရီးနာမည္က မာက်ဴရီတဲ့...

စင္ကာပူမွာလည္း အဲ့ဒီပလာတာ အထုပ္တံဆိပ္ အတိုင္းေရာင္းတယ္....။

chit said...

ပင္လယ္ျပင္ႏွင့္ေကာင္းကင္ျပာ ထင္တယ္ ဇာတ္ကားနာမည္က ဦးေဆာရီးေရ...ဟတ္ ဟတ္

ကိုေဇာ္ said...

ဟုတ္သဗ်ိဳ႕...ပင္လယ္ျပင္ ႏွင္႔ ေကာင္းကင္ျပာ ပါ။

ဒီမွာ ကိုရန္ေအာင္ . . .
ပလာတာေၾကာ္တတ္ဖုိ႔ဆိုတာ လက္ညိႈးကေလး ေကြးတတ္ရတယ္ဗ် အဲေလ...ဘာမွလည္း မဆိုင္ဘူး။

ပလာတူးေလးက စားလို႔ ေကာင္းမဲ႔ပံုပါပဲ။
( ပလာတူး ဆို၍ ငါးမဟုတ္ပါ :P )

ကိုရီး{ကိုၾကီး} said...

အစ္ကို ပလာတာတူးေနလို႔ ေကာင္မေလး ဖုသြားဦးမယ္ :))))
ကမ္းနားသြားဖို႔ စိတ္မကူးေလနဲ႔.....
ေလဆိုး ေလညစ္ေတြကပဲ ကလူက်ီစယ္ၾကပါလိမ့္မယ္
ေမွာင္ေမွာင္ မည္းမည္းနဲ႔ ဂြင္ေခ်ာင္းေနတဲ့ သေကာင့္သားမ်ားနဲ႔ေတြ႔ရင္ "ဒီမွာ... ကိုရန္ေအာင္..
ရိွတာအကုန္ထုတ္ ဘိန္းထုတ္ (အဲ... ဘိန္းမုန္႔) ဆိုရင္ေတာ့" ဒြတ္ခ။
က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ပါ ဘရားသားေရ။

ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}

ေမဓာ၀ီ said...

၁) ပလာတာက ဆီအမ်ားႀကီး ထည့္ဖို႔မလိုပါ။
၂) ေတာ္ေအာင္က်ဴး (တူးေအာင္ ေၾကာ္) ဖို႔လဲ မလိုပါ။
၃) နံျပားေရာ ဖုတ္တတ္လားဆိုရင္ အဆင္ေျပေအာင္ ရယ္ဒီမိတ္ နံျပား ေဆာင္ထားပါ။

အစစ အဆင္ေျပပါလိမ့္မည္။

ပံု
မဓ၀

ေႏြဆူးလကၤာ said...

စာျမည္းရင္း ပလာတာပါ ျမည္းသြားတယ္ ... ရတယ္ဟုတ္ ..

ျမတ္မြန္ said...

ကိုရန္ေအာင္ေကာင္မေလးက အမိုက္စားပဲ..
ပရာဒါ လည္စည္းေလးနဲ႔ ဘားဘယ္ရီ (Burberry) ေရေမႊးနံ႔ေလးဆိုေတာ႔..အေကာင္းစားတံဆိပ္ေတြႀကီးပါပဲလား..
ကိုရန္ေအာင္ႀကိဳက္တဲ႔ နံမည္ေတြနဲ႔တူတယ္..:P

ပလာတာက ခါးသက္သက္အရသာေလးၿဖစ္ေနမွာ ၿမင္ေယာင္မိတယ္..

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဟုတ္တယ္ အစ္ကိုေရ ပလာတာက နည္းနည္းမ်ား တူးေနသလားလို႕
ဒီပံုစံဆို အစ္ကို႕ေကာင္မေလး အလည္လိုက္လာခ်င္ပါ႕မလား..
မီးတူးတာေလးျပျပီး သနားေအာင္ မ်ား လုပ္ေနတာလား မသိေနာ္...
ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းေဘးက ျမင္ကြင္းေလးကိုေတာ႕ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္..
ကဗ်ာဆန္လိုက္ေလခ်င္း ... း)

Rita said...

သိပ္လည္း ေပ်ာက္မေနပါနဲ႔ဦး။

Talkii said...

ပလာတာ ေၾကာ္ရင္း မ အေၾကာင္းေတြးေနမွေတာ့ တူးၿပီေပါ့။ း)

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပလာတာေၾကာ္ၿပီး ေကြကာအုပ္နဲ႔ ေလြးတယ္။

. said...

ေႀသာ္.. မ အေႀကာင္းေတြးေနတာလား။ :) ေဘဘီ မဟုတ္ဖူးေပါ႔။

Vista said...

မည္းမည္းၾကီး နင့္ကိုနာမုန္းတယ္ဆိုမွ ဒြတ္ခေနာ္

Yan said...

>အုံးလား အားလုံးကုိ စာေပါင္းျပန္လုိက္တယ္ဗ်ာ.

(၁) ေဆာရီးေနရာမွာ မာက်ဴရီလို႔ ျပင္ဖတ္ေပးပါ
(၂) ပလာတာကုိ အလယ္မွာ ေပ်ာ႔ျပီး ေဘးနားေလးမွာ ကၽြတ္ကၽြတ္ေလးျဖစ္ေအာင္ ေၾကာ္ေပးပါဆုိလုိ႔ အဲလုိေလးေၾကာ္ထားေပးတာပါ. ေဘဘီအၾကိဳက္ေပါ႔. ဟတ္ဟတ္.
(၃) မေတြ႔ျဖစ္တာၾကာေပမယ္႔လည္း အရင္လုိ ေႏြးေထြးေနဆဲျဖစ္တဲ႔အတြက္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္လုံးကုိ ေယာေရာရွိေယာေရာရွိ... မေရာလည္းရွိ ေရာလည္းရွိ. း)

အားလုံးပဲ တိတ္ကဲဗ်ာ...

Y.

Andrew said...

“ကုိယ္႔ဆီလုိက္လည္ပါလား ေဘဘီ..”

သူမက မပြင္႔တပြင္႔ေလးျပဳံးျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ဖက္လွည္႔အၾကည္႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လြင္မုိးထက္ ပုိျပီး ဆဲြေဆာင္မႈရွိတဲ႔ အျပဳံးေလးနဲ႔ၾကည္႔လိုက္ရင္း

“မင္းကုိ ကုိယ္ ဧည္႔ခံမွာပါ… ကုိယ္ ပလာတာေကာင္းေကာင္းေၾကာ္တတ္တယ္ကြ..”

ကိုရန္ေအာင္ကေတာ့ကိုရန္ေအာင္ပါပဲဗ်ာ :))

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

အယ္.............

:P
:)
:D

WWKM said...

ပလာတာမဲမဲတူးတူးကို ေဘဘီက ၾကိဳက္ပါ႔မလား။။ :)
စာေတြမဖတ္ျဖစ္တာၾကာျပီ ၾဆာရန္ေရ..
အဆင္ေျပပါေစ။

B & A said...

နံျပားဖုတ္နည္းေလးလဲေလ့လာထားပါဦး...
ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေတာ့ ေနာက္မက်ဘူးေပါ့ဂ်ာ... ကိုရန္ေအာင္ႀကီး စာမ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ..ဖတ္ရတာအရသာရွိတယ္.

Unknown said...

ဦးရန္ရဲ႔ ေကာင္မေလးေတာင္ျဖစ္လိုက္ခ်င္တယ္
ဒါေပမဲ႔ ညေလးက
ပလာတာမည္း၂ရီးကိုေတာ႔ၾကိဳက္ဘူး
ဦးရန္ရဲ႔ ခံစားခ်က္ေလးေတြကို ၾကိဳက္တယ္

lwin said...

ပလာတာ တူးတူးၾကီးမၾကဳိက္ ပါဘူးဆုိ တူးတူးေၾကာ္ေတာ့ထားေတာ့ ေဘဘီ အိမ္လုိက္မလည္ေတာ့ဘူး...ကုလားဆုိင္မွာ ဘဲဝယ္စားေတာ့မယ္...ေဘဘီ ကုိရန္ အိမ္မလုိက္ေတာ့ဘူး...

ေသာ္တာဆန္း said...

ပလာတာအေၾကာင္းေျပာမွ ပဲပလာတာစားခ်င္လိုက္တာ...ဒီမွာရွိတာက သၾကားပလာတာနဲ႔ နိဳ႔ဆီပလာတာ...

စာေျခာက္ရုပ္ said...

မာၾကဴရီ ပါ ကိုရန္ေအာင္ရယ္.. ေကာင္မေလးက ပါဂ်ရို မေပးရင္ အိမ္ေပၚက ျပန္မဆင္းဘူး ဆိုမွ..ဒြတ္ခေရာက္မယ္..

lwinlay said...

လုပ္ပီးသားပလာတာထုပ္ကိုၾကည္႔လိုက္တာ..စာေရးသူက.စလံုးမွာေနတာျဖစ္ရမယ္ဟုတ္တယ္ဟုတ္

cho kha said...

:D :D

Chaos said...

ဒီပို႔စ္ေလး ဖတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ရီလိုက္ရတယ္ ကိုပရာတာ :)